Sólskin - 01.07.1936, Side 23

Þormóður: Hvar fær hann þessi álaseiði?
Ingveldur: Hann veiðir þau í lækjum hér í
grenndinni, í frístundum sínum.
Mjói: En til hvers gerir hann það?
Ingveldur: Að gamni sínu. Hann segir, að
það hafi verið svo gaman, hér í gamla daga,
að ganga á kvöldin meðfram Tjörninni, og
sjá álana skjótast út frá landi.
Þormóður: Eru þau stór, þessi álaseiði?
Áll.
Ingveldur: Þau eru eins og litli fingur á
manni á lengd, en svo mjó, að þau eru ekki
gildari en gildur bandprjónn. Það er skrítið,
að állinn er fyrstu þrjú ár æfi sinnar hár og
þunnvaxinn og mjög ólíkur því, sem hann
verður síðar. En á fjórða árinu, þegar hann
fær á sig álslögun, þá vex hann öfugt.
Þormóður: Vex hann öfugt? Hvernig þá?
Ingveldur: Já, eg kalla það að gamni mínu,
að hann vaxi öfugt, því að hann bæði mjókk-
ar og styttist.
Þormóður: Styttist hann?
21