Sólskin - 01.07.1936, Page 93

SENDLINGUR
Sendlingur þögull saltan reka skoppar,
sullgarð í fjöru veður hann að knjám,
upp undan brimi öðru hverju hoppar,
umsvifa fimur, búinn kufli grám.
Þú hefir skrautlegð verið lítils virði;
viðhöfnin aldrei setti þig í búr,
þaulsætinn fugl í Þaralátursfirði,
þolinn í kreppu, fósturjörðu trúr.
Heyrðu mig, frændi! hví þá ekki leita
héoan í brott á skini vermua strönd?
Veist’ ekki leið til veðurblíðu sveita?
Vilt’ ekki slíta sifja tengibönd?
Guðm. Friðjónsson.
91