Fréttablaðið - 20.11.2010, Blaðsíða 84

Fréttablaðið - 20.11.2010, Blaðsíða 84
52 20. nóvember 2010 LAUGARDAGUR fórum að ræða um Paul og van Breukelen sagði: „Veistu, hann minnir mig á Gullit...“ Fyrsta veturinn með United lék McGrath mestmegnis með varalið- inu en þó fékk hann að spila 14 leiki með aðalliðinu. Hægt og bítandi vann McGrath sér sæti í aðalliðinu og á öðru tímabili sínu var honum boðinn nýr langtímasamningur. Eftir á segist hann sjá eftir því að hafa skrifað undir því samningur- inn var til sjö ára og launin voru 500 pund á viku. Bestu menn liðs- ins voru með áttföld þau laun. Slagsmál við bandaríska hermenn McGrath var sæmilega spakur á sínu fyrsta tímabili en sumarið 1983 fór liðið í æfingaferð til Mall- orca. McGrath datt þá í það og lenti í útistöðum við bandaríska hermenn sem létu hann fá það óþvegið. Dag- inn eftir vaknaði hann í rifnum fötum og með glóðarauga. Svipað gerðist í æfingaferð sem farin var til Amsterdam sama sumar. Þar datt hann í það, lenti í áflogum og gat ekki leikið með liðinu. „Ég sat bara uppi í stúku með sólgleraugu,“ segir McGrath. Engin áhugamál nema áfengi Þó að McGrath hafi á sínum ferli með United leikið rúmlega 160 leiki var hann oft meiddur. Hnéð var að plaga hann og fór hann átta sinnum í uppskurð vegna hné meiðsla. Þegar hann var meiddur var enn meira til- efni til að grípa til bokkunnar. Paul McGrath: „Auðvitað var ég drykkjubolti. Hversu mikill? Nógu mikill. Í dag yrði ég líklega dæmdur sem súrrandi fyllibytta en um miðj- an níunda áratuginn var viðhorfið annað. Bjór var jafnmikill hluti af lífi flestra knattspyrnumanna og pasta er í dag. Þegar líða fór á feril- inn datt ég í það hvenær sem ég gat. Ég útskrifaðist úr bjórnum og fór að drekka vodka og aðra sterka drykki. Í meiðslum var lítið annað að gera en drekka. Hvað annað gat maður gert? Golf? Snóker? Ég var ekki kylfingur og nennti lítið að spila snóker. Ég átti engin áhugamál.“ Haustið 1986 breyttist allt hjá United. Alex Ferguson, fram- kvæmda stjóri Aberdeen, var fenginn til að taka við af Atkin- son. Ferguson hafði meðal annars gert Aber deen að Evrópumeistur- um bikar hafa 1983 og hafði síðar hafnað tilboðum frá Glasgow Rang- ers, Arsenal og Tottenham. Ferguson losar sig við McGrath Áður en Ferguson tók við Man- chester United var liðið frægt fyrir drykkjuskap og titlaleysi. McGrath var ekki eini drykkjusvelgurinn. Hann átti til dæmis ekki í erfið- leikum að draga Norman Whiteside með sér út á pöbb og þá voru Bryan Robson, Kevin Moran og Gordon Strachan einnig oftast til í að fá sér. Ferguson þoldi þetta ekki og losaði sig fljótlega við mestu bytturnar, þar á meðal McGrath. Ferguson viðurkennir að þegar hann hafi tekið við United hafi hann ekki verið sjóaður stjóri. Hjá Aberdeen hafi hann verið með unga leikmenn sem allir hafi borið virðingu fyrir honum en hjá Unit- ed hafi stemmningin verið öðru- vísi. McGrath var alltaf inni í skel- inni og sagði fátt. Það var erfitt að ná til hans og Ferguson beitti röng- um aðferðum til þess – hárblásara- aðferðin virkaði ekki á McGrath. Alex Ferguson: „Ég var ekki nógu reyndur til að átta mig á því hvernig ég ætti að ná til Paul McGrath. Í dag myndi ég nota aðra aðferð. Ég myndi leggja höndina föðurlega á öxlina á honum og tala rólega við hann.“ Þegar Ferguson var með United stóð McGrath sig oftast með sóma inni á fótboltavellinum. Árið 1987 var hann meðal annars valinn í úrvalslið ensku deildarinn og lék með því gegn heimsúrvalinu. „Við unnum leikinn 3-0 og frammistaða mín gegn Diego Maradona var lofuð í hvívetna,“ segir McGrath. 100 þúsund pund fyrir að hætta Drykkjuvandræðin og hnémeiðsl- in urðu til þess að árið 1989 bauð Ferguson McGrath 100 þúsund pund og góðgerðarleik fyrir að hætta í fótbolta. McGrath var 29 ára og árs- launin hans voru í kringum 50 þús- und pund, sem þýðir að hann var með launalægstu knattspyrnumönn- um United. Í fyrstu þótti McGrath boðið rausnarlegt en eftir umhugsun ákvað hann að hafna því. Fjölmörg lið höfðu áhuga á kröftum Írans. Að lokum var það Graham Taylor sem keypti McGrath til Aston Villa fyrir 425 þúsund pund og borgaði honum þrefalt hærri laun en hann hafði haft hjá Manchester United. Þá hófst nýr kafli í lífi McGrath. Paul McGrath: „Taylor hefði ekki getað ímyndað sér í hverju hann var að fjárfesta. Ég var í algjörri ringulreið. Drykkjan og hnén voru smávægilegir gallar miðað við þá tilfinningalegu erfiðleika sem ég glímdi við.“ Áður en McGrath var kynntur fyrir stuðningsmönnum Villa og fjöl- miðlum hellti hann í sig einni South- ern Comfort og komst þannig gegn- um kynninguna. „Ég vissi að þetta var ekki í lagi en ég vissi líka að ég þyrfti áfengi til að komast í gegnum þennan dag. Ég hugsaði með mér að ég myndi borga þeim til baka inni á vellinum,“ segir McGrath. McGrath stóð við það því hjá Aston Villa átti hann sín bestu ár inni á vellinum. Hnén plöguðu hann vissulega stundum en hann fór samt ekki í einn einasta uppskurð þökk sé Jim Walker sjúkraþjálfara, sem McGrath kallar einn sinn besta og nánasta vin. Með Aston Villa varð hann deildarbikarmeistari árið 1994 og 1996, liðið þótti skemmtilegt og var oft í toppbaráttunni. Á fyrsta tímabili McGrath hjá Aston Villa endaði liðið í öðru sæti deildarinnar og Graham Taylor var ráðinn þjálf- ari enska landsliðsins. Sumarið 1990 var dr. Josef Venglos ráðinn fram- kvæmdastjóri Villa. Týndur á fylleríi Drykkjuvandræðin mögnuðust þegar McGrath var hjá Aston Villa. Oft átti hann það til að láta sig ein- faldlega hverfa og þá vissi enginn hvar hann var nema kannski Jim Walker. Eftir landsleik Íra gegn Tyrkjum í Dublin haustið 1990 lét McGrath sig hverfa. Jim Walker: „Í þetta skiptið dróst þetta lengur en venjulega. Hann missti af leik á laugardegi og allir í liðinu vissu að hann væri á fyll- eríi en sem betur fer hafði ekkert lekið í fjölmiðla. Ég komst að því að hann væri með einhverri stúlku í Manchester (McGrath var að halda framhjá). Ég ók þangað og bankaði upp á heima hjá Paul, sem dauðbrá við að sjá mig. Ég dröslaði honum í bílinn og ók með hann á æfinga- svæði Aston Villa þar sem ég lét renna í heitt bað og McGrath sofnaði fljótlega í baðkerinu. Þetta var frí- dagur og enginn á svæðinu. Síðan er bankað. Það er David Moore, blaða- maður á Daily Mirror.“ Moore: „ Ég hef traustar heimildir fyrir því að McGrath sé týndur ein- hvers staðar á fylleríi.“ Walker: „Nei, það er ekki rétt.“ Moore: „Jim, þessi heimild hefur aldrei brugðist. Aldrei.“ Walker: „Það er samt ekki rétt.“ Moore: „Jim, þú getur ekki hald- ið verndarhendi yfir honum. Fólk er farið að átta sig á því að það er eitt- hvað að.“ „Ég fór með David inn og sagði við Paul: þetta er David, hann heldur að þú sért týndur. Paul var orðinn hressari og leit ágætlega út en David blygðaðist sín og baðst afsökunar. Sagði að þessi heimild hefði aldrei svikið hann áður. Enn og aftur slapp McGrath, fréttin komst aldrei í fjöl- miðla og til þessa dags veit David ekki hvað gekk raunverulega á.“ Í apríl 1991 reyndi McGrath að svipta sig lífi með því að sturta í sig lyfjum en læknum tókst að dæla upp úr honum. Aftur slapp McGrath. Í maí var Venglos rekinn og Ron Atkinson var ráðinn til Aston Villa. Blindfullur í leik á Írlandi Sumarið 1991 fór Aston Villa í æfingaferð til Írlands. Nokkrum klukkustundum fyrir leik gegn Shel- bourne var McGrath blindfullur. Atkinson var þá að missa þolinmæð- ina og tók ekki í mál að McGrath léki ekki. Atkinson ákvað meira að segja að gera McGrath að fyrirliða því samlandar hans væru komnir til að sjá hann leika. Þar með var það ákveðið. Eftir fimm mínútna leik fékk Aston Villa aukaspyrnu á miðj- um vellinum. Jim Walker: „Paul tók aldrei auka- spyrnur. Í þetta skiptið ákvað hann samt að gera það. Hann stillti bolt- anum upp, gekk fimm skref aftur á bak og svo fimm í viðbót. Ég man að ég hugsaði með mér, hvað er hann að gera? Það næsta sem ég sé er að Paul hleypur að boltanum eins hratt og hann getur og sparkar í jörðina. Boltinn rúllar svona fimm metra áfram.“ Ron Atkinson: „Ég kallaði í Gordon Cowans (leikmann Aston Villa) og bað hann um að segja Paul að leggjast á völlinn og kvarta undan ökklameiðslum. Hann gerði það og var studdur af leikvelli „meiddur“. Besti leikmaður Úrvalsdeildarinnar Árið 1993 var Paul McGrath valinn besti leikmaður Úrvals deildarinnar, sem er ótrúlegt afrek hjá manni sem var með allt niður um sig fyrir utan fótboltavöllinn. Paul McGrath: „Besta leiktímabil lífs míns er í raun ráðgáta. Allt umrótið í lífi mínu var á bak og burt klukkan þrjú á laugardögum. Ég fann mér skjól inni á vellinum. Aðeins þar hafði ég fullkomna stjórn.“ McGrath var valinn leikmaður ársins af stuðningsmönnum Aston Villa fjögur ár í röð. Eftir að hann hætti hjá liðinu fjaraði ferillinn rólega út. Hann lék 24 leiki með Derby County og 12 leiki með Shef fi- eld United áður en hann lagði skóna á hilluna árið 1998. Eftir það gekk ýmislegt á í lífi McGrath. Árið 2002 samdi hann við BBC um að lýsa leikjum á Heims- meistaramótinu í Japan og Suður- Kóreu. Í flugvélinni á leiðinni til Japan datt hann í það og rétt komst inn á hótelið í Tókýó áður en hann var sendur aftur heim. Sjónvarps- ferillinn var því andvana fæddur. Botninum náði McGrath árið 2005 þegar honum var stungið í steininn fyrir að hóta fjölskyldunni sinni. Eftir það fór hann í meðferð. Í dag tekur Paul McGrath bara einn dag fyrir í einu. BESTUR Paul McGrath var valinn besti leikmaður ensku úrvalsdeildarinnar árið 1993. FRÉTTABLAÐIÐ/GETTY ÞRÍR GÓÐIR Paul McGrath ásamt Alex Ferguson, framkvæmdastjóra Manchester United, og Bryan Robson. Myndin er tekin í febrúar árið 1987. FRÉTTABLAÐIÐ/GETTY Um miðjan níunda áratuginn var viðhorfið annað. Bjór var jafnmikill hluti af lífi flestra knattspyrnumanna og pasta er í dag. FRAMHALD AF SÍÐU 36 KAFFIVÉLAR - MATVINNSLUVÉLAR - POTTAR & PÖNNUR SAFAPRESSUR - ELDHÚSÁHÖLD - RYKSUGUR fást í Eirvík JÓLAGJAFIRNAR Opið í dag laugardag frá kl. 11:00-15:00
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.