Sólskin - 01.07.1936, Page 88

LÓAN
Ertu komin, litla lóa, langan veg um úfinn sjá,
til að líta ljósu fjöllin, landið, sem þú fæddist á?
Þreyttir létta, lipra vænginn, loksins máttu hvíla
fót,
ferðalúin lofa vorið, Ijóð þín kveða, sólu mót?
Ertu skyld mér, litla lóa? Langar þig um bláan
geim
sali lofts að sjá og skoða, syngja’ um þá í manna-
heim?
Sumarnóttin blíða, bjarta, bauð þér fyrstri heim
til sín.
Komstu til að kveða með mér, kæra, góða, systir
mín?
86