Morgunn - 01.06.1971, Qupperneq 41

SÉRA SVEINN VIK.INGUR, MINNING 35
ir sveinsins, var Grímur Þórarinsson, bóndi að Garði í Keldu-
hverfi. Grimur féll frá, þegar Sveinn var 9 ára að aldri, en móð-
ur sinni sá hann á bak 6 árum seinna, en minningin um hana
vakti alla tíð í sál hans, og hún mun hafa nært þrá hans eftir
ljósi og sannleika öðrum fremur. Uin það vitnar undurfagur
kafli i æviminningum, sem Sveinn ritaði seint á ævi og hann
nefndi „Myndir daganna“.
En „í ljóssins átt stefnir lifsins þrá“. Ötrauður hélt hann
sína braut með þessa þrá að hreyfiafli, því að hvatir manna
eru aflið, sem skilar þeim áfram til gæfu eða glötunar eftir
því, hver hvötin er.
Ég sé fyrir mér piltinn, sem sezt i 2. bekk gagnfræðaskól-
ans á Akureyri haustið 1913, finnst ég skynja veðrabrigðin í
sál hans. Þar tókst á vetrarkvíði og þrá eftir sól og sumri. Við
kvæmnin var mikil og stutt milli andstæðra kennda, stundum
hvað stytzt í grát, þegar galsinn var mestur. En þegar hann
var glaður, var hann kyrrlátur og hýr, en væri honum þungt,
dró hann sig helzt í hlé.
Það var áreiðanlega ekki fyrr en hann hitti konuna, sem varð
honum lífið hálft, að hann sagði hug sinn allan, og þess vegna
var æðilangt að bíða. Hinn 20. júní 1925 gengu þau i hjóna-
band. Það þurfti enga skyggnigáfu til að sjá, að þau Sveinn
og Sigurveig voru sköpuð hvort fyrir annað. Sambúð þeirra
hefur verið burðarásinn í lífi þeirra beggja. Það fer vel á því,
að þessi grundvallarstaðreynd komi fram, áður en þess er get-
ið, sem mikilvægt er, þó ekki sé það eins mikilvægt, að Sveinn
lauk stúdentsprófi utan skóla í Revkjavík 1917 og embættis-
prófi í guðfræði við Háskóla Islands 1922. En prestsvígslu tók
hann 28. maí sama ár. Var þá þegar ljóst, að þar fór óvenju-
legur maður að andlegu atgervi. Hann mun þó hafa verið
Guði vígður löngu fyrir þá athöfn, stríðsmaður sannleikans,
Hfsins og ástarinnar í hjarta sínu. Ég hef fjæir satt, meðan
enginn færir sönnur á annað, að Si.qurveig, dóttir Gunnars
Árnasonar, bónda i Skógum i Axarfirði, liafi átt drýgstan þátt
í því, að hann fann sjálfan sig til fulls. Hún kom inn í líf hans
með þann kraft, sem græðir sárin og gerir menn heila. Sann-