Faxi - 01.12.1960, Side 25

F A X I
169
Verkstjórn í vaxandi bœ
Viðtal við Árna Þorsteinsson, bœjarverkstjóra
Keflavíkurbær hefur vaxið ört á undan-
förnum árum. Þessum öra vexti, sem
nálgast að vera einsdæmi hér á landi, valda
tvær meginástæður. Onnur er lega staðar-
ins við auðug fiskimið, sem hafa laðað
hingað fjölda manns, hin er nábýlið við
Keflavíkurflugvöll, þessa miklu clondik
Suðurnesja, sem með töfrabrögðum gulls
og ævintýra hópaði landsfólkinu hér sam-
an til búsetu. Þetta gífurlega aðstreymi
fólks orsakaði útþenslu bæjarins, sem út-
heimti vaxandi framkvæmdir við upp-
byggingu hans. Eins og gefur að skilja,
hefur verkstjórn bæjarins af framangreind-
um ástæðum verið umfangsmikil og
vandasöm. Fyrir ári síðan var Árni Þor-
steinsson skipstjóri ráðinn verkstjóri
Keflavíkur, og hefur hann leyst það starf
af hendi með mikilli prýði. Árni er fædd-
ur í Gerðum í Garði 14. nóv. 1908, sonur
hjónanna Guðnýjar Vigfúsdóttur og Þor-
steins Arnasonar húsasmiðs, sem þar
bjuggu lengi. — Þar stundaði Árni sjó-
mennsku frá blautu barnsbeini á opnum
bátum. Er hann varð 15 ára hóf hann
störf við vélbáta í Sandgerði, fyrst hjá
Halldóri í Vörum. Atján ára breytti Arni
til, fór þá til Reykjavíkur og byrjaði þar
járnsmíðanám með það fyrir augum, að
fara í Vélstjóraskólann. En samkvæmt inn-
tökuskilyrðum hans, áttu nemendur að
hafa verið ákveðinn tíma sem kyndarar á
gufuskipi og fékk nú Arni í þessu skyni
leyfi frá járnsmíðanáminu. En þegar til
kom, þoldi hann illa hitann í kyndiklef-
anum og hvarf af þeim sökum frá frekara
námi á þessu sviði, samkvæmt ráðlegging-
um læknis.
Arni var samt ekki af baki dottinn, hvað
sjómennskuna snerti. Hann hélt áfram að
stunda sjóinn, var á ýmsum skipum, bæði
togurum og mótorbátum. Árið 1929 tók
hann svo kallað „pungapróf", sem veitti
réttindi til skipsstjórnar á allt að 60 tonna
bátum.
A þessum tímum var mjög erfitt að fá
réttindi til skólans, sakir fæðar á stórum
þar til hæfum skipum. Háði þetta mjög
ungum sjómannsefnum að ljúka tilskild-
um prófum og var Árni einn í þeirra hópi.
En að sigruðum öllum þessum erfiðleik-
um, varð hann stýrimaður á ýmsum bát-
Árni Þorsteinsson
um, mest þó á skipum Ingvars Guðjóns-
sonar.
Arið 1933 varð Arni stýrimaður hjá
föðurbróður sínum, Kristni Árnasyni, á
síldveiðum fyrir Norðurlandi. Um sumar-
ið vildi það óhapp til, að Kristinn fót-
brotnaði og tók Arni þá við skipstjórn-
inni á bátnum. Fórst honum það vel úr
hendi og upp frá því stjórnaði hann skip-
um, bæði frá Sandgerði og Keflavík, um
26 ára skeið, eða þar til haustið 1958, er
hann hætti sjómennsku. Fór Árni þá á
námskeið í Reykjavík, sem veitti réttindi
til ferskfiskmats. Réðist hann þá sem
verkstjóri til Fiskiðjunnar í Keflavík og
starfaði þar tvær vertíðir. Vorið 1959 var
Malbikun
í Keflavík
hann svo ráðinn verkstjóri Keflavíkurbæj-
ar og hefur gegnt því starfi síðan, eins og
fyrr er að vikið í þessari grein.
Samkvæmt ósk Faxa, er Arni nú stadd-
ur hér og svarar nokkrum spurningum,
sem ég legg fyrir hann, varðandi fram-
kvæmdir bæjarins.
— Hvernig fellur þé starfið?
— Að ýmsu leyti vel. Starfið er náttúr-
lega erilsamt og krefst mikillar natni og
umhugsunar. Verra tel ég hitt, að þó að
maður sé allur af vilja gerður, er erfitt að
gera öllum að skapi, en flestir virðast hafa
hér nokkuð til mála að leggja. Starfið er
sem sé nokkuð vanþakklátt.
— Það mun orðið býsna margt, sem þú
hefur haft um að sýsla síðan þú tókst við?
— Já, víst er um það. Aðalaverkefnið
og það tímafrekasta hefur þó alltaf verið
holræsagerð og vatnslagnir, nýbygging
gatna og annað, sem hinn ört vaxandi bær
hefur útheimt. T. d. höfum við í sumar
lagt skólp- og vatnslagnir í tæpan kíló-
meter í mjög erfiðu landi, þar sem svo að
segja hefur þurft að sprengja hvern meter.
Þá hefur einnig þurft að viðhalda eldri
götunum og mannvirkjum bæjarins.
— Hvað um aðrar framkvæmdir?
— Síðan ég tók við hafa bæði Faxabraut
og Hringbraut verið malbikaðar, eins og
sagt var frá á sínum tíma hér í blaðinu, og
nú er verið að undirbúa Tjarnargötu fyrir
malbik. Vona ég, að því verki ljúki senn,
og munum við þá byrja á Vatnsnesvegin-
um í sama tilgangi, og þar á eftir sennilega
Skólavegi, því meiningin er, hvort sem það
tekst eða ekki, að hafa allar þessar götur
tilbúnar undir malbik fyrir næsta sumar.
í þessu sambandi er vert að geta þess, að