Faxi - 01.12.1990, Síða 75

vonum mikla athygli, en var talinn
vélvana og bilunargjarn eða um
vankunnáttu í meðferö hans hafi
verið að ræða og efldi mjög skoðun
bölsýnismanna þar sem þessi til-
raun þótti með öllu mistakast.
Næsta tilraun var gerð af Magnúsi
Sigurðssyni, stórbónda að Grund í
Eyjafirði, en hann flutti inn notaða
vörubifreiö. 1913 kom til íslands
fyrsta Ford-bifreiðin, en tildrög þess
voru að ungur íslenskur guðfræð-
ingur, Jakop Óskar Lárusson sem
var Suðurnesjamaður fæddur að
Sjónarhóli á Vatnsleysuströnd 7. júlí
1887 flutti til Kanada 1911 og heill-
aðist af samgöngutækni þeirra Kan-
adamanna og langaði til þess að
gerðar yrðu frekari tilraunir á ls-
landi, þessa hugmynd ræddi hann
við vini sína og kunningja og varð
úr að 5 Vestur-Islendingar bundust
samtökum um að kaupa bifreið og
koma henni til íslands, og má segja
að þar með hafi hjólin farið að snú-
ast þótt ýmsa erfiðleika ætti eftir að
yfirstíga. Ford-bíllinn var léttari en
aðrar bifreiðir sem völ var á.
Ekki leið á löngu áður en bifreið
þessi ók til Keflavíkur, en það var
fyrsta langferð þessarar bifreiðar, en
leiðin var valin vegna þess hve
vegurinn þótti góður þangað, og
reyndist það rétt vera að öðru leiti
en því að krókar miklir voru á hon-
um í hrauninu á hraðskreiðum far-
artækjum.
Sveini Oddssyni einum 5 menn-
inga og sá sem ók bifreiðinni í þessari
ferð farast svo orð um vagninn um
hraunið: „Það er engu líkara en að
krókur hafi verið gerður til að fá nýj-
an krók kringum hverja nibbu og
nærri lá sums staðar að leiðin lægi
allt í kringum hana og mætti sjálfri
sér.“
I þessari ferð gerðist það m.a. eitt
sinn er bíllinn kom fyrir hvarf eða
hól að það var piltur á reiðhjóli á
sömu leið og bíllinn, og skammt
framundan, var þá blásið í horn bif-
reiðarinnar piltinum til viðvörunar
og leit hann um öxl, varð hann þá
svo skelfdur að hann snaraðist af
hjólinu, lét það falla þar sem það var
komið og tók til fótanna út í hraunið,
stoðaði ekkert þótt þeir félagar köll-
uðu til lians, reiðhjólið lögðu þeir fé-
lagar út fyrir vegkantinn og síðan
haldið áfram.
í þessari ferð voru auk Sveins
Oddssonar og Jóns Sigmundssonar
eigenda, Björn Oddsson, Gísli
Sveinsson, síðar sendiherra, og
Baldur Sveinsson blaðamaður.
Allt gekk vel suður eftir, en er
komið var á Vogastapa á heimleið
um kvöldið hætti bifreiðin að
ganga, höfðu leiðslur stíflast af illa
hreinsaðri brennsluolíu, olli þetta
langri töf og fyrirhöfn, þegar barist
hafði verið langri og heldur vonlítilli
baráttu við að koma bílnum í gang,
héldu þeir Baldur og Gísli áfram fót-
gangandi, hinir héldu til við bílinn
og reyndu enn aðgerðir við hann,
en leið ekki vel, þar sem veður var
Gunnar Sigurfinnsson ásamt systrum sínum, Sigurbjörgu og Sigríði Sigurfinnsdætrum í opnum biæjubíl.
hest af ferðamanni sem bar að.
Sveinn kom í Vogana að áliðini
nóttu og vakti upp á fyrsta bænum
er hann kom að og lýsti kringum-
stæðum sínum og baðst aðstoðar.
Fékk hann þarna ágætar viðtökur,
hressingu í mat og drykk og síðan,
sjálft hjónarúmið til að hvílast í, en
á meðan fór bóndinn með hesta og
sótti bílinn og útvegaði þeim Jóni og
Birni hvílurúm á öðrum bæ. Sveinn
hefur lýst þakklátri aðdáun sinni á
þessum móttökum og ekkert fékk
hann að borga fyrir greiðann né
hjálpina. Ég hef reynt að komast að
því á hvaða bæ þetta hefur verið og
ber kunnugum saman um það að
þetta hafi verið í Suðurhóli hjá
Benedikt Péturssyni en hann var
mikill hestamaður og var meðal
annars fenginn til að ríða til Gullfoss
og Geysi með konungi okkar 1907.
Benedikt lést 1954.
Nafnið bifreið varð til um þetta
leyti, sumir kölluðu verkfærið sjálf-
hreyfivél eða sjálfrenning, en flest-
ir kölluðu það bifreið, kunnu svo
vel við nafnið reið að þeir vildu ekki
sleppa því, jafnvel skellireið kom til
greina. í Morgunblaðinu 12. nóv.
1913 segir fráþví að Fordinn hafi far-
ið sl. sunnudag til Keflavíkur með
Gunnlaug Classen lækni sem sóttur
var til veiks barns suður í Höfnum.
í ferðinni auk Gunnlaugs voru Arent
Classen eldri og Ólafur Björnsson
ritstjóri. Fór bifreiðin undir stjórn
Jóns Sigmundssonar á 1 klukku-
stund og 45 mín. frá Reykjavík til
Keflavíkur og var það hröðust ferð
sem farin hafði verið þessa leið. Um
kvöldið skrapp bifreiðin inn í Njarð-
víkur með nokkra Keflvíkinga en í
því ferðalagi bilaði tannhjól eitt svo
hún komst ekki úr stað, er hún nú
suður í Njarðvíkum vafin seglum en
strandaglóparnir komu með vél-
bátnum lngólfi 2 dögum síðar. Verð-
ur bifreiðin sjálfsagt í lamasessi um
Erlendur Sigurðsson við kussabíi er hann ók milli Keflavíkur og Keykja-
víkur.
Ford vörubíll 1931. Keyptur nýr af Þorsteini Jóhannessyni á Gukstöðum
í Garði, síðan seldur vestur á firði. Bíllinn kom mjög heillegur til Suður-
nesja fyrir nokkrum árum og er nú í endurbyggingu hjá BG í Keflavík af
Sigurði Steinssyni bifreiðasmið. Bifreiðin bar númerið GK 128.
ekki gott. Var þá ekki annað ráð fyr- Sveinn fór gangandi þeirra erinda
ir hendi en sækja hjálp inn í Voga. eftir að hafa árangurslaust falað
FAXI 267