19. júní - 19.06.1984, Side 74

Ásmundur Stefánsson. (Tímamynd).
Launþegasamtökin
og kvennahreyfingamar
Hver skyldi afstaða forsvarsmanna
Iaunþegahreyfingarinnar vera til þeirra
hreyfinga sem tóku til starfa á nýliðnum
vetri - Framkvæmdanefndar um launa-
mál kvenna annars vegar og Samtaka
kvenna á vinnumarkaði hins vegar? Til
þess að fá svar við þessu snéri 19. JUNI
sér til þeirra Kristjáns Thorlaciusar for-
manns Bandalags starfsmanna ríkis og
bæja og Asmundar Stefánssonar for-
seta ASI og lagði fyrir þá þrjár spurn-
ingar. Svör þeirra fara hér á eftir.
- Hefur þróunin í jafnréttisátt innan
verkalýðsfélaga verið svo hœg, að nauð-
synlegt hafi verið að stofna Fram-
kvœmdanefndina og Samtök kvenna á
vinnumarkaðinum?
Kristján: „í þessu sambandi verður
fyrst af öllu að hafa í huga, að ger-
breyting hefur átt sér stað í sambandi
við þátttöku kvenna í störfum utan
heimilanna. Á fáum áratugum hefur
þróunin orðið sú, að nú starfa 60-70%
kvenna utan heimilanna samhliða störf-
unum heima.
Aðrar breytingar í þjóðfélaginu hafa
ekki fylgt á eftir. Að mínum dómi
skortir t.d. mikið á, að konur taki nægi-
lega þátt í starfi verkalýðsfélaganna.
Þetta á bæð við um félögin í B.S.R.B.
og A.S.Í. Skýringin er nærtæk. Flestar
Skrifstofa Samtakanna er í Kvennahús-
inu og er opin á fimmtudögum milli kl.
17 og 19.
Samningarnir
Samtökin efndu til fundar á Hótel
Borg 25. febrúar 1984 þegar búið var að
semja við ASÍ. Fundurinn var vel sóttur
þrátt fyrir litla kynningu. Á fundinum
var samningurinn kynntur og útskýrð-
ur. Mikill baráttuhugur ríkti á fund-
inum. Samþykktar voru allmargar
ályktanir varðandi nýgerða samninga.
Bent var á að yfirvinna, næturvinna
og bónust verði reiknað af töxtum undir
áætluðum lágmarkslaunum, sem þýðir
að bónusgreiðslur verða reiknaðar af
20-35% lægri taxta en lögboðin
lágmarkslaun verða samkv. samn-
ingum.
Tilboð samningsins um úrbætur fyrir
láglaunahópa eru algjörlega ófullnægj-
andi, segir í ályktunum og sömuleiðis
að bróðurparturinn af úrbótum fyrir
láglaunahópa verði tekinn úr sameigin-
legum sjóðum landsmanna. Einnig var
bent á að láglaunakönnun kjararann-
sóknarnefndar hefði sýnt að meðaldag-
74
vinnutekjur Sóknar - lægstu meðal-
tekjur samkv. könnuninni, séu 12.448
kr. en lágmarkslaun eigi að vera 12.660.
Bendi það til að meginþorri láglauna-
kvenna fái ekkert umfram 5% launa-
hækkun þá sem allir fá. Loks segir:
„í samningunum er ekki að finna
nein ákvæði sem tryggja aukin réttindi
kvenna, t.d. varðandi kauptryggingu,
veikindadaga og lífeyrissjóðsréttindi.
Ekki er þar heldur minnst á fyrri kröfur
um dagvistarrými fyrir öll börn.“
SAMTÖK KVENNA
A VINNUMARKAOINUM
Samtökin og Framkvæmda-
nefndin
Við höfum oft verið spurðar hver
væri munurinn á Samtökum kvenna á
vinnumarkaðinum og Framkvæmda-
nefnd um launamál kvenna. Því er til að
svara að Samtökin eru opin samtök sem
halda félagaskrá, og í þau geta allar
konur gengið sem vilja vinna að mark-
miðum þeirra. Þau eru óháð pólitískum
flokkum og verkalýðsfélögum. í fram-
kvæmdanefnd eru 18 konur sem til-
nefndar voru af pólitískum flokkum,
forystukonur úr verkalýðshreyfingunni
svo og konur úr kvenréttindafélaginu
og bandalagi kvenna. Ágætt samstarf
hefur tekist með okkur, það má segja
að framkvæmdanefndarkonur hafi betri
aðgang að löggjafarvaldinu og for-
ystusveit verkalýðshreyfingarinnar, en
við höfum hina almennu konu í verka-
lýðshreyfingunni innan okkar vébanda,
starfandi í starfshópum um hin ýmsu
mál.
Að lokum skal þess getið að félagar í
Samtökunum eru nú farnir að nálgast
fjórða hundraðið á þessum stutta tíma
sem við höfum starfað. Við viljum
hvetja allar konur til að leggja okkur
lið, taka þátt í baráttu okkar fyrir
bættum kjörum kvenna, því að ÞVÍ
FLEIRI, ÞVÍ STERKARI, ÞEIM
MUN MEIRI ÁRANGUR!