Tímarit lögfræðinga - 01.05.1984, Side 11

Það var t.d. engin tilviljun að eitt hið fyrsta, sem Hannes Hafstein undir-
ritaði á sinni tíð með konungi, voru lög nr. 3/1904 um lagaskóla á íslandi.
Danir höfðu lengi hindrað þá lagasetningu, trúlega vegna þess að þeir töldu
lögfræöinga og menntun þeirra vera vopn í pólitískri baráttu Islendinga fyrir
fullu sjálfstæði þeirra. Má sýnilega draga vissa lærdóma af þeirri staðreynd.
Magnús Jónsson naut þeirrar gæfu að vera kvæntur frábærri konu, Ingi-
björgu Magnúsdóttur frá Miklaholti á Snæfellsnesi. Þau eignuðust tvö börn,
Kristínu, kennara, sem gift er Torfa presti Stefánssyni á Þingeyri og Jón,
fulltrúa, sem er kvæntur Erlu Sveinsdóttur, bankaritara.
Magnús Jónsson var maður látlaus í allri framkomu. Hann var glaðlyndur
og félagslyndur og var gott með honum að vera. Ber öllum saman um að
hann hafi verið traustur og elskulegur fjölskyldu sinni, og vinum sínum var
hann hollur og hlýr.
Magnús var maður frjálslyndur í skoðunum og studdi mörg góð mál um
dagana sem þjóðinni urðu til góðs. En mannkostir hans munu þó ekki síður
hugstæðir þeim sem honum kynntust en farsæl verk hans. Hans mun lengi
verða minnst sem góðs sonar föðurlands síns.
Við Magnús urðum góðir vinir allt frá árum okkar í Háskólanum, þar sem
hann var eins og endranær sjálfkjörinn forystumaður.
Magnús Jónsson var án efa mjög vel gefinn maður. En auk þess var hon-
um gefn skaphöfn, sem laðaði menn að honum. Svo kostum búinn kom
hann málum oft fram, sem öðrum reyndust full erfið. Stundum hef ég þó spurt
sjálfan mig þeirrar spurningar hvað það hafi verið í fari hans, öðru fremur,
sem létti svo undir með málafylgju hans. Ef til vill er svarið fólgið í því að
Magnús var bjartsýnismaður — og þó með gát. En ég hygg að bjartsýnin
auki mönnum mátt að koma hugsjónum sínum fram. Bölsýnismenn verða
hinsvegar áhorfendur. Ef til vill gerði það gæfumuninn.
Blessuð sé minnig góðs drengs, sem kom fram svo mörgum hollverkum
fyrir land og lýð.
Ásgeir Pétursson
5