Sólskin - 01.07.1936, Side 44

þetta. Annars gætu menn ekki vitað það. Það
er algengt erlendis, að menn hafi hornsíli í
glerskálum, og þar með ýmsar vatnajurtir.
Þetta eru kallaðar stofutjarnir. Ef fullorðin
hornsíli eru tekin nógu snemma á vorin og
látin í svona stofutjörn, þá búa þau sér til
hreiður. En það má ekki vera nema einn karl-
fiskur í hverju keri, nema það sé þá töluvert
stórt.
Þormóður: Því má það ekki ?
Ingveldur: Af því að þeir fljúgast á, ef
þeir eru fleiri en einn.
Þormóður: Það væri nú langmest gaman
að sjá þá fljúgast á.
Ingveldur: Ætli það sé nú ekki enn þá
meira gaman að því að sjá, hvernig þau
byggja hreiður og hvernig hornsílapabbi gæt-
ir unganna sinna.
Sigga litla: Hvað ætli hornsílið eigi marga
unga?
Ingveldur: Það á svona fram undir tvö
hundruð.
Þormóður: En hvernig á maður að þekkja
karlfiskinn frá kvenfiskinum ?
Ingveldur: Það er auðvelt á vorin, því að
þá er fullorðni karlfiskurinn skrautlega lit-
42