Sólskin - 01.07.1935, Blaðsíða 12

Að œfa skynjunina.
Áður en skáti getur orðið snjall við að rekja
spor, verður hann að læra að taka eftir hverju ein-
asta smávægi, sem getur orðið honum að liði. Það
er ekki nóg, að hann sjái allt. Hann verður einnig
að nota eyru, nasir og hendur. En umfram allt verð-
ur hann að læra að nota hugann, svo að hann geti
skilið þýðingu allra hluta, sem hann sér og tekur
eftir, og séð sambandið á milli þeirra.
Meðan þú ert ylfingur, verður þú að læra að nota
augu, eyru, nasir, hendur og huga. Þetta er mikið
verk. Og nú ætla eg að kenna þér, hvernig þú átt
að fara að því. Þetta getur þú lært bæði með öðr-
um, og eins þó að þú sért aleinn, þangað til það
verður að vana að taka eftir öllu, sem fram fer í
kringum þig.
Notaðu augun.
Þegar ég (Baden Powell) var á ylfingaaldri, setti
eg á mig númerið á kraga hvers lögregluþjóns, sem
eg mætti. Þegar eg var á gangi með félögum mín-
um og sá lögregluþjóna í fjarlægð, skyggndi eg fyr-
ir augun og lést reyna að greina stafina bæði í núm-
erinu og nafninu á staðnum þar sem hann átti að
halda vörð. Þegar við komum nær honum, sáu fé-
lagar mínir, að eg hafði séð rétt, og undruðust
glöggskyggni mína.
Vindhanar og líkneskjur.
Það er gaman að l^era að þekkja alla vindhana í
þorpinu. Eg hafð.i með mér vasabók og teiknaði þar
10