Búnaðarrit - 01.01.1940, Qupperneq 126

124
BÚNAÐARRIT
kynbætta féð. Var þetta ein mikilvæg orsölc þess
að hafist var handa um ræktun þessa fjár. En það er
mikið vafamál, hvort þetta fé var í raun og veru
hraustara en annað fé gegn iðraormunum. Hitt get-
ur eins verið, að það hafi aldrei átt þess kost að
sýkjast jafn mikið af iðraormunum eins og fé bænda
almennt, vegna þess að þeir bændur, sem lengst héldu
i hinn gamla stofn, bjuggu yfirleitt á miklum út-
beitarjörðum, þar sem fé var lítið gefið á vetrum og
þá líklega einkum lítið af heyi af ræktuðu landi,
sem sauðatað hafði verið borið á.
Þelta gamla Skaptfellska fé er mjög Ijótt. Ærnar
eru smávaxnar, nágengar og mjög þunnvaxnar með
liáar herðar og brattar malir. Yfirleitt má segja að
þær líli út eins og ræktað fé á ekki að vera. Þetta fé
er óefað þurftarlítið og seigt beitarfé. Arður af því
hefir verið lélegur, en fóðurlcostnaður hefir líka ver-
ið lítill. Mikill vafi leikur á því, hvort borgi sig að
rækla þennan fjárstofn.
Síðustu 2 árin hefir bústjórinn á Brekku lialdið
skýrslu yfir sitt heimaíe. Er það allgotl fé, sem gefur
nú ekki lakari arð en Stafafellsféð.
Grænavatn. Búið á Grænavatni fékk fyrst styrk til
starfsemi sinnar s. 1. ár.
Féð á Grænavatni er með afbrigðum vænt og arð-
samt, enda hefir það um Iangt skeið verið ræktað
og vel fóðrað og gengið á ágætu afréttarlandi. Það
er að mestu leyli af hinu svokallaða Helluvaðskyni,
sem nú er einhver bezt ræktaði fjárstofn hér á landi
með tilliti lil holda.
Búið á Grænavatni hefir ekki enn starfað svo lengi,
að ástæða sé til þess, að fjölyrða um starfsemi þess.
Frá Grænavatni hefir um langt skeið verið selt mikið
af fé, einkum lambhrútum, til kynbóta. Hefir það
eigi síður verið gert þessi tvö ár, sem búið hefir starfað
sem kynbótabú.