Melkorka - 01.06.1949, Blaðsíða 37

að hljóta samþykki Alþingis, eins og það er
nú skipað.
Það verður ekki skilizt svo við sáttmálann
og greinargerð ráðheri'anna, að ekki sé
minnzt á annan samning, Keflavíkursamn-
inginn, sem hlaut mjög líka meðferð af
hendi þings og stjórnar eins og hin nýja
samningsgerð, og veitti erlendu ríki óhæfi-
leg ítök hér. Það er rétt að rifja upp hvernig
framkvæmd þess samnings hefur farið úr
hendi, ef það mætti gefa nokkra hugmynd
um trúnað þingmanna við þjóðina og liags-
muni hennar. Verða tilfærð hér ummæli
Hermanns Jónassonar og Páls Zophonías-
sonar um framkvæmd Keflavíkursamnings-
ins í séráliti þeirra í utanríkismálanefnd um
þátttöku í Atlanzshafsbandalaginu. Þeir
segja svo:
„Um samninginn um flugvöllinn við
Keflavík þarf ekki að fjölyrða. Það er nú á
vitund þjóðarinnar, að skýringarnar, sem
gefnar voru á ákvæðum lians hér á Alþingi,
hafa fáar eða engar staðizt, loforðin, sem
hér voru gefin um framkvæmd ltans, hafa
ekki verið haldin. Þessi samningur er illa
þokkaður, okkur íslendingum til tjóns og
ama, og vináttu milli íslands og Bandaríkj-
anna stendur af honunr meiri hætta en
nokkru öðru. Bandaríkjamenn voru hér
rnjög vinsælir, er stríðinu lauk. Ekkert hef-
ur reynt meira á þá vináttu og spillt henni
en þessi samningur.“ Og ennfr. segja þeir
H. J. og P. Z.: „Keflavíkursamningurinn —
hvernig hann var skýrður og hvernig hann
hefur reynzt, — ætti að vera okkur næg að-
vörun um það að gæta okkar við næstu
samningsgerð." Keflavíkursamningurinn
var ekki sjálfur látinn tryggja okkur réttinn,
heldur samþykkti Alþingi hann upp á skýr-
ingar formælenda hans einar saman. Þá fer
flokksaginn að vera nokkuð mikill, þegar
þingflokkurinn fæst til að samþykkja samn.
ing á grundvelli skýringa, sem aðeins eru
blekkingar, til þess að fá hann samþykktan,
eða í bezta falli frómar óskir um, að þannig
verði hann í framkvæmd; en þó tekur út
yfir, þegar sönru mennirnir samþykkja tvo
sanrninga á þann hátt.
Það er óþarfi að telja það allt upp, sem
orðið hefur okkur til tjóns og ama í sam-
bandi við framkvæmd Keflavíkursamnings-
ins. Dagblöðin hafa skrifað unr ólöglega
gjaldeyrissölu, stórfelldan innflutning alls
konar vara, sem fer langt fram úr því, senr
þessir 600 erlendu menn á vellinum þurfa
til eigin nota og þeir því selja Islendingunr
við margföldu verði. Þessi innflutningur fer
eðlilega fram undir eftirliti yfirstjórnar
Bandaríkjamanna á vellinum og þeir virðast
ekki telja það ómaksins vert að sporna við
lronunr. Síðast en ekki sízt hefur blöðunum
orðið tíðrætt um hinn ósæmilega kunnings-
skap útlendinga á vellinum og íslenzkra
kvenna og karla. Öll gagnrýni á framkvæmd
Keflavíkursamningsins, utan þings senr inn-
an, ber þó engan árangur. Ríkisstjórnin og
stuðningsmenn hennar á Alþingi sjá ekkert
athugavert við nrálið. Þegar Bandaríkja-
nrenn eiga í hlut, virðast þeir alveg blindir
á sónra síns lands. Það skal þó játað, að þeir
eiga ekki hægt um vik, því að fyrst og frenrst
er Keflavíkursamningurinn nriðaður við
hag Bandaríkjamanna, en samt er talið að
lialda hefði nrátt betur á málum en gert hef-
ur verið. Það kann að vera, að sumir þing;
mannanna, senr léðu Keflavíkursamningn-
um sanrþykki sitt á sínum tínra, liafi gert
það í trausti þess, að Bandaríkjanrenn
nrundu sýna drengskap við framkvæmd
lrans. Það hefur gersamlega brugðizt. Þá
skyldi nraður halda, að þessir sönru þing-
menn, ef einhverjir hafa verið, myndu vara
sig í næsta skipti. En það var nú öðru nær.
32 þingmenn sanrþykktu Keflavíkursanrn-
inginn, 37 samþykktu Atlanzhafssáttmál-
ann. Slíkunr samningsgerðum hafði sem sé
aukizt fylgi í þinginu á þessu 21/£ ári, senr
Keflavíkursamningurinn hafði verið í gildi.
Nú, eins og þá, eiga skýringarnar og yfirlýs-
ingarnar enga stoð í samningnum sjálfum.
Ráðherrarnir þrír lröfðu engar skriflegar
staðfestingar á samtölunr sínum við forráða-
MELKORKA
35