Tímarit lögfræðinga - 01.06.1965, Qupperneq 34

nafnritun hans á víxilinn væri því ckki bindandi fyrir
sig. Til sönnunar þessu lagði B fram vottorð vitnisins
C, sem skrifstofn hafði í sama húsi og B og segir þar að
B hafi komið ölvaður á skrifstofu C um hádegishilíð
daginn sem vixillinn var gefinn út. A mótmælti vottorði
þessu.
Talið var að stefndi B hefði ekki gert sennilegt, að
liann hafi í umrætt skipti verið svo viti sínu fjær sakir
ofurölvunar, að hann hafi verið alls ófær til að takasl
á hendur víxilskuldbindingu og voru því kröfur stefn-
anda A teknar til greina að öllu leyti.
Dómur Bþ. B. 19. janúar 1957.
Víxilmál. — Afsögn. Greiðsluframboð.
R nokkur höfðaði mál gegn P o. fl. til greiðslu víxils
að fjárhæð kr. 7.300.00 ásamt vöxtum, afsagnarkostnaði,
þóknun og málskostnaði.
Stefndu kröfðust sýknu gegn greiðslu á kr. 7.300.00
Stefnandi byggði kröfur sínar alfarið á víxli þeim, sem
áður greinir. Kvaðst stefnandi hafa sýnt víxilinn til
greiðslu í greiðslubankanum á öðrum degi eftir gjald-
daga. Hafi þá enginn verið til staðar til þess að greiða
víxilinn, enda var þá víxillinn afsagður. Stefndu héldu
því fram hins vegar, að stefndi M hafi verið staddur
1 greiðslubankanum á gjalddaga í því skyni að greiða
víxilinn, en þá hafi víxillinn ekki verið þar. Samkvæmt
vottorði bankans hafi hann hvorki keypt víxil þennan
né tekið hann til innheimtu. Vottorð þetta var lagt fram
í málinu. Samkvæmt vottorði notarii publici í Reykja-
vík var víxillinn sýndnr til greiðslu í greiðslubanka á
þeim degi sem stefnandi hélt fram. Gegn andmælum stefn-
anda þóttu því stefndu ekki hafa sannað, að af þeirra
hálfu hafi verið boðin fram lögleg greiðsla á réttum tíma.
Voru kröfur stefnda því teknar til greina að öllu leyti.
96
Dómur Bþ. R. 12. júní 1957.
Tímarit lögfrœðinga