Morgunn - 01.12.1945, Qupperneq 7

M 0 R G li N N
85
vor. En þó að vér vitum svona lítið um þessa fjarlægu
hnetti, þá hefur þó stjörnufræðingum vorum tekizt að
finna ráð til þess, að reikna út, hvað stórir þeir eru, og
ef vér ættum eftir hlutföllunum í þeim geysilegu stærðum
að reyna að reikna, hve mikla yfirburði í heild og sjálf-
sagt á ótal sviðum þeir hefðu yfir jörð vora, þá mvndu
víst þeir yfirburðir vera svo miklir, að ég held að ég
verði að segja, að fram af oss mundi ganga. Eftir stærð-
arhlutföllunum að dæma mætti hugsa sér, önnur hlut-
föll eitthvað ámóta. — Eg hugsa mér nú ekki að fá yður
með mér til þess að reyna að gjöra þennan samanburð. Eg
vil aðeins benda á það, sem þó er sjálfsagt, að ef þann
samanburð ætti að reyna, þá yrði jörð vor að vera mæli-
kvarðinn, sem lagður væri til grundvallar, því að hana
þekkjum vér til nokkurrar hlítar.
Guð hefur gefið oss eina stjornu himinsins, þessa dá-
samlegu jörð, til að búa á og útbúið hana öllum þeim efn-
um og öflum, sem mannsandinn hefur enn getað hugsað
sjer nauðsynleg, ekki að eins til óbrotins framdráttar líf-
inu, heldur einnig til stórkostiegrai' fullkomnunar, full-
komnunar, sem hann að nokkru leiti hefur þegar komið
í framkvæmd á þeim tímabilum, sem kyn hans þegar lief-
ur dvalið á jörðinni, en hann að nokkru leyti getur ekki
enn gjört sér neina fullkomna hugmynd um, hve stór-
kostleg getur orðið.
Fyrst verður oss ósjálfrátt fyrir að gefa gaum og dást
að hinni ósegjanlegu fegurð, víst nær því hvar sem stigið
er fæti á vorri dásamlegu jörð. Jafnvel á voru harðbýla
landi, sem liggur þó á svo óhentugu breiddarstigi norð-
ur undir heimsskauti, er varla til nokkur sú sveit eða
hérað, að ekki sé þar aðdáanlega fegurð að finna. Og
ekki |er harðbýlið meira en það, að „hart er það að eihs
sem móðir við barn“, sem góðskáldið sagði, því að gnótt
á það af gæðum og gjöfum guðs og náttúrunnar til að
fullnægja þörfum alls og allra, sem á því lifa. Þó vitum
vér og játum, að það er allt smáræði og fátæklegt saman