Saga - 1994, Qupperneq 326

324
RITFREGNIR
ystu í fjölskyldu- og persónusögu, og vonandi er þess ekki langt að bíða að sú
verði raunin. A.m.k. einn af sagnfræðingum Háskólans, dr. Gísli Agúst Gunn-
laugsson dósent, hefur getið sér gott orð í alþjóðlegri fjölskyldusagnfræði, m.a.
með rannsóknum sínum á kjörum vinnufólks og ómaga, og þaðan er stutt
skref í átt til almennrar persónusögu og mannfræði. Og ég fullyrði að það er
tískubundin bábilja að ætla að slík saga sé á einhvern hátt ómerkilegri en t.d.
verslunar- eða stjórnmálasaga. Það sem greinir vísindi frá grúski er hin vís-
indalega aðferð en ekki sjálft athugunarefnið.
Eg segi oft bæði í gamni og alvöru að heimspekideild Háskólans rísi ekki
undir nafni svo lengi sem hún kennir nemendum í íslenskum fræðum hvorki
að kveða rímur né rekja ættir. Alvaran í þessu er sú að háskóli sem ekki gengst
við hefðum og áhugaefnum þjóðar sinnar á e.t.v. ekki mikið erindi við hana. Eg
tei því að það sé fyrir löngu orðið tímabært að Háskólinn efni til kennslu í
„vísindalegri ættfræði", og virðist kjörið að heimspekideild, félagsvísindadeild
og læknadeild hafi um hana samvinnu.
Eins og hér hefur verið tæpt á má finna sitthvað smálegt að Reykjahlídarælt
og öðrum mannfræðiritum Þorsteins Jónssonar. Það er þó miklu meira um
vert hversu vönduð og markviss vinnubrögð hans eru yfirleitt, og hitt ekki
síður hvílíka yfirferð maðurinn hefur, eins og stundum er sagt í fótboltanum.
Nýlega var t.d. að koma út Múraratal- og steinsmiða undir styrkri ritstjórn Þor-
steins, prýðilegt rit á 858 blaðsíðum í tveimur bindum, og auk þess eru nú í
prentun þrjú bindi til viðbótar fyrstu þrem bindunum af Vigurætt, og er þetta
allt þó aðeins hluti af því sem er á prjónum Þorsteins. Afköst hans eru göldr-
um líkust, og haldi svo enn fram líða varla mjög mörg ár þar til hann verður
búinn að koma upp gagnagrunni með upplýsingum um svotil alla Islendinga
fyrr og síðar, sem á annað borð er vitað um. Slíkur gagnagrunnur gæti að sjálf-
sögðu orðið óhemju öflug lyftistöng fyrir vísindalegar mannfræðirannsóknir a
Islandi. Nú ættu sagn-, mann- og erfðafræðingar Háskólans því að þekkja sinn
vitjunartíma og leita eftir samstarfi við Þorstein.
Eg tek ofan fyrir Þorsteini Jónssyni.
Halldór Ármann Sigurðsson