19. júní - 19.06.1991, Qupperneq 61

tala við. Hún trúði sjúkraþjálfaranum
fyrir því sem hún hafði ekki haft kjark
í sér til að tala um við lækninn - sem
þó var ósköp elskulegur en virtist
bara hafa svo mikið að gera - að hún
vissi hreint ekkert um þessa grindar-
botnsvöðva sem hún var komin til að
þjálfa.
„Hvað ertu að segja?“, sagði sjúkra-
þjálfarinn steinhissa. „Ég hélt að allar
konur sem orðnar væru þrítugar og
þar að auki búnar að eiga börn ættu
að vita allt um þessa mikilvægu
vöðva! Var þér ekkert sagt þegar þú
varst í óiéttuleikfiminni?“
„Ég komst ekki í hana vegna þess
að á þeim tíma meðgöngunnar, sem
ég átti að vera í leikfími, var hásumar
og þá var sumarleyfí hjá þeim sem sjá
um þessa leikfimi. Það er auðsjáan-
lega ekki ætlast til að maður sé ólétt-
ur á sumrin", sagði hún í ögn ásak-
andi tón.
„En í leikfiminni uppi á fæðingar-
deild?“
„Nei. Ég komst ekki heldur í hana,
því að hún var bara á morgnana og
þá þurfti maður að mæta á fundi, í
læknisskoðun eða eitthvað í þá áttina,
svo að maður missti alltaf af henni.“
„Ja, hérna“, sagði sjúkraþjálfarinn,
en bætti svo við: „Það er reyndar al-
veg ótrúlegt hversu margar konur vita
ekkert um þessa vöðva en ég hélt
reyndar að það væru aðallega eldri
konur sem ekki fengu neina fræðslu
á sínum tíma. Það er alveg bráðnauð-
synlegt fyrir allar konur að vita hversu
mikilvægir þessir vöðvar eru því að
það eru þessir vöðvar sem halda við
líffærin þarna að neðan. Ef þcir slapp-
ast þá aflagast líffærin og starfsemin
getur farið úr skorðum. Þetta er t.d.
ástæðan fyrir blöðrusigi sem hrjáir svo
margar konur þegar þær fara að eld-
ast og gerir að verkum að þær geta
ekki haldið þvagi. Finnst þér þú hafa
átt í vandræðum með að halda í þér?“
„Já“, sagði hún og bætti við: „Ég
verð oft fyrir því að ég næ ekki á kló-
settið ef mér er mikið mál.“
;,Nú, þú ert þá svona slæm“, sagði
sjúkraþjálfarinn. „Ég mun ekkert
skoða þig en áður en við byrjum á
œfingunum ætla ég að sýna þér mynd-
lr af þessu svæði og vöðvunum sem
bú átt að læra að þjálfa.“
Hún dró fram nokkrar bækur og
teikningar og sýndi konunni hvar
vöðvarnir væru og útskýrði að grind-
arbotninn samanstæði af vöðvum sem
lokuðu mjaðmagrindinni að neðan
og mynduðu jafnframt op fyrir þvag-
rás, leggöng og endaþarm. Vöðva-
platan væri stinn þegar allt væri í lagi
og gæfi góðan stuðning við grindar-
holslíffærin og mætti þá líkja vöðvun-
um við strekkt hengirúm, en eftir því
sem þeir slöppuðust þá sigi „hengi-
rúmið“ og um leið líffærin og þá færi
að kárna gamanið. En konur gætu
varnað því að vöðvarnir slöppuðust
með því að þjálfa þá eins og aðra
vöðva. Og ef þær gerðu það þá gætu
þær jafnvel komið í veg fyrir að fá
blöðrusig þegar þær væru orðnar
gamlar og losnað þar með við öll
vandræði með þvagleka og þess hátt-
ar.
Endaþarmur
Gðlilcgur grindarbotn
Dúandi strætis
vagnar í Svíþjóð
y,Svo er annað“, bætti sjúkra-
þjálfarinn við. „Það getur haft bæt-
andi áhrif á kynlífið að þjálfa þessa
vöðva, enda eru þeir stundum kallað-
ir „ástarvöðvar“. Það er t.d. sagt að
sænskar konur séu mjög meðvitaðar
um þessa þjálfun og noti hvert tæki-
færi sem gefst. í gamni hefur verið
sagt að allir strætisvagnar í Svíþjóð
dúi vegna þess að konurnar sem eru
í vögnunum noti tímann á meðan þær
ferðast til grindarbotnsþjálfunar. Því
að sjáðu til: grindarbotnsvöðvarnir
umlykja og styðja miðhluta leggang-
anna og ef þau eru slöpp, hvort sem
er vegna barnsburðar, öldrunar eða
þjálfunarleysis, þá verður það smám
saman til þess að leggöngin styttast
og víkka. Leggöngin geta þá hvorki
dregist saman né þanist út og því
ekki haldið við getnaðarlim við samf-
arir. Konur kvarta þá oft um skort á
tilfinningu í leggöngunum við samfar-
ir og karlmenn um að limurinn týnist
inni í konunni. Auðvitað veitir kynlif-
ið þá hvorki konunni né rekkjunaut
hennar nógu mikla ánægju.“
Þegar hér var komið sögu, hófust
æfingarnar. Konan lagðist upp á bekk
og sjúkraþjálfarinn sagði henni til:
„Þú verður að einbeita þér algjörlega
að því að finna réttu vöðvana og
herpa þá saman. Þú átt ekki að kreista
rasskinnarnar og ekki heldur innan-
lærisvöðvana, heldur vöðvana innan
í þér. Finnurðu þá?“
Nei. Konan fann alls enga vöðva
fyrir utan þessa sem hún átti ekki að
herpa saman.
Slakur grindarbotn
„Jæja. Við látum þetta gott heita
svona í fyrsta sinn“, sagði sjúkraþjálf-
arinn. „Élestir eiga erfitt með þetta í
fyrstu en þegar lengra er komið þá
geta konur þjálfað vöðvana hvar og
hvenær sem er. En þú skalt halda
áfram að reyna að finna fyrir vöðvun-
um heima og góð leið til að byrja er
að reyna að stoppa bununa í miðjum
klíðum þegar þú ert að pissa. Þá ertu
að minnsta kosti á réttum slóðum.
Önnur leið er að fara með tvo fingur
upp í leggöngin, t.d. þegar þú ert í
sturtu, og herða að. Þá ertu búin að
finna rétta vöðva. Þú reynir þetta og
svo sjáum við hvernig gengur í næsta
tíma, en þangað til ætla ég að biðja
þig um að muna að ef þú þarft að
hósta, hnerra eða taka upp eitthvað
þungt að halda á móti með því að
herpa saman vöðvana að neðan. Því
61