Dvöl - 01.01.1938, Síða 9

DVÖL
3
Ýmislegt merkilegt fer fram hjá mjög mörgitm mönrium, pó aö páö sé les-
íö i útvarpiö eirui sinni — og paö einnig peim, sem hafa aögang aö útvarps-
tceki. Paö, sem mér pykir verulega ánœgjulegt aö hlusta á í útvarpi, prái
ég oft aö lesa slöar, og svo mun um marga menn aöra. Reynslan nwn vera sú,
aö flest paö, sem fengur er l aö heyra eöa lesa einu sinni, er ánœgjulegt aö
Ieiga í bók og geta lesiö paö aftur eftir styttri eöa lengri tíma.
Dvöl vill varöveita sem flest góö verömœti frá gleymsku og koma til móts
viö marga pá menn, er langar til aö geyma ýmislegt, sem peim er kœrt og á
erindi til almennings. Hún vill varöveita paö betur en einn lestur í útvarp gerir
eöa pó aö paö sé prentaö l dagbiaöi eöa ööru pvi, sem oftast er fleygt eftir
fljótlegan yfirlestur.
1 pessu ssambandi vill Dvöl pakka kcerlega ölium peim, er hafa látiö hana
fá gott efni eftir sjálfa sig eöa aöra til birtingar, en pó vill hún sérstaklega
pakka hinum unga, efnilega stúdent, Pórarni Guönasyni, sem Dvöl undanfarin
tvö ár á meira aö pakka vinsœldir sínar og verömceti, heldur en nokkrum
einum manni öörum. Verö ég pví miöur aö hryggja lesendur Dvalar meö pvi,
aö vegna pess aö nú slgur á seinni hluta erfiös háskólanáms Pórarins, pá
mun harui veröa aö draga starfskrafta sína aö mestu í hlé frá Dvöl, og helga
pá slnu sérnámi. Gœfa Dvalar er sú, aö hann og fleiri mjög efnilegir ung-
ir menn, sem stöar veröa pjóökunnir, hafa gerzt eindregnir vinir hennar og
stuöningsmenn. Og paö er líka svo um okkur Dvöl, aö viö óskum ekki aö lifa
lengur en meöan viö eigum aö nokkuö miklu leyti samleiö meö œskunni. Paö
firmst mörgum eldri mönnum, aö afturför sé almennt meöal ungs fólks nú á dög-
um, einkum i peim efnum.aö paö eigi minni hugsjónir og fómarlund, heldur en
fyrir 20—40 árum siöan. Meira kapphlau p sé nú á timum eftir aö ná einhvern veg-
inn peningum meö hcegu móti og lifa fyrir pá rólegu og innihaldslitlu lifi. Eitt-
hvaö kann aö vera rétt l pessu. En Dvöl parf ekki undan sllku aö kvarta. Paö
er margt ungt fólk vlösvegar um landiö, sem sýnt hefir Dvöl áhuga og fórn-
fýsi, án vona um nokkum hagnaö fyrir sjálft sig, annan en pann, sem hver
góöur drengur hefir jafnan af pvi aö styöja paö, sem honum finnst vera til um-
bóta. Pó aö erfitt sé aö koma góöu timarHi nú á dögum á fastan grundvöll,
pá er paö petta, sem sannfœrir mig um, aö Dvöl á aö lifa áfram — og lifir.
Ein af heitustu óskum Dvalar, pegar hún hóf göngu sina, var aö eignast
lesendahrlng, sem nœöi um allt landiö, og aö aöalefniö i peini hring vceri gulli