Búnaðarrit - 01.01.1940, Qupperneq 115

BÚNAÐARRIT
113
ef vilji er fyrir hendi og er þá stór sigur unninn í
íslenzkri sauðfjárrækt.
Eitt athyglisvert atriði kemur í ljós, þegar borin
eru saman búin á Þórustöðum og Hrafnkelsstöðum.
Arður eftir á er mjög svipaður á báðum búunum og
þungi ánna svipaður á báðum stöðunum, samt nokkru
meiri á Hrafnkelsstöðum. Á báðum bæjunum eru
ærnar vel fóðraðar yfir veturinn en þó nokkru betur á
Þórustöðum. Féð á báðum stöðunum er Þingeyskt.
Á Þórustöðum eru 37 tvílembdar af 63, en á Hrafn-
kelsstöðum 11 af 54 en 2 ær voru geldar á hvoru bú-
inu. Það eftirtektarverða er, að meðaldilkaþungi
eftir á skuli ekki vera mun hærri á Þórustöðum, þar
eð svona margar ær voru tvílebdar þar, samanborið
við á Hrafnkellsstöðum. Þetta sýnir að undir viss-
um kringumstæðum, þá getur það verið hæpinn
gróði að fá rnjög margar ær tvílembdar, þótt féð sé
vel fóðrað.
Á Þórustöðum hagar svo til, að landþrengsli og
þéttbýli er þar í kring, svo að tvílembingar vilja vill-
ast frá mæðrunum strax á vorin og verða ýmist
aumingjar eða farast. Svo sækir fé þar mjög heim
síðari hluta sumars og liggur mikið við girðingar
ofan við byggðina og þá villast enn oft lömb undan
mæðrum sínum. Þetta dregur mjög úr meðaldilka-
þunga eftir á að haustinu samanborið við að fé
þetta væri í góðu og rúmu landi, þar sem lítið eða
ekkert villist frá af lömbum. Sem betur fer eru ó-
víða svipaðar kringumstæður eins og í þéttbýlinu við
Eyjaf jarðarláglendið.
Á skýrslu búanna er sýndur meðal kjötþungi slát-
urdilkanna sem % af lifandi þunga þeirra. Það er
mikils um vert að fá fallþungann sem allra mestan
miðað við þunga á fæti. Fallþunginn er mestur á
Svanshóli en lægstur á Hrafnkelsstöðum, en þess ber
að gæta að frá engu búanna er selt hlutfallslega jafn
8