Búnaðarrit - 01.01.1940, Qupperneq 90

88
B Ú N A Ð A R R I T
Yfirlitið verður þannig:
50 m af lokræsum koma á hvcrn hektara af
BYLTRl mjrækt og um 00 m af skurðum koma á
hektara af ALLRI mjrækt — Með þvi að láta gömlu
túnin standa í stað með 29 liesta eftirtekju af lia,
þá lcoma um 39 hestar á hvern hektara mjræktar að
meðaltali, í stað 50—60 hesta, sem ætti að vera lág-
markskrafan, miðað við nútíma þeklcingu.
En þegar nú þess er gætt, að á þessu sama ára-
bili, þ. e. frá 1924 til 1937, hafa rúmlega 3800 ha af
túni verið sléttaðir — eða sem svarar um 94i af flatar-
máli nýræktarinnar — auk þess sem bætt áburðar-
hirðing og tilbúinn áburður hefir vissulega aukið
eftirtekju gömlu túnanna, þá er fullvist, að afrakstur
mjræktarinnar er of hátt reiknaður á 39 hcsta af
hektara að meðaltali. . .
Nú munu ýmsir spyrja, hvernig stendur á því að
jiessar vangerðu jarðabætur hafa verið teknar út,
það er að segja, verið dæmdar styrkhæfar? — Og
er þá komið að atriði, sem ýmsum kann að vera við-
k.væmt. En það þýðir ekkert að hlaupa i kringum
heita grautinn. „Vinn það ei fyrir vinskap manns
að víkja af vegi sannleikans." — Það verður að
segja hverja sögu eins og hún er.
Af því sem að framan er sagt, er þegar augljóst,
að trúnaðarmennirnir, sem tekið hafa út jarðarbæt-
urnar, hafa ekki verið starfi sínu vaxnir, þegar ör-
fáir hafa verið undanskildir. En hvað skal segja?
Ég tel líklegt að valdir hafi verið beztu mennirnir,
sem völ var ó, en þeir beztu menn hafa ekki verið
nógu margir til og eru enn elcki til. Hins vegar vil
ég ekki efast um að flestir trúnaðarmennirnir hafi
leyst störf sín eftir því sem þeir höfðu þekkingu til,
þó dæmi kunni að vera til um hitt, að einhverjir
hafi látið teygja sig lengra en dómgreind þeirra
heimilaði.