Sólskin - 01.07.1936, Qupperneq 17

Þormóður: En hvernig stendur á öllum
þessum andasteggjum hér á Tjörninni?
Ingveldur: Já, það er nú einmitt það, sem
mér þótti merkilegt. En við vorfellinguna
missir stegginn sviff jaðrirnar allar í einu, og
getur þess vegna ekki flogið um tíma. En á
meðan heldur hann sig á einhverjum afvikn-
um stað, þar sem hann heldur að hann sé ó-
hultur, og þar safnast steggirnir vanalega í
smáhópa. Að þeir eru nú farnir að halda sig
hér á Tjörninni, meðan þeir eru í sárum, sýn-
ir, að þeir eru nú loks búnir að komast að
því, að hér verði þeim ekkert mein gert. Þetta
er víst fyrsta eða annað árið, sem þeir eru
hér á Tjörninni, meðan þeir eru í sárum.
Þormóður: Mætti ekld búa til fleiri hólma
í Tjörninni handa fuglunum?
Ingveldur: Jú, það væri auðvelt að gera það
smátt og smátt. Kríunni heldur áreiðanlega
áfram að f jölga, og hún hefir þegar allt ann-
að háttalag en kríur annars staðar. Hólminn
er, eins og þú sérð, ekki lengra frá landi en
það, að það má henda steini út í hann. Þarna
verpa kríurnar og unga út, án þess að skipta
sér nokkurn skapaðan hlut af fólkinu, sem
fram hjá gengur. Annars staðar kemur krían
langt að á móti þeim, sem nálgast varpstað
15