Dvöl - 01.01.1938, Side 22

16
D V 6 L
Á Spáni suður drepur vinur vín,
þar veitist engum fró af næturgriðum.
par dimmir sýn við dagsins fyrsta skin.
En djöflar stjórna kirkju og helgisiðum.
par spjallast mey við fyrsta ástafund.
par „fúnar snauðra gjald í ríkra sjóði.“
par finna hverskyns afbrot óskastund.
Hin æðsta dyggð er fórn af mannablóði.
Hinn „guli heimur“ gengur dauðans leið
með glámskyggn augu og kvíðahroll í taugum.
par gildir fyrst að bæta neyð með neyð;
þar nýtur kaldur skjóls af öskuhaugum;
þar Ieitar svangur brauðs í snauðra borg.
þar brenna heilög vé til árs og friðar,
er vopnin seðja varg um akra og torg
á villibráð hins nýja og forna siðar.
Á Vesturlöndum situr norn við seið
til sáttaspjalla í hverju „frjálsu“ ríki.
par stefnir allt á eina og sömu leið:
að allir nema „ég“ og „mínir“ víki;
að allir þjóni einum. Fjöldans vild
er einskisvirt. Sá krýndi, hann er þjóðin.
Hvort mun þó ei sú undirlægjusnilld
f ætt við hann, sem kennd er neðsta glóðin?
En skín þá enginn geisli gegnum allt
það gæfuleysismyrkur flestra þjóða?
Og er þá hvergi eyrisvirði falt
af efni því, sem skapar lífsins gróða?
Er ekkert vald í öllum heimi til,
sem orki því, að valda stefnuhvörfum?
— Við biðjum — krefjumst vizku oss í vil,
og virkra handa að nýtum heillastörfum.
Pétur Benteinsson
frá Qrafardal.