Ársrit Stjörnufélagsins - 01.01.1929, Qupperneq 113

STJARNAN
JEG KENNI YÐUR EKKI AÐ BIÐJA
111
]eg kenni yöur ekki að biðja.
Jeg kenni yður ekki að biðja
og engum kenni jeg að gráta.
.Teg er ei drottinn bljúgra bæna.
Jeg bý ei neinum þunga harma,
þeir eru yðar eigin handaverk.
Fylg þú mjer vinur,
vil jeg þig leiða
að lindum sælu.
Hlátur er sem liunang
i hjarta anganblóma,
það skaltu teiga
í þessum rósagarði,
þar sem allar þrár
þagna, liverfa,
aðrar en ein:
Astvini að líkjast.
Vit, sú viskulind
var eigi ger
af mundum dauðlegra manna
nje þrep þau
er þú skalt feta
að blátæru borði vatns.
Mæta muntu þar
mönnum öllum,
hverjum litblæ
sem hörund skartar.
í ládeyðu lindar
líta muntu
ásýnd Ástvinar míns.
Ivomið, vinir,
hverfið frá allri
hverfulli gleði,
iogandi þrám,
lamandi sorgum,
visnandi ást