Ægir - 01.06.1998, Blaðsíða 46

Yfir tuttugu mílna ganghraði
með fulla lestun
Upp úr 1980 var framleiddur fyrsti
Sóma 800 báturinn sem var þróaður
sem hraðfiskibátur. Óskar segir að í
byrjun hafi mönnum þótt ótrúlegt að
þessir bátar gætu rutt sér til rúms í ís-
lenska smábátaflotanum en raunin
hefur orðið önnur.
„Við komum fram með Sóma 860
árið 1991 og hann er uppistaðan í
okkar framleiðslu í dag. Skrokkur þessa
báts er mjög mikið þróaður og hefur
tekið miklum breytingum í þá veru að
verða burðarmeiri og með meiri mýkt
þannig að báturinn verði skemmtilegri
á lensi. Bátarnir þurfa líka að vera með
lítið vindhaf þannig að þeir taki ekki
of mikinn vind á sig og þannig má
áfram telja þætti sem taka þarf tillit tii
í þróunarvinnunni. Loks er það svo
burðargetan og að fiskikörin komist
fyrir með góðu móti í bátnum," segir
Óskar og bætir við að lengi vel hafi
þeirra helsta vandamál í smíðinni ver-
ið að kraftmeiri vélunum hafi fylgt of
mikill þungi sem tekið hafi frá burðar-
getunni.
„Breytingin varð þegar Volvo þróaði
léttari en kraftmeiri Volvo Penta vélar
og þá vorum við komnir með í hend-
urnar báta sem geta gengið 30 mílur
tómir og skilað yfir 20 mílum með
lestun. Við erum að ná í nýjustu bát-
unum hraða upp á tæpar 25 mílur
með þriggja tonna lestun og það er í
rauninni einstakt miðað við það sem
við sjáum í bátaframleiðslu í heimin-
um, " segir Óskar og neitar því strax að
komið sé að endimörkum í útfærslu-
möguleikum á Sómabátunum.
„Nei, ég sé fyrir mér að við eigum
eftir að geta fengið meiri burðargetu í
bátana og að þeir plani með meiri lest-
un. Það er stefnamál okkar en við
verðum líka að hafa í huga að búnað-
ur um borð í bátana er líka þungur,
t.d. línukerfi, og hann tekur frá burð-
argetunni. Hins vegar er yfirferðin sá
helsti kostur sem Sómabátarnir hafa
enda er það bara tímaeyðsla að menn
séu að dugga á einhverjum 8-10 míl-
um. Því til viðbótar er hraðinn og yfir-
ferðin mikið öryggisatriði þegar allra
veðra er von með skömmum fyrirvara
á íslenskum strandmiðum," segir Ósk-
ar.
Keppa á erlendum mörkuðum
við íslenska úreldingarbáta
Árið 1987 reyndi Bátasmiðja Guð-
mundar fyrir sér með Sómabátana á
markaði í Færeyjum og þar fengu bát-
arnir góðar viðtökur. Gallinn var sá að
verndartollar gerðu að verkum að inn-
flutningur var óhagstæður og á tíma-
bili var reynt að smíða Sómabátana í
dótturfyrirtæki í Færeyjum en sá rekst-
ur var erfiður eins og allt annað á þess-
um tíma í Færeyjum. í framhaldi af
þessu voru bátarnir sýndir á Græn-
landi og þar náðist ágætur árangur í
sölu en bátarnir eru í harðri sam-
keppni við nýlega báta frá íslandi sem
héðan eru seldir vegna úreldingar.
„Það er erfitt að keppa við úrelding-
arbátana en við höfum orðið varir við
að margir eru að selja úreldingarbáta
til Grænlands undir því yfirskini að
þetta séu Sómabátar. Þannig reyna
margir að nota misnota okkar vöru-
Þeir hafa löngurn verið framsýnir hjá Bátasmiðju Guðmundar í Hafnarfirði. Fyrir nokkru
byrjuðu þeir feðgar Guðmundur Lárusson, bátasmiðjur og Óskar, sonur hans, að útfcera
Sómabátinn í 30 tonna bát sem er 15 metrar að lengd. Byrjað er að smíða bátinn en
verkefnið víkur þó þegar mikið er að gera í framleiðslu minni bátanna. „Við erum í
rauninni að tala um skip þegar komið er upp í þessa stœrð en í þessum báti viljum við
sjá burðargetu upp á 10 tonn af fiski og að báturinn geti náð 20 mílna liraða
fulllestaður. í bátnum verða tvœr 600 hestafla vélar og í okkar augum gœti þetta orðið
mjög skemmtilegur línubátur og sömuleiðis netabátur," segir Óskar.
46 ÆGIR