Lindin - 01.01.1946, Blaðsíða 67

L I N D IN
65
þótt árgjald til hennar sé ekki nema, líkt og fyrir
2—3 kaffibolla.
Annars virðast æðri sem lægri vestan hafs taka
meira tillit til trúmálanna heldur en tíðast er í okkar
þjóðfélagi.
Nýlega stóð þessi málsgrein i einu af íslenzku
tímaritunum:
„Fyrir nokkrum árum tók þekktur stjórnmála,-
maður við forsætisráðherraembættinu í Kanada.
Leiðtogar ýmissa félaga, og stofnana gengu á fund
hans, er hann hafði tekið við embætti sínu, og áttu
viðtöl við hann um áhugamál sín. Meðal þeirra voru
helztu leiðtogar kirkjunnar. Við þá sagði forsætis-
ráðherrann meðal annars: Ef ég væri prestur, mundi
ég alltaf prédika út af einum og sama texta og hann
er þessi: — Verið með sama hugarfari og Jesús
Kristur var.“
I öðru tímariti stóðu fyrir ári síðan þessi orð:
„Thomas Devey, forsetaefni repuhlikana í Banda-
ríkjunum við síðustu forsetakosningar þar, óskaði
andstæðingi sínum, Roosevelt, til hamingju með
sigurinn og óskaði þess, að við embættisstörfin
mætti forsetinn jafnan njóta guðlegrar forsjónar".
— Það er víst dálítið annað hljóðið í pólitízkum
andstæðingum hérlendum hvorum til annara.
Ég hefi orðið hér fjölorðari en ég ætlaði í fyrstu.
Tilefnið var aðeins kirkj usöngurinn og sú velvild
og viðurkenning, sem þessi söfnuður hefir sýnt
honum. En sá þáttur liinnar kirkjulegu starfsemi
leiddi mig til þessara hugleiðinga.
Ég vona og óska af heilum hug, að kirkjukórs-
vísir sá, sem hér er myndaður, megi njóta velvildar
5