19. júní

Ataaseq assigiiaat ilaat

19. júní - 19.06.1996, Qupperneq 66

19. júní - 19.06.1996, Qupperneq 66
Heimilisofbeldi 99 Staða innf lytjendakvenna er verri“ innflytjenda- verri : íí Viðtal: Valgerður Katrín Jónsdóttir RACHEL PAUL er indversk kona sem lagði stund á afbrotafræði í Osló að afloknu heimspekinámi í Indlandi. Hún kom hingað til lands til að safna upplýsingum í rannsókn sem hún hefur verið að gera á stöðu innflytjenda- kvenna á Norðurlöndunum, eða þeim konum sem leita til kvennaathvarfa í þessum löndum. Hér hélt hún m.a. fyrirlestur á vegum félagsvís- indadeildar Háskóla Islands, þar sem hún sagði frá rannsókn sinni og helstu niðurstöðum. Þar kom m. a. fram að innflytjendakonur eru um 15- 20 % þeirra sem leita til kvennaathvarfa í þess- um löndum, og hefur hlutfall þeirra hækkað á undanförnum árum, einkum þó þeirra sem gift- ar eru mönnum frá Norðurlöndum. Rannsókn hennar er m.a. ætlað að kanna hvort hægt sé að finna skýringar á því hvers vegna innflytjenda- konunum fjölgar í athvörfunum og hvort hægt sé að gera eitthvað til að snúa þróuninni við. Það er norræna ráðherranefndin sem styrkir þessa rannsókn sem Rachel hefur unnið að und- anfarin þrjú ár en hún hefur einnig starfað við kvennaathvarf í Noregi í sex ár. Einangrun innflytjenda- kvenna meiri Að hvaða leyti er staða innflytjendakvenna önnur en staða annarra kvenna sem leita til at- 64 hvarfa? Rachel segir að einangrun þeirra sé enn meiri en annarra kvenna sem leita til athvarfa. Þær hafi í fæstum tilfellum fjölskyldu eða vini sem þær geti leitað til og fengið aðstoð hjá í stað þess að leita til athvarfanna. Þær hafa einnig oft þróað með sér sjúkdóma, kvarta um verki hér og þar, og hafa verri aðgang að heilsugæslunni, bæði vegna þess að þær kunna ver á kerfið og vegna tungumálaörðugleika. Þessi heilsufars- vandamál gera í auknum mæli vart við sig eftir að þær losna frá manninum, þar sem þær hafa ekki haft tíma til að sinna þeim meðan á sam- búðinni stóð, svo uppteknar hafa þær verið af að lifa af frá degi til dags. Þær glíma því við lík- amleg vandamál ekki síður en sálræn og margir af þeim verkjum sem þær finna fyrir fá enga meðhöndlun þar sem læknarnir telja þær ímyndunarveikar, konur sem eru alltaf að kvarta. Innflytjendakonur kvarta einnig yfir því að þær fái aðra meðferð í athvörfunum en aðrar konur. Þeim finnst þær þurfa að sýna meira þakklæti fyrir það sem gert er fyrir þær og að lít- ill skilningur sé á menningarlegum mismun, varðandi ýmis atriði hins daglega lífs. Þetta skilningsleysi er algengt hjá starfsfólki kvenna- athvarfa sem byggja á hugmyndafræði femínista og sagði Rachel að þessi atriði rannsóknarinnar hefðu komið sér einna mest á óvart, þar sem hún hefði búist við meiri skilningi af hálfu fem- inista þar sem þeir væru að berjast með þeim 19.jÚní RIT KVENRÉTTINDAFÉLAGS ÍSLANDS sem minna mættu sín í samfélaginu. Hún skiptir innflytjendakonum í fjóra hópa: Konur sem flytjast með mönnum sínum til Norð- urlanda, konur sem eru giftar norrænum mönn- um, flóttakonur og börn innflytjenda. Algengt er að stúlkubörn leiti ásjár athvarfa er foreldrar þeirra vilja gifta þær á unga aldri gegn vilja þeirra. Einkum er það algengt hjá fjölskyldum frá Pakist- an en samkvæmt lögum er nú bannað að þvinga fólk til að giftast í Noregi og er því hægt að ógilda slík hjónabönd. í kjölfarið hefur þeim stúlkum fækkað sem leita ásjár athvarfanna af þessum sök- um. Það er einkum sá hópur kvenna sem hefur gifst mönnum frá Norðurlöndum sem leitar í auknum mæli til kvennaathvarfanna og Rachel segir skýringuna að leita í ýmsum samverkandi þáttum. Þær geta ekki leitað neitt annað, flestar innflytjendakonur koma í athvörfin fyrir milli- göngu lögreglunnar, ýmist hringja þær sjálfar í lögregluna eða nágrannarnir hringja vegna há- vaða og slagsmála, eða þær hafa heyrt um athvarf- ið hjá vinum sínum. En ef til vill fara hlutfallslega fleiri konur í athvörfin þar sem þær eru í mjög litl- um tengslum við samfélagið í kringum þær og hafa því ekki önnur úrræði. Þær hafa engan stað til að fara á, geta ekki farið til systra sinna eða vina. Það tekur mörg ár fyrir innflytjendakonu að koma sér upp nánum samböndum, og ef hún hef- framhald á bls. 66 l
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84

x

19. júní

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: 19. júní
https://timarit.is/publication/671

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.