19. júní - 19.06.1991, Blaðsíða 3
Ritsjóraspjall
Hvers vegna?
Það verður að segjast eins og er að konum er
gefin mikil þolinmæði. Kvenréttindafélag íslands var
stofnað árið 1907 af greinilegri þörf og síðan hefur
mikið vatn runnið til sjávar. KRFÍ og ýmis önnur
félög hafa unnið ötulum höndum að því að auka
°g bæta rétt kvenna til jafns við karlmenn á mörgum
sviðum íslensks þjóðfélags og hægt og bítandi hefur
arangur náðst. Því miður er það hins vegar svo að
þrátt fyrir að flestír viðurkenni nauðsyn fulls jafnrétt-
!s kvenna á við karlmenn hvað varðar atvinnu og
laun er það staðreynd á því Drottins ári 1991 að
slík viðurkenning er oftar en ekki meiri í orði en á
borði.
I nýafstöðnum alþingiskosningum var staða
kvenna sú að engin aukning varð á íjölda þeirra á
þingi. Sannlega sitja konur nú í nærri íjórðungi
þringsæta en betur má ef duga skal. Ef litið er á
framboðslista flestra stjórnmálaflokkanna, sem buðu
fram til Alþingis, kemur í ljós að hinir svokölluðu
íjórflokkar virðast enn ekki leggja neina sérstaka
áherslu á að hafa konur í öruggum sætum, hvað
þá efst á lista þeirra. Þetta er þeim mun alvarlegra
þegar á það er litið að þessa gömlu flokka skipa
margar mjög frambærilegar konur sem vinna vel að
þeim málefnum sem þær taka að sér. Þegar nýja
ríkisstjórnin var skipuð kom í ljós að aðeins ein
kona, Jóhanna Sigurðardóttir félagsmálaráðherra, á
þar sæti. Hvers vegna er það svo að leiðin inn á
Alþingi og í ríkisstjórn virðist grýttari konum er
körlum?
í fyrra var gerð skoðanakönnun á vegum Jafnréttis-
ráðs um það af hverju svo margar konur, sem raun
bar vitni, gáfu ekki kost á sér aftur í framboð til
sveitarstjórnar eftir að hafa setið eitt kjörtímabil.
Svör kvennanna voru margvísleg en rauði þráðurinn
var hins vegar sá að vegna tímaskorts sáu margar
þeirra sér ekki fært að halda áfram í sveitarstjórnun-
um. Þær sögðu að í ljós hafi komið, fljótlega eftir
að þær hlutu kosningu, að í raun var það launastarf-
ið, svo heimastarfíð og síðan þriðja starfið sem var
í sveitarstjórnunum. Enginn dregur í efa að störf í
sveitarstjórnum eru krefjandi en svör kvennanna í
könnuninni vekja þá spurningu hvort jafnréttið
margumtalaða sé slíkt að konum sé illfært að taka
þátt í stjórnmálum vegna þess að þær bera of mikla
byrði á öðrum sviðum. Sumar konurnar kvörtuðu
einnig undan skorti á stuðningi frá stjórnmálaflokk-
unum varðandi þau mál sem þær störfuðu að í sveit-
ar- og bæjarstjórnum. Hvers vegna njóta konurnar,
sem jafnvel voru hvattar í framboð, ekki fulltingis
flokksins sem þær fóru í framboð fyrir?
Það er komið sumar og bjart af degi og nóttu.
Sólin hefur risið hægt og rólega í kvennabaráttunni
en hún er samt aðeins í sólarhæð aprílmánaðar en
ekki júnímánaðar. Um leið og 19. júní óskar lesend-
um sínum gleðilegs sumars hvetjum við konur til enn
frekari sameiningar í baráttunni um jafnrétti þannig
að sumarsólhvörf verði einnig fljótt á því sviði.
Ellen Ingvadóttir
Ritnefnd 19. júní
Fh. Anna Guðmundsdóttir, Soffía
Guðmundsdóttir, Bryndís Kristjáns-
dóttir, Unnur Stefánsdóttir, Vilborg
Davíðsdóttir, Erna Hauksdóttir,
hJagdalena Schram og Ellen Ingva-
dóttir.
3