Ársrit Stjörnufélagsins - 01.01.1929, Side 66

64 HVER Á AÐ HUGGA YÐUR HRELD
í bikari bestu drvkkja?
Getur þú eytt gremjuskuggum
í valtra vinahópi?
Mun skemtanafjöld
þjer skapa fróun,
sem þú sífelt leitar?
Mun liljómlist og söngur
lirífa brott
alt þitt andstreymi?
Ætli ásthrifning
í algleymi
lækni leyndust sár?
Vinur minn,
eins og svart ský
sólu hylur
og dreifir skugga um dal,
svo í sællífi sorgir koma
og hylja bros á brá.
Á tálsjóna tíma mínum,
er muna minn myrkur huldi
huggunar jeg leitaði
lijarta sorgmæddu
í tryltum gleði glaumi.
I öllum söngskálum jeg var kunnur,
alstaðar við mjer hlógu blóm
lokkaði mig ljómi augna.
Musterin köld,
mökkva skygð
með kurri og kenjum dúfna
öllum opin stóðu.
Goð i hæðum
glöddu mig
i sakleysi, styrkleika sins.
Þuldu þau mjer lífsins lög ,
í griðagarði sínum.
Kennimenn kendu speki
og svæfðu sálu mína
með frauðyrðum fræðibóka
og loforðum um laun
fyrir lífsins starf
og góðverk gerð.
Helgra blóma unaðsilmur
svalaði sálu minni.
ST.TARNAN