19. júní - 19.06.1984, Side 13

stofnuð æskudeild félagsins. Úur voru
þær kallaðar og höfðu unnið ýmsar
kannanir, svo sem á lestrar- og reikn-
ingsbókum í barnaskólum og á skipan
kvenna og karla í launaflokkum í
bönkum landsins. Úu-hópurinn var
stofnaður að ósk Alþjóðasambands
kvenna (International Alliance of
Women) sem Kvenréttindafélag ís-
lands er aðili að. Á fundi sem sam-
bandið hélt í London 1967 var þeirri
ósk beint til aðildarfélaganna að þau
reyndu að hafa sérstakar deildir -æsku-
deildir- með konum yngri en 35 ára. Þar
sem ég sat þennan fund kom það í minn
hlut að koma þessari deild hér á lagg-
irnar.
Árið 1968 sáu tvær af Úunum, Ásdís
Skúladóttir og Guðfinna Ragnarsdótt-
ir, um klukkutíma dagskrá í útvarpinu.
Par ræddu saman konur og karlar um
„hlutverk kynjanna“ í fyrsta sinn á ís-
landi á opinberum vettvangi. Það er
því kannski ekki fráleitt að segja að
nýja kvennahreyfingin hafi byrjað hjá
Úunum.
Það Ieið ekki langur tími þar til mér
varð ljóst að Rauðsokkahreyfingin og
KRFÍ hefðu varla getað starfað í sam-
einingu og ekkert var við það að athuga
að starfandi væru tvö félög sem ynnu að
sama markmiði eftir ólíkum leiðum og
meðal ólíkra hópa að vissu ieyti. Rauð-
sokkahreyfingin átti því fullan rétt á
sér, og hún vakti marga til umhugsunar
um það misrétti sem konur eiga við að
búa.“
Ekki hægt að staðla mannlífíð
- Hvað finnsl þér þá hafa áunnist á
þessum síðustu árum í jafnréttis-
baráttunni — hvar stöndum við núna?
„Það hefur í raun og veru ekki orðið
nægilega mikil breyting í jafnréttisátt,
þrátt fyrir þrotlaust starf þeirra allt of
fáu sem vinna að þessum málum. Þetta
virðist ætla að verða merkilega hæg
þróun, nema þá helst á sviði mennt-
unar. Það er enn iangt í land að fullt
jafnrétti náist. Það næst ekki í hjú-
skapnum til dæmis nema tekjur og
eignir hjóna séu jafnar og þá eiginlega
ekki nema þar sem engin börn eru til
staðar. Annars vil ég ekki alhæfa neitt í
kvenréttindamálum. Það fer svo mikið
eftir kjörum hvers og eins og það
verður aldrei hægt að staðla mannlífið.
Það eru líka sífellt að koma upp ný
mál sem taka verður afstöðu til og ýmist
tefja eða hvetja þróunina til jafnari
stöðu karla og kvenna. Mér dettur í hug
tölvubyltingin sem dunið hefur yfir
okkur á allra síðustu árum og gæti
reynst konum hættuleg og svo hins
vegar framkomu sérstakra kvennalista
við alþingis- og sveitastjórnarkosn-
ingar. Þeir hafa tvímælalaust sýnt að
þeir áttu fullan rétt á sér eins og málum
er háttað. Ég er í grundvallarhugsun á
móti því að konur tefli sér fram án eðli-
legrar samkeppni við karla á jöfnum
grundvelli, en eitthvað varð að gera.“
Lífíð er of stutt
- Að lokum, Anna, þegarþú horfiryfir
farinn veg, ertu þá sátt við lífið og það
sem þú hefur starfað við um ævina?
„Þú spyrð mig nokkuð persónulega
og ég hef nú ekki mikið hugsað um það
hvort ég vildi hafa gert eitthvað öðru-
vísi en ég gerði. En einu hef ég gert mér
fulla grein fyrir og það er að ég sé ekk-
ert eftir því að hafa ekki farið mennta-
veginn svokallaða. Það hafði reyndar
komið til tals að ég færi í Menntaskól-
ann, en ég fór í Kvennaskólann og
ástæðan var eiginlega sú að ég var
hrædd um að ég væri ekki nógu greind
til að fara í menntaskóla því ég gat ekki
hugsað mér að verða ef til vill fyrir
neðan miðjan bekk. Ég er sannfærð um
að ég hefði ekki fengist við jafn fjöl-
breytt málefni og ég hef gert, ef ég hefði
gengið menntaveginn og t.d. orðið
málakennari sem líklega hefði orðið
fyrir valinu, ellegar hagfræðingur.
Ég hef haft áhuga á svo mörgu um
ævina og orðið að kynna mér svo margt
vegna jafnréttismálanna og ég hef þá
trú að það hafi verið mér styrkur að
vera ekki bundin á neinn sérstakan bás
vegna menntunar á ákveðnu sviði.
Þú spurðir hvort ég væri sátt við lífið.
Ég er ekki sátt við það hve mannlífið er
stutt. Ég sé ekki fram á að mér endist
aldur til að ganga nægilega vel frá öllu
„dótinu" mínu, þ.e. öllum sneplunum
og öllum listunum yfir bækur og tíma-
ritsgreinar þar sem finna má eitt eða
annað um störf og stöðu íslenskra
kvenna í 1100 ár og nokkur ár betur.
Sums staðar eru heimildirnar ein eða
tvær setningar og jafnvel minna, t.d. í
annálum. Þú sérð þetta í bókinni minni
í haust. Þú skrifar þig á áskriftalista.
Kannski þarf ég ekki að veðsetja íbúð-
ina!“
I vestfirska 1
FRETTABLAÐID
er landsmálablað
sem kemur út á
fimmtudögum
gefur innsýn í lífsbaráttu
fólks, sem býr strjált
í harðbýlum landshluta
er ekki ríkisstyrkt blað
er ekki tengt neinum
stjórnmálaflokki og
á gengi sitt allt
undir vinsældum
sínum meðal lesenda
svo og því áliti, sem það
nýtur hjá auglýsendum
er sent í pósti til
áskrifenda um land allt
Auglýsinga- og
áskriftarsími blaðsins eru
94-4011 94-3223 og 94-3100 I
utan almenns vinnutíma
I vestfirska I
FRETTABLADID
PÓSTHÓLF 33 400 ÍSAFIRÐI
13