Dvöl - 01.10.1939, Blaðsíða 30

268
D VOL
Gnðmandur Ingi:
Cdö
Bjjarmaland
Þeir létu í haf úr höfnum draums og Jcyrrðar,
af hvitum skipum felldu leguband.
Þeir völdu skáld og hetjur sér til hirðar
að herja á Bjarmaland.
í fjarskans dulri, fagurskyggðri móðu
þeim frjálsir vindar bentu á Austurheim.
í fjöru hópar hversdagsbundnir stóðu
og horfðu á eftir þeim.
Þá gjörði storm. Þeir stýrðu traustum greipum
og stefndu í rok og drif í Austurveg.
Um Hvítahaf, er sœrinn sauð á keipum
var sigling frœkileg.
Þeir vissu skil á veðrum, átt og degi,
því varð ei fár, þótt stormur reyndi band.
Þeir skyldu finna í fjarskans Austurvegi
sitt fyrirheitna land.
Þá bar að strönd. Þeir stigu fótum djörfum
til strandhöggs þar, og föngin urðu góð.
Með Gusisnautum, hcefnum œttarörvum,
þeir unnu land og þjóð.
Þeir sigldu heim á hvítum sigurskipum
með hlut og gleði viturs afreksmanns,
sem hleður far sitt auði og úrvalsgripum
síns æfintýralands.
Er heimaþjóð leit segl af sigrum stafa
og silfurbjarmann leika um stafn og skut,
þá vildu miklu fleiri farið hafa
og fengið slíkan hlut.
Þá ortu skáldin óð með háttum dýrum,
um undralandsins gull og töframögn.
Og frœgðin hljómar enn i œfintýrum
og ódauðlegri sögn.