Ægir - 01.06.1998, Qupperneq 32

Stórhættulegt svæði
Fyrr en varir eru liðnir þrír tímar og
komið er nálægt grásleppumiðunum.
Skarphéðinn er búinn að hægja á ferð-
inni enda mikið um varasöm sker
innan um Hvalseyjarnar sem
óskemmtilegt væri að lenda á. Klukk-
an er ekki langt gengin í sex að
ntorgni þegar fyrsta trossan er dregin
og smám saman hækkar í grásleppu-
kassanum. Skarphéðinn sér um drátt-
inn en Sævar losar úr netunum og
greinilegt er að þeir félagar þurfa ekki
að hafa mörg orð um vinnufyrirkomu-
lagið - allt gengur eins og smurð vél.
„Þetta er skárra en síðast," kveður
ílfíAK
'Wy'liikkkan er tvö á fallegri júnínóttn og varla licegt að átta sig á því hvort er
x\ nótt eða dagur. Sjö tonna báturinn Kveldúlfur AK er kominn á fulla ferð
út úr Akraneshöfninni og framundan er þriggja tíma stím á miðin við Hvals-
eyjar í norðanverðum Faxaflóa. Þar á skipstjórinn, hinn margreyndi tillukarl
Skarphéðinn Árnason, 20gráslepputrossur í sjó. AUa jafna eru þeir tveir á
bátnum, Skarphéðinn og Sœvar Sigurðsson, en íþetta skiptið kemur blaðamað-
ur Ægis nteð sem þriðji maður og þeir félagar spá því að fallegt verði veðrið
þennan dag enda varla ský á himni og byrjað að roða af morgunsólinni. Skarp-
héðni leiðist ekki frekar en fyrri daginn við stýrið, segir blaðamanni sögur frá
fyrri árum, tilkynnir sig á sjó í gegnum talstöðina og ýtir svo við hásetunum
tveimur að fara í koju í lúkarnum og ná eitini „kríu" áður en byrjað verði að
draga. „Þið eruð nú meiri hásetarnir - œtliði bara að vaka allt stímið. Vitið þið
ekki aðþað er langur dagur framundan," segir hann og hlœr dátt.
Þannig byrjar gráslepputúr með
Skarphéðni og Sævari á Kveldúlfi. Það
er næsta lítið sofið á stíminu en ósköp
notalegt að lúra í veltingnum. Þeir fé-
lagar bera saman bækur sínar frá síð-
asta túr, ræða helstu fréttir og ekki líð-
ur á löngu þangað tii pólitíkin berst í
tal. „Já, Sverrir er fínn. Mér líst vel á
þetta hjá honum. Ætli ég fari bara ekki
í framboð fyrir hann ef hann biður
32 MCm ---------------------
mig um. Nema kannski að það sé
bannað með lögum taka svona gamla
kalla á þing," segir Skarphéðinn og er
skemmt, en hann er ekki alls kostar
ókunnugur því að takast á við póli-
tíkusa um sjávarútveginn og kvóta-
kerfið - einn af fáum trillukörlum, ef
ekki sá eini sem látið hefur varðskip
færa sig til hafnar. En meira um það
síðar.
Sævar upp eftir tvær trossur, „hann er
ekki fiskifæla fréttamaðurinn," bætir
hann við og glottir. „Nei, ekki er hann
fiskifjandi, eins og sagt var í gamla
daga," bætir Skarphéðinn við og áfram
grínast þeir með að vera orðnir
ljósmyndafyrirsætur jafnframt sjó-
mannshlutverkinu. „Það er heldur
ekki hægt að biðja um betra veður á
sjó en þetta," segir Skarphéðinn. „Við
erum ekki oft svona heppnir með veð-
ur, hægur vindur, hlýtt og sól. Þegar
svona háttar til þá verður þetta ein-
hvern veginn allt miklu léttara og
sömuleiðis er miklu minni þari í net-
unum þegar svona stillt hefur verið í
sjóinn," segir hann.
Þannig líður fram á daginn og þeir
Sævar og Skarphéðinn reynast sann-
spáir með að meira sé í fyrstu 10 tross-
unum en þeim seinni. Grásleppan
virðist halda sig fyrir innan eyjarnar
en þegar utar kemur þá minnkar í net-