Búfræðingurinn - 01.01.1946, Qupperneq 54

52
BÚFRÆÐINGURINN
Þegar svo þess er gætt, sem áður er sagt frá að verkanir áburð-
arefnanna eru aðrar þegar þau eru borin á saman en hvert út
af fyrir sig, virðist augljóst að nota beri þessa síðastnefndu að-
ferð. — Tilraunir þessar þyrftu að standa nokkur ár, því að á
fyrsta ári gætir áhrifa frá síðustu áburðarnotkun.
Tilrauninni mætti haga þannig:
1. Áburðarlaust.
2. 1 köfnunarefni + 1 fosforsýra + 1 kalí.
3. J/2 köfnunarefni + 1 fosforsýra + 1 kalí.
4. 1 köfnunarefni + V2 fosforsýra + 1 kalí.
5. 1 köfnunarefni + 1 fosforsýra + % kalí.
1 áburðarskammtur gæti t. d. verið 400 kg af kalksaltpétri,
400 kg. af superfosfati og 200 kg af 40% kalíáburði.
Að sjálfsögðu er hægt að hafa fleiri liði í tilrauninni, nota t.
d. 1 +2 áburðarskammt líka, en þá verða tilraunaliðirnir átta og
tilraunin orðin mjög umfangsmikil.
í áburðartilraunum þarf að hafa áburðarlausa reiti, til þess
að hægt sé að reikna út uppskeruaukann af áburðinum. Þeir
gefa líka beztu upplýsingarnar um ræktunarástand landsins.
Ef bera á saman tvær áburðartegundir, þá er bezt að gera það
með því að bera saman uppskeruaukana, en ekki heildarupp-
skeruna.
Nokkur heirnildarrit
að ritgerðinni „Tilbúinn áburður":
Árni G. Eylands: Túnrækt, garðrækt, tilbúinn áburðttr o. fl. bæklingar.
Melúsalem Stefánsson: Búnaðarritið.
Guðm. Jónsson: Jarðræktarfræði, fjölrituð vegna bændaskólarina 1935.
Ólafur Jónsson: Ársrit Ræktunarfólags Norðurlands.
Klemens Kristjánsson: Tilraunaskýrslur frá Sámsstöðum.
Haakon Boysen: Jordbrukslære. Oslo 1036.
Johs. Dons Christensen: G0dningslære. Kaupmannáhöfn 1943.
K. A. Bondorff: Landbrugcts Jorddyrkning II. Kaupmannahöfn 1939.
Karsten Iverssen og H. Lund Jensen: Gpdningslæren. Odense 1931.