Valsblaðið - 01.05.1992, Blaðsíða 14

Núeru allirorðnirtiltækiríbrúnkukeppninaf.v. Ari,Óskar,Teddi
þjálfari, Valur, Fídel og Svenni.
Óskar umkringdur norskum vinkonum sínum. Þess má geta að þær
gengu alla skrúðgönguna, klukkutíma leið á gönguskíðum.
minnkuðum muninn og var hann eitt mark
í hálfleik. Seinni hálfleikur var svipaður
þeim fyrri og gekk allt á afturfótunum og
loks er við rönkuðum við okkur, var eins
marks tap staðreynd. Frekari þátttaka því
úr sögunni og niðurstaðan 5.-8. sæti af ca.
70 liðum og var það í sjálfu sér sæmilegur
árangur á þessu stórmóti. En þess má geta
að þetta var fyrsta tap hins sigursæla ’74-
’73 árgangs og jafnframt það eina. Við
höfðum unnið öll fjögur íslandsmótin og
Reykjar-víkurmótin með fullu húsi stiga í
gegnum árin ‘(’85-’92) og fullyrðum við
að þetta sé heimsmet, A.C. Milan hvað!!
Við erum alls ekki montnir heldur
einfaldlega bestir.
En ekki þýðir að gráta Bjöm bónda og
því fylgdum við liði og fórum niður í
miðbæ. Þar reyndum við að gleyma
leiknum, hver með sínum hætti. Þar var
mikið sungið og nokkrir tróðu upp, með
breskri rokkhljómsveit, við mikinn fögnuð
viðstaddra. Daginn eftir úrslitaleikinn var
fylgst með úrslitaleikjum á campo uno.
Það var Italska landsliðið sem bar sigur úr
býtum í okkar aldursflokki, en þess má
geta að þeir eru allir hálaunamenn í bolt-
anum. Lokaathöfnin var glæsileg, flug-
eldasýning og tónleikar auk verðlauna-
afhendinga.
jógúrtmaðurinn gerði sér lítið fyrir og
hljóp tvisvar sinnum til Rimini í verslunar-
leiðangur. Þaðgefurykkurkannski svolitla
vísbendingu um hver hann er. S vo á kvöldin
voru hinar og þessar
Sjóskíðatröllið, Fídel, á leiðinni á enn eitt
sjóskíðamótið.
Daginn eftir fórum við eldsnemma með
lest til Rimini og þaðan með leigubíl til
Riccione. Nú tók hið ljúfa líf við, ströndin
var sótt stíft frá sólarupprás til sólarlags því
enginn vildi verða undir í brúnkukeppninni,
en svo fór að þjálfarinn Teddi og liðstjórinn
Jói höfðu sigur úr bítum. Brúnkan er því
örugglega eitthvað sem kemur þegar við
verðum gamlir. Sumir fóru verr út úr
keppninni en aðrir og urðu að leggjast í
jógúrtbað til að lina þjáningarnar, en
„pizzeriur”, heimsóttar þó aðalega ís-
lendingastaðurinn La Traviata en þar er
matseðillinn á íslensku og þjónamir „kunna
pínulítil ízlensk”. Flóra discotekanna var
stór og opin öll kvöld fram á nætur, en þar
oft var tekið duglega á í dansinum og
vökvatapiðmikið.
Hótelið varekki neitt sérstakt hvað öryggi
gagnvart þjófum varðaði, því allir lyklar
pössuðu allstaðar og hefði jafnvel mátt
opna sum herbergin með hárspennu, en
samt var nú engu stolið. Svo var farið í
tvær ferðir með strætó í „ Aquafun” en
það er risastór vatns-rennibrautagarður. í
honum var tíma-tökubrautin vinsælust,
V alur og Óli eiga met upp á 6,15 sek. sem
verður seint slegið því innfæddir voru allir
á mun lakari tímum. Yndislegum tíma á
ströndinni var fljótt lokið en það var bara
eitt sem var fljótara að klárast—blessaðir
peningamir.
A heimleiðinni var menningar-stopp í
London. Við fómm hring um London í
þeirra margrómuðu Strætisvögnum, kíktum
t.d. á Rock sircus show, en það er hluti af
vaxmyndasafninu.
Anægjulegri ferð lauk svo með
fagnaðarfundum í flugstöð Leifs Eiríks-
sonar. Viðundirritaðirviljumþakkaöllum
ferðafélögunum fyrir frábæra ferð og
mælum örugglega fyrir mun allra
drengjanna í flokknum þegar við þökkum
Jóafyrirfrábærarsögurogöruggafarastjóm,
en hrotumar hans voru hvimleiðar og
héldu oft fyrir okkur vöku. Að lokum
viljum við þakka þjálfaranum, Theodóri
Guðfinnssy ni. Hann náði frábæmm árangri
með okkur í þessi átta ár sem hann þjálfaði
okkur. Hann var ekki bara góður þjálfari
heldur líka frábær félagi og var og verður
alltaf einn af okkur strákunum. Hann hefur
náð að skapa frábæra einstaklinga og að
okkar mati er hann einn hæfasti þjálfarinn
á landinu.
Fyrir hönd annars flokks Vals.
TheódórH. Valsson
og Oskar B. Oskarsson.
14 Valsblaðið g