Fréttablaðið - 30.04.2011, Side 38

Eldey Huld Jónsdóttir félagsráðgjafi kom til starfa hjá
Hjálparstarfi kirkjunnar síðastliðið vor. Hún hafði áður
starfað hjá Reykjavíkurborg sem teymisstjóri heima- og
stuðningsþjónustu í Hátúni 10 og nágrenni. Eldey er
annar tveggja félagsráðgjafa sem sinna innanlands-
starfi Hjálparstarfsins.
Segðu okkur svolítið frá sjálfri þér.
Ég er fædd og uppalin í Reykjavík og hef alla tíð búið
hér ef frá er talið eitt ár, 2002. Þá dvaldi ég í Ástralíu
meðan ég tók masterspróf í félagsráðgjöf. Félags-
ráðgjöf er þó ekki mín fyrsta starfsgrein því ég starfaði
í 10 ár sem grunnskólakennari. Það að vinna með fólk,
bæði börn og fullorðna, og láta eitthvað gott af mér leiða
hefur alltaf höfðað til mín svo það lá vel við að velja
félagsráðgjöf þegar ég ákvað að hætta kennslunni og
hefja störf á öðrum vettvangi.
Við höfum frétt að þú sért með geitur, hvernig kom
það til?
Alveg frá barnsaldri hefur sveitin togað í mig en það var
ekki fyrr en á fullorðinsárum að ég flutti með börnum
mínum, Tómasi Huldar og Karítas, að Lykkju á Kjalarnesi.
Þó svo Kjalarnes sé að mestu leyti sveit þá tilheyrir
það Reykjavík svo við upplifum báða kostina hér.
Höfum náttúruna með fjallið og hafið allt um kring og
borgina innan seilingar. Þar sem ég hef bæði beitarland
og húsa kost hef ég smátt og smátt verið að koma mér
upp gæludýrabúskap. Við erum með hund, kött, hænur
og nýjustu meðlimirnir eru tvær geitur. Ótrúlega
skemmtileg dýr, fjörugar, forvitnar og útsjónarsamar.
Ég vonast til að bæta við hafri næsta haust svo þær
geti fjölgað sér að ári liðnu. Þá gefst tækifæri til að
nýta mjólkina og búa til dýrindis osta og fleira. Dýrin,
náttúran og fjaran sem er rétt við lóðarmörkin er það
sem heillar börnin. Ég hef gaman af að fá þau í
heimsókn og hef starfað sem stuðningsforeldri síðan
ég flutti hingað.
Nú er Hjálparstarfið að taka upp nýja nálgun við
mataraðstoð, hver er hún?
Hjálparstarf kirkjunnar er með aðstoð um allt land
í gegnum net presta og djákna. Í mörg ár höfum við
sent kort út á land en verið með mataraðstoð hér
í Reykjavík þar sem þeir sem búa á höfuðborgarsvæðinu
fá afgreiddan mat í poka eftir fjölskyldustærð. Nú
höfum við ákveðið að frá 1. maí, hættum við að gefa
mat í poka. Í staðinn ætlum við að veita barnafólki
matar aðstoð með inneignarkortum. Þar sem korta-
leiðin er dýrari verðum við að takmarka hópinn og
vísum barnlausum einstaklingum á að fara til annarra
hjálparsamtaka sem hafa hefðbundna matarúthlutun.
Á þeim stöðum sem öðrum hjálparsamtökum er ekki til
að dreifa fá allir inneignarkort. Við munum svo meta
reynsluna eftir sjö mánuði.
Hvað með aðra aðstoð en mataraðstoð?
Eftir sem áður geta allir, barnafólk og aðrir, notið
faglegrar ráðgjafar og ýmissa annarra úrlausna
stofnunarinnar en mataraðstoðar. Við hjálpum vegna
skólagöngu og tómstunda barna, gefum föt, styrkjum
fólk til að greiða lyf og annað. Þetta allt verður
óbreytt og áfram ætlað öllum.
Hvað fær fólk mikið inn á kortin? Hvernig metið þið
þetta?
Upphæðin miðast við fjölskyldustærð. Allir þurfa að koma
í viðtal þar sem við förum yfir stöðu hvers og eins með
tilliti til tekna og útgjalda. Við notum sömu viðmið og
umboðsmaður skuldara. Ef staðan er metin þannig að
viðkomandi þurfi aðstoð gerum við samning til nokkurra
mánaða. Eftir það er þörfin endurmetin. Við trúum því
að þessi nýja nálgun við mataraðstoð sé framfaraskref.
Ný nálgun við mataraðstoð
er framfaraskref
(mynd: Þorkell Þorkelsson)
4 – Margt smátt ...