Sjómaðurinn - 01.12.1940, Blaðsíða 12

4
SJÓMAÐURINN
Otci j tit 3omas.'on yt‘ýtin\aðu/t;
Hinn hættulegi borgarís
og baráttan gegn honum.
Rannsóknarskipið sést niilli tveggja tröllaukinna isbjarga.
EGAR liið liörmulega slys
vildi til árið 1912, að eitt
stærsta skip heimsins, „Titan-
ie“, rakst á ísjaka, og mörg
liundruð manns drukknuðu,
varð mönnum það ljóst, að þótl
ofseint sé að byrgja brunninn,
þegar barnið er dottið ofan í
hann, þá væri ekki úr vegi, að
gæta þess eftir megni, að halda
lionum byrgðum í framtíðinni,
og með það fyrir augum, að
koma í veg fyrir fleiri slík
hræðileg slys, var stofnað til
alþjóðlegrar íseftirlitsstarf-
semi, er heyja skyldi alvarlega
orustu við hinn hættulega ó-
vin sjómanna, borgarísinn.
Bandaríkin tóku að sér starfið, og áttu allar
aðrar þjóðir að greiða sinn skerf, í hlutfalli við
þau not, er þær hefðu af starfinu.
Þessi árvekni gegn hafísnum hefir verið svo vel
við haldið, og starfið gefist það vel, að ekkert slys,
at' völdum hafísins, hefir hlotist síðan, á þeim
slóðum, sem eftirlitsskipin hafa siglt um. Með að-
stoð loftskeytatækja er sjómönnum tilkynntur
staður (Position) þessara meinvætta.
Þessi stórhrikalegi borgarís, á Norður-Atlants-
hafinu, sem í flestum tilfellum, mun eiga kyn
sitl að rekja til Græniands, hefir áður fvr verið
mjög svo varhugaverður og stórhæltulegur óvin-
ur. Hann getur verið allt að 25 kílómetra langur
og hæðin er ]já stundum 80—100 metrar yfir
sjávarflöt. En það sem í rauninni er hættulegast
við þessi fljótandi ferlíki er, hversu lilill hluti af
þeim er ofar sjávar. Ef ég man rétt, J)á dæmist
svo að vera, að 1/10 hluti þeirra sé sýnilegur á
yfirhorði sjávár, en hinir 9/10 eru í kafi. Djúp-
rista þeirra getur orðið um 500 metrar niður í
djúpið. Og einmitt vegna þess, hvc lítið er upp úr
Klukkan 8 um kvöldið.
„Gresham" og „Lenico“, sem nú cru einnig
komin á slysstaðinn, reyna með köðlum að draga
„Republic“ á eftir sér, en skyndilega fer „Repu-
blic“ að rísa upp á annan endann — og vírarn-
ir hrökkva í sundur.
Skipshöfnin á „Republic“, sem sýnl hefur skipi
sinu órofa tryggð til hinnstu stundar, kaslar sér í
sjóinn til að reyna með því að bjarga lífinu, en
margir farast þó með skipinu.
Sealby skipstjóri og Binns eru meðal þeirra,
sem komast af.
„Baltic“ er aftur á leiðinni til New Yorlc. —*
Og meðan Binns skelfur enn af kulda, eftir volk-
ið í sjónum, sendir félagi hans á „Baltic“, H. G.
Tatlersall, síðustu tilkynningu sína:
„Get ekki sent meira. Hef unnið í 52 tima,
án þess að koma dúr á auga.
Og þennan dag unnu loftskeytin sinn úrslita-
sigur. Þetta var einn af merkilegustu dögunum
í sögu sjómennskunnar.