Dropar - 01.01.1927, Page 34

JEG VEIT
Fegins-ljómi í litum skín,
laufskrúð ómar fljetta.
Og nú hljómar Jiarpan mín,
hjartans-blómin spretta.
Himni breytir, hafi’ og storð,
— og hverju er leit jeg yfir —
])að ’ið heita yndis-orð:
að jeg veit þú lifir!
Söm er snildin, samur ert,
með söngva milda hreiminn.
Hvað jeg vildi geta gert
gJaðan trylda lieiminn!
Senda auð jeg veröld vil,
sem velkist snauð á kili.
Enginn dauði að sje JiJ,
aðeins nauð i l)ili.
Ólöf frá Hlöðum.

32