Morgunn


Morgunn - 01.12.1945, Síða 77

Morgunn - 01.12.1945, Síða 77
M 0 R G U N N 155 ekki þorað að tala um þetta. Þetta er eins og ég sé bara ekki með sjálfri mér.“ Ég sagði henni, að ég héldi, að þetta væri einmitt eðlilegt, ég héldi að þessi undarlega sælu- og léttleikatilfinning hennar, mitt í sorginni, væri í raun og veru ástand barnsins hennar. Það væri vitanlega hjá henni, og nú hefði því tekist að yfirfæra líðun sína, ástand sitt vfir á hana. Með einhverjum hætti hefði hún þennan morg- un orðið móttækileg fyrir áhrifin frá því. Ég get ekki stillt mig um, að segja yður frá mjög líku dæmi, sem ég rakst á í bók frú Leonards, hinni síðustu. Frásögn hennar er þessi: „Móðir ein sagði mér, að hún vissi á hvaða augnabliki hjartfólginn sonur hennar hefði fallið í styrjöldinni. Hún sat við skrifborð sitt og var að skrifa bréf, hugurinn var við það, en alls ekki hjá syni hennar þessa stundina. Skyndi- lega fann hún sig eins og altekna skínandi fögnuði og dásamlegri frelsiskennd og á sama augnabliki fann hún sterka návist sonar síns. Hin tvímælalausa návist hans fyllti hana svo lifandi tilfinning gleði og fagnaðar, að hún hafði aldrei áður fundið annað eins, og hún heyrði sjálfa sig hálfhrópa upp: „Hann er frjáls, Ernest er frjáls! Likama hans hafa þeir myrt, en sál hans er frjáls!“ Þetta heyrði hún sjálfa sig kalla, þar sem hún sat við skrifborð sitt“. Síðar kom fregnin um hið hörmulega andlát unga manns- ins á vígvellinum, og þá hélt sorgin innreið sína í sál móður- innar. En áður hafði hann getað yfirfært fögnuð sinn yfir umskiptunum svo greinilega á móður sína. Hún var sann- færð um, að hann hefði fallið á þessu augnabliki, þegar hún varð fyrir hinum undursamlegu áhrifum Vér erum ekki líkaminn, engu fremur en vér erum fötin, sem vér klæðumst í eða húsin, sem vér búum í um stund. Ég er sannfærður um, að þegar ég er farinn af jörðunni, vei'ður jarðneski líkaminn mér ekki annað en húsið er mér nú. sem ég flutti úr í Hafnarfirði fyrir fáum árum. Ég hugsa raunar stundum um það, einkum um glaðar stundir ’þar. Annað gildi hefir það ekki fyrir mig lengur. Speking-
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Morgunn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.