Lindin - 01.01.1946, Blaðsíða 39

LINDIN
37
legra, verðleiksfyllra og sannfarsælla er að þjóna
í öllu framferði, en að „þjóna holdi og heimi“, sem
kallað er. Munu þér þá bráðum kær hjálparmeðul
og leiðbeiningar til hins fyrra og hugarhneigð i þá
átt. Gangi þér erfitt að fá samfélaga þinn eða þjón
til hluttöku í guðsdýrkunarviðleitni, þá lát hann
finna, að hún er þér hjartans mál og leiðarljós. Má
þá verða, að ljósþrá hans hallist þar að.
Gott dagfar heimtar, að framkvæmd öll sé föst og
skipuleg, húi yfir nauðsyn alvöru, svo í andlegum
sem líkamlegum efnum. Sálinni holt, eins og líkam-
anum, að fá sina næringu regluhundið. Þannig við-
búnaður og not bezt hvoru. Það mun eigi heppilegt,
að heimilisguðsþjónustan sé eins og af hendingu í
þetta og hitt sinn, svo líkist leit að tilbreytni. Tími og
viðvera ófrávíkjanlegt, nema nauðsyn hanni.
Fyrirkomulag húslestra, sem áður var getið, finnst
mér gott. Þó þarf eigi að vera við það bundið. Vel
færi, að lesa kafla úr Biblíunni, helzt í framhaldi,
þyrfti þá nokkurra útskýringa. Bæn, helzt frá
hrjósti lesarans, er ilmur athafnarinnar, einkum sé
lesarinn heimilisfaðir eða móðir. Söngur má ekki
missast. Verðleikar hans í guðsþjónustu eru miklir.
Hann laðar börnin og undirhýr syngjandi söfnuð
kirkjunnar. Nú í haust mun von nýs safns af hug-
vekjum til húslestra eftir þjónandi presta landsins.
Vænti þar fémætis sinnar tegundar, máske gullkorna
innan um. Óska, að heimilin taki þeim vel, hafi til
liúslestra í vetur o. s. frv.
Sumum kann að virðast, að næði vanti til hús-
lesturs, einkum í kauptúnum og stærri bæjum. Ég
lield þetta þurfi ekki að vera. Það eru ekki mörg ár
síðan ég £isti um vetrarnótt á heimili i nokkuð fjöl-