Búfræðingurinn - 01.01.1946, Blaðsíða 70
Framtíð loðdýraræktarinnar.
eftir Kristinn P. liriem.
Skoðanir manna uin það hvort loðdýrarækt, og þá sérstak-
lega refa og minkarækt, muni eiga verulega framtíð hér á landi,
virðist mjög á reiki. Þetta er eðlilegt, þar eð tiltölulega lítið
hefir verið ritað opinberlega um þennan atvinnuveg, og kunn-
ugt er um að ýmsir, sem ráðist hafa í hann, hafa orðið fyrir tals-
verðu fjárhagslegu tjóni.
Framtíðin verður ekki séð fyrir og því ekki tekin hér ákveð-
in afstaða til þessa máls. Hins vegar verða birtar nokkrar upp-
lýsingar, sem ef til vill gætu orðið til Jiess að skýra málefnið og
gera það ljósara en áður.
Fyrst verður getið framleiðslu refa- og minkaskinna, eins og
hún var í heiminum fyrir ófriðinn, áhrifa framleiðslumagnsins
á sölu og verðhtg silfurrefaskinna og viðhorfsins að ófriðnum
loknum, þegar samkeppnin um markaðina hefst að nýju milli
framleiðslulandanna.
Síðan verður rætt um þýðingu loðskinnaframleiðslunnar,
hér á landi fyrir erlendan gjaldeyri, áhrif veðráttunnar á hára-
farið, aðstöðuna til fóðuröflunar, vörugæðin, nauðsyn atvinnu-
þekkingar og í sambandi við J^etta, skilyrðin fyrir Jrví að loð-
dýrarækt geti náð alménnri útbreiðslu sem atvinna.
Heimsframleiðslan.
Eftir því sem næst verður komizt var framleiðsla refa- og
minkaskinna fyrir ófriðinn, eins og hér segir: