Bjarmi - 01.06.2005, Qupperneq 9

Næsta hvíta perla er stærri, það
er skírnarperlan. Þegar við sjáum
hana hugsum við um skírnina
okkar, þá urðum við Guðs börn,
sem Guð vill vernda gegn öllu illu.
Hún minnir einnig á náðina, nýtt
upphaf - við getum stöðugt byrjað
aftur þótt okkur mistakist.
Ljósbrúna eyðimerkurperlan
minnir á sandinn í eyðimörkinni.
Það er ekki auðvelt að lifa af í
eyðimörk. Þegar lífið er erfitt, þá er
eins og við séum í eyðimörk,
yfirgefin og einmana. En reynslan,
erfiðleikarnir, geta líka leitt okkur til
Guðs, því þá fáum við að biðja Guð
um vernd og hjálp. Guð hlustar.
Bláa perlan fær okkurtil að
minnast allra þeirra góðu og
skemmtilegu daga þegar við
gleðjumst yfir öllu því góða sem
Guð gefur okkur. Við þurfum ekki
að kvíða neinu, Guð sér vel fyrir
öllu. Bláa perlan táknar æðruleysi
eða guðdómlegt áhyggjuleysi.
Rauðu perlurnar tvær eru kær-
leiksperlurnar. Önnur táknar elsku
Guðs, hinn andsvar okkar. Þá
hugsum við um þau öll sem elska
okkur og sem vilja vera með okkur.
Við gleöjumst og viljum gleðja
aðra. Guð elskar.
Svo koma þrjár litlar, hvítar per-
lur, perlur leyndarmálanna. Allir
eiga sér leyndarmál, drauma og
vonir sem enginn annar þekkir. Þar
biðjum við Guð um frið og biðjum
fyrir því sem er í leyndum hugans.
Guð skilur.
Svart er litur dauðans og sorg-
arinnar. Svarta perlan, perla
næturinnar, minnir á sorg og
dauða. Það er margt dimmt og sor-
glegt í lífinu, en úr dauðanum vex
nýtt líf. Þó að við grátum stundum,
þá vill Guð gefa okkur gleði á ný.
Guð huggar.
Síðasta perlan er stór og hvít.
Það er upprisuperlan, perla vonar-
innar. Jesús reis upp frá dauðum,
þess vegna er líf eftir dauðann,
sem við fáum líka að njóta.
Jesú er ekkert ómögulegt. Hann
læknar og reisir upp.
Þegar við bindum saman allar
perlurnar þá verður það bænaband.
Sjálft bandið minnir okkur á að Guð
hefur allt okkar líf i hendi sér. Og í
hvert sinn sem við handleikum
bænabandið byrjar nýtt ævintýri
með Guði.
Höfundur er verkefnisstjóri á
biskupsstofu
halldor.reynisson@kirkjan.is
Kristið fólk í Usbekistan
óttast ofsóknir
Kristið fólk í Úsbekistan óttast að tökin verði nú hert á krist-
num einstaklingum og söfnuðum i landinu eftir uppreisnina i
Andijan í liðnum mánuði og viðbrögð yfirvalda við þeim fyrir
stuttu, þegar rúmlega 500 manns voru teknir af lífi. Trúarlegar
hreyfingar hafa mætt tortryggni i kjölfarið og um land allt hefur
kristið fólk og kirkjur fengið heimsóknir frá leynilögreglunni og
yfirvöldum til að athuga hvort skráningargögn séu ekki í lagi.
Margir óttast að barátta yfirvalda gegn harðlínumúslimum leiði
til þess að reynt verði að hamla allri trúarlegri iðkun í landinu.
Ekki eru þó allir á einu máli um framhaldið, baráttan gegn mús-
limskum öfgahópum gæti alveg eins þýtt aukið frelsi fyrir kristi-
lega starfsemi og kirkjur landsins. Mjög strangar reglur gilda í
Úsbekistan um trúarhópa og öll starfsemi trúarhreyfinga og
kirkna sem ekki eru skráðar hjá yfirvöldum er bönnuð. Kristið
fólk hefur ekki leyfi til að koma saman i heimahúsum og eiga
þar samfélag.
Amnesty International-hreyfingin hefur hvatt fólk til að senda
mótmælabréf til forseta Úsbekistans þar sem þrír talsmenn
mannréttinda eru í hópi þeirra sem fangelsaðir hafa verið í
tengslum við uppreisnina i Anjijan.
Dagen, 28. mai 2005
Tæplega 900 kristnir
einstaklingar
í fangelsum Eritreu
Sextán prestar eru á meðal 883 kristinna einstaklinga sem
hafa verið fangelsaðir án dóms og laga í Eritreu. Aðeins
nokkrum hefur verið sleppt lausum en það var ekki fyrr en þeir
höfðu undirritað yfirlýsingu þar sem þeir lofuðu að taka ekki
þátt í neinni trúarlegri starfsemi. Ellefu söfnuðir mótmælenda
hafa sótt um að fá opinbera skráningu á liðnum þremur árum.
Ekkert svar hefur borist þrátt fyrir yfirlýsingar yfirvalda til man-
nréttindanefndar SÞ um að þessum málum verði kippt í lag. Eitt
hið sorglegasta í þessu öllu er að svo virðist sem rétttrú-
naðarkirkjan styðji yfirvöld í harkalegri framkomu sinni í garð
annarra kirkjudeilda.
Agenda 3:16 nr. 5, 2005
Norður-Kórea
efst á blaði
Þriðja árið i röð hefur Norður-Kórea fengið á sig stimþilinn
sem landið þar sem erfiðast er að vera kristinn að mati Open
Doors International. A.m.k. tíu þúsund kristnir einstaklingar
dúsa i fangabúðum í landinu vegna trúar sinnar. Hvert ár eru
a.m.k. 20 einstaklingar teknir af lífi, annaðhvort með
barsmiðum eða eru skotnir. Fangi, sem tókst að strjúka, lýsir
þvi hvernig kristið fólk þarf oft að sæta harðæri umfram annað
fólk. Kona nokkur sem ekki vildi hætta að biðja var barin þar til
líkaminn gafst upp og hún fékk hvíldina. Næstu lönd á lista
Open Doors á eftir Norður-Kóreu eru Sádi-Arabía, Víetnam,
Laos og íran.
Agenda 3:16 nr. 5, 2005 og Christianity, June 2005.