19. júní - 19.06.2002, Síða 39

Hvernig viltu svo hafa konuna?
Það eru ýmsir valmöguleikar svo að mismunandi smekkur manna megi
njóta sín í vali á konu. Það eru sex mismunandi líkamsgerðir sem velja má
úr, sumar lágvaxnar og aðrar hærri í loftinu og þær eru einnig mismunandi
að þyngd þrátt fyrir að sú þyngsta sé ekki nema um 60 kíló. Þannig að þeir
sem vilja hafa konur bústnar verða enn sem komið er að sætta sig við raun-
verulegar konur. Síðan þegar valinn hefur verið búkur má velja á hann við-
eigandi háralit, augnlit og húðlit. Búkarnir hafa mismunandi skóstærðir og
menn geta líka valið hvort brúðu-beibin séu með áföstum farða og nagla-
lakki eða náttúrulegum, snyrtum eða engum skapahárum. Karlar með
mikla sköpunargáfu eða sérstakan smekk þegar kemur að andlitsmálningu,
geta óhindrað æft sig í að farða brúðu-elskuna sína og orðið hálfgerðir
heima-snyrtifræðingar, vegna þess að þrátt fyrir að brúðurnar séu mjög fal-
legar þá geta þær ekki farðað sig sjálfar. Þær eru reyndar nokkuð óvígar í
flestu og halda ekki uþþi samræðum. En það finnst mörgum karlinum bara
hreinasti bónus. Eini gallinn er helst kannski að þær elda því miður ekki mat
og þvo ekki þvotta. En hvaða máli skiþtir það þegar þú ert kominn með
slíka fegurðargyðju í hendurnar?
Kynlífið aldrei betra
Margir „fullnægðir" viðskiptavinir hafa skrifað bréf á heimasíðuna til þess
að lýsa yfir ánægju sinni með hjónalífið með brúðu-beibinu sínu: „Ég fékk
brúðu-beibið mitt heimsent í morgun. Ég held að ég sé ástfanginn!11 Ann-
ar viðskiptavinur skrifar: „Brúðan ykkar stendur fyllilega undir væntingum
mínum og gerir betur en það. Það eina sem gæti slegið þetta út væri að
eiga tvær! Hún Leah mín er með svo fallegt andlit og brjóstin á henni eru
ÓTRÚLEG!" Það eru nefnilega ýmsir kostir við að elskast með brúðu-
beibi. í fyrsta lagi þá hefur hún aldrei neitt annað að gera og er því alltaf
til taks. Brúðu-þeiþið segir aldrei: „Nei, ég er ekki í stuði.“ Hún er alltaf í
stuði. ( öðru lagi þarf ekki að óttast kynsjúkdóma eða ótímaþæra þung-
un. í þriðja lagi þarf ekki að fara í gegnum langt og strangt ferli til þess að
táldraga konuna. Það má koma sér beint að efninu. Brúðan kemur til
„mannsins" síns íklædd léttum sumarkjól, brjóstahaldara, nærbuxum,
nælonsokkum og háhæluðum skóm. Hana má þvo hátt sem lágt og nota
má hverslags sleipiefni á hana. Öll göt á líkama brúðu-beibsins eru mjög
raunveruleg og þola munnur (skreyttur með silíkontönnum- og tungu),
leggöng og endaþarmur djúpa innsetningu og það sem betra er, þegar
reistur limur er hreyfður fram og til baka í götunum myndast sogkraftur
sem eykur á unað hins lánsama „eiginmanns" brúðu-beibsins. Kynfæri
hennar eru úr annars konar, enn mýkra silíkoni og má skilja innri skapa-
barmanna í sundur á mjög raunverulegan máta. Brúðu-beibið má setja í
ýmsar stellingar en hún stendur ekki uppi sjálf því líkami hennar er svo
sveigjanlegur. Hún er í raun eins og sofandi stúlka og nýtur sín vel í
hundastellingunni því hún getur kropið. Hún getur vel þolað 200 kílóa
Brúðu- beibin
eru reyndar
nokkuð óvígar
í flestu og
halda ekki
uppi samræð-
um. En það
finnst mörgum
karlinum bara
hreinasti
bónus.
39