Sólskin - 01.07.1935, Blaðsíða 11

Með skakklappa sjakalinn skríður.
En skynsamur ylfingur veit,
að úlfur skal vaskur til veiða
og varnar, og efna sín heit.
Rudyard Kipling.
Þetta þýðir það, að sjakalinn er bæði huglaus og
lævís skepna, sem skríður á ,eftir skakklappa, þeg-
ar hann er á veiðum, til þess að ná í Jeifarnar af
bráð hans.
Sjakalinn líkist ónytjungi, sem nennir ekki að
vinna sér brauð, heldur lifir á því, sem hann getur
betlað og sníkt út úr öðrum.
Úlfurinn er ólíkur þessu. Hann veiðir sér til mat-
ar sjálfur, eins og dugandi drengur, sem getur séð
um sig sjálfur og þarf ekki að vera upp á aðra
kominn.
Kæri ylfingur, lær þú að líkjast honum í þessu.
Úlfur veiðir sér dýr til matar á þann hátt, að þefa
uppi spor þeirra. Maðurinn er ekki eins lyktnæm-
ur, og verður því að rekja sporin með hjálp ejónar-
innar. Og þá aðferð nota skátar, ekki aðeins á veið-
um, heldur og til þess að afla sér upplýsinga.
Að kunna að rekja spor er mikil list. En til þess
að komast langt í þeirri íþrótt, þarf mikla æfingu.
í Indlandi er álitið, að ekki veiti af heilum sjö ár-
um til þess. Eg er hræddur um, að þú verðir að bíða,
þangað til þú ert orðinn skáti, með að læra það til
hlítar. En það er fjölda margt, sem þú getur lært,
meðan þú ert ylfingur, og það getur orðið þér að
ómetanlegu gagni síðar meir.
9