Tímarit lögfræðinga - 01.06.1965, Qupperneq 32

samband milli hans og hjúkrunarkonuimar, þrált fyrir
áðurgreind fyrirmæli hans til hennar, að rétt væri að
hann bæri ábyrgð á starfi hennar að því leyti. Var því
læknirinn sýknaður af kröfum stefnda.
ósannað var talið að stefnandi hafi beðið atvinnutjón
vegna brunasáranna en honum voru dæmdar 20 þús.
í bætur fyrir þjáningar og lýsti úr hendi borgarsjóðs,
ásamt málskostnaði.
Dómur Bþ. R. 17. apríl 1957.
Víxilmál. — Framsal. Sýkna.
A lögfræðingur höfðaði mál gegn B til greiðslu víxils.
Víxillinn var gefinn út af C og samþykktur af D til
greiðslu í Iðnaðarbankanum, en á honum var B ábeking-
ur.
Stefnandi kvað málavexti þá, að hann hefði í júní-
mánuði 1955 keypt af Iðnaðarbanka Islands nokkra „vafa-
sama víxla“ og hefði umstefndur víxill verið þar á meðal.
Iðnaðarbankinn hefði með stefnu útgefinni 4. april 1955
höfðað mál C útgefanda víxilsins, en ekki stefnt öðrum
víxilskuldurum. Var dómur á hendur C, þar sem hann
var dæmdur til greiðslu víxilsins framseldur A með árit-
un á endurrit dómsins. Jafnframt varð samkomulag um
að A fengi jafnframt framseldar kröfur allar samkv.
víxlinum, er Iðnaðarbankinn ætti. Víxillinn var þá í
vörzlu borgardómaraembættisins, en með leyfi Iðnaðar-
bankans fékk stefnandi víxilinn lánaðan úr skjalasafni
borgardómaraembættisins og höfðaði mál gegn B með
stefnu útgefinni 30. ágúst 1955, en það mál var hafið
7. febrúar 1956.
Stefnandi höfðaði þá þetta mál og byggði kröfur sin-
ar alfarið á víxlinum.
Stefnandi B krafðist sýknu og byggði hana í fyrsta
lagi á því, að stefnandi hafi aðeins fengið framseldan
dóm Bæjarþings Reykjavíkur í máli því, er Iðnaðarhank-
inn höfðaði gegn útgefanda víxilsins, enda heri endurrit
94
Tímarit lögfrædinga