Tímarit lögfræðinga - 01.06.1989, Qupperneq 38

gerð er ráðherra setur. Þetta ákvæði um svæðaskiptingu var
nýmæli.
4. Þá er í fjórða lagi áfram heimilt að leggja gjald á innflutt kjarn-
fóður.
Á grundvelli a liðar 30. gr. búvörulaga hefur ríkisstjórnin þrívegis
gert samning við Stéttarsamband bænda um verðábyrgð á mjólk og
sauðfjárafurðum, og eru nú í gildi samningar til 31. ágúst 1992, þ.e.
til loka þess tíma, sem búvörulögin heimila greiðslu á útflutningsbót-
um, sbr. lög nr. 2/1987 um breytingu á lögum nr. 46/1985. Frá því
að búvörulögin voru sett 1985 hafa verið gefnar út nokkrar reglugerð-
ir um framleiðslustjórnunina, og hefur gildistími þeirra yfirleitt fallið
saman við verðlagsár landbúnaðarins, en það er tímabilið frá 1. sept-
ember til 31. ágúst árið eftir. Reglur um framleiðslustjórnunina hafa
á þessum tíma verið með nokkuð mismunandi hætti, og eru ekki tök
á að rekja þær í einstökum atriðum, en eins og nánar verður lýst síð-
ar þá var í þeim reglugerðum, sem settar voru um stjórnun á mjólkur-
og sauðfjárframleiðslu eftir setningu búvörulaganna, nánast horfið
frá því að nota búmarkið sem grundvöll fyrir því afurðamagni, er
hver einstakur framleiðandi fær fullt verð fyrir. Hins vegar var strax
á verðlagsárinu 1985—1986 tekinn upp sá háttur við stjórnun mjólkur-
framleiðslunnar að skipta landinu í svokölluð búmarkssvæði, sem í upp-
hafi voru 25, en hefur nú verið fjölgað í 26. Frá og með næsta verð-
lagsári var stjórnun sauðfjárframleiðslunnar einnig byggð á skiptingu
landsins í búmarkssvæði.
í stuttu máli má lýsa núverandi framleiðslustjórnun í mjólkur- og
sauðfjárframleiðslu, þegar sleppir innheimtu gjalds af kjarnfóðri,
þannig:
1 samningi ríkisstjórnarinnar og Stéttarsambands bænda er samið
um að ríkið ábyrgist framleiðendum fullt grundvallarverð skv. ákvörð-
un verðlagsnefndar fyrir tiltekið magn mjólkur og sauðfjárafui’ða,
þ.e. kjöt, slátur og gæi'ur, á hverju verðlagsári. Hinu umsamda magni er
síðan skipt í tveimur áföngum, fyrst á rnilli einstakra búmarkssvæða
en síðan milli framleiðenda þessara búvara innan hvers búmai-kssvæðis.
Við skiptingu milli búmai-kssvæða gilti sú meginregla í upphafi, að
því magni, sem vei’ðábyrgð ríkisins tók til, var skipt milli svæðanna
í hlutfalli við samanlagt búmark allra framleiðenda í viðkomandi fram-
leiðslugrein á hverju svæði hinn 1. ágúst 1986 og jafnfi’amt tekið til-
lit til þess, hversu mikil framleiðsla hafði orðið á viðkomandi svæði
innan búmarks á tilteknu árabili. Það má því segja, að við þá breyt-
116