19. júní - 19.06.1991, Síða 66

vígðri eða óvígðri sambúð, en það sem
afar margar konur virðast ekki gera
sér grein fyrir er að í óvígðri sambúð
er réttur þeirra varðandi skiptingu á
eignum og íjármunum svo til enginn
séu eignir ekki á beggja nafni. Kon-
urnar standa í þeirri trú að lítill mun-
ur sé á vígðri og óvígðri sambúð, en
vakna svo upp við vondan draum
þegar til sambúðaslita kemur eða
ósamkomulags vegna eigna. Þær kon-
ur, sem ætla að stofna til óvígðrar
sambúðar, ættu að kynna sér stöðu
sína vandlega áður.
Önnur mál sem koma til kasta
Kvennaráðgjafarinnar eru t.d. eig-
endaskipti, erfðamál og fjárhags-
vandamál, einnig forræðismál og
umgengnisréttur við börn. Um um-
gengnisréttinn við barnið hefur
kannski verið samið á svo óljósan
hátt að til sífelldra árekstra kemur á
milli foreldranna. Þar getur hafa verið
samið um að foreldrar skipti um-
gengnisréttinum á milli sín þannig að
barnið sé hjá föður sínum aðra hverja
helgi, en árekstrar geta þá skapast í
sambandi við afmæli, stórhátíðir eða
sumarleyfi hafi gleymst að semja sér-
staklega þar um. Einnig er algengt að
það henti föðurnum sjaldan eða aldr-
ei að hafa barnið og móðirin standi
uppi ráðalaus og með alla ábyrgðina.
Sífellt færist í vöxt að leitað sé til
Kvennaráðgjafarinnar vegna inn-
fluttra austurlenskra kvenna og þá
aðallega vegna illrar meðferðar á
sumum þeirra. Dæmi eru um að ná-
grannar hringi útaf þessum konum
vegna þess að þær eru kannski alltaf
læstar inni og fá aldrei að fara einar
út. Konurnar læra því ekki málið, né
geta haft samskipti við aðra til að
segja frá högum sínum. Kvenna-
ráðgjöfm getur leyst mál margra
þeirra kvenna sem til ráðgjafarinnar
leita, en önnur mál eru þannig vaxin
að ekki er beinlínis hægt að hjálpa
konum heldur leiðbeina þeim um
hvert þær eiga að snúa sér til að fá
lausn á sínum málum. Allar konur,
sem til ráðgjafarinnar leita, fá a.m.k.
allan þann stuðning sem hægt er að
veita þannig að þær finna að þær eru
ekki alveg aleinar og óstuddar í vanda
sínum og að ekki er öll von úti.
66
1