Morgunblaðið - 28.11.2009, Blaðsíða 44

44 MenningFÓLK
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 28. NÓVEMBER 2009
 Sigur Rós verður gert hátt
undir höfði í París í kvöld þegar
sérstakt Sigur Rósar-kvikmynda-
kvöld fer fram í Elysées Biarritz
kvikmyndahúsinu.
Viðstaddir verða Orri Páll
Dýrason, trommari Sigur Rósar,
Dean Delois, leikstjóri Heima, og
John Best, umboðsmaður sveit-
arinnar.
Það sem verður sýnt á hvíta
tjaldinu er heimildarmyndin
Heima, Hlemmur, Síðasti bærinn,
Takk kynningarmyndbandið,
mynd um gerð lagsins Árabátur,
öll myndbönd hljómsveitarinnar
og fleira efni. Þá verður líklega
sýnt brot úr tónleikamynd um
Sigur Rós sem nú er verið að
klippa. Er það frá tónleikum
sveitarinnar í Alexandra Palace í
London fyrir ári síðan þar sem
hún lék fyrir um 18 þúsund gesti
á tvennum tónleikum. Voru þeir
tónleikar teknir upp á myndband
sem nú er verið að klippa saman
í eina tónleikamynd. Gestir á
kvikmyndakvöldi Sigur Rósar
eiga því von á góðu.
Kvikmyndakvöld
tileinkað Sigur Rós
Fólk
Í DAG opnar Bryndís Hrönn Ragnarsdóttir Sýn-
inguna Snjór á himnum í galleríi Kling og Bang
kl. 17. Tveir útgangspunktar eru í sýningunni,
annars vegar er það verkið Nálæg bygging en í
því gerir Bryndís tilraun til að læra á píanó verk-
ið Goldberg Variations eftir Bach. „Þetta er
rauntíma upptaka af sjálfri mér reyna að spila
eftir eyranu verkið í útgáfu Glenn Goulds,“ út-
skýrir Bryndís.
Hinn hluta sýningarinnar nefnist Græðari/
Soother og segir Bryndís hann vera endurlífgun
persónulegra hluta. Í honum notar hún leirtau
og skrautmuni frá ömmu sinni og afa. „Ég steypi
flísar úr gömlum skrautmunum sem voru brotn-
ir og þau geymdu árum saman, mig langaði að
finna þeim nýtt hlutverk,“ segir Bryndís.
– Er einhver tenging milli þessara verka?
„Já, þessi tæknilega vankunnátta, ég kann
ekki á píanó og svo hef ég enga reynslu af því að
vinna með gler. Píanóverkið er skúlptúr þó þetta
sé hljóð, þetta er huglægur skúlptur og þegar
glerið er brætt er það fljótandi og flýtur líkt og
tónlist.“
Bryndís vann sem lesari á Blindrabókasafninu
og varð heilluð af sambandi lesanda og hlust-
anda. „Mig langaði að búa til verk sem blindir
gætu upplifað, píanóverkið er ekki sýnilegt en
áþreifanlegt á annan hátt.“ Uppbyggingin á
verkinu er það sem gerir það að skúlptur. „Þú
upplifir verkið ekki í heild á sama tímapunkt-
inum, þú verður að tengja það í höfðinu á þér og
þannig verður skúlptúrinn til.“ kristrun@mbl.is
Tæknileg vankunnátta tengir verkin
Morgunblaðið/Heiddi
Bryndís Píanóverkið er skúlptúr þótt það sé hljóð.
 Lítið hefur farið fyrir sýningum
í hinni gamalgrónu menningar-
stofnun Nýlistasafninu síðustu
mánuði. Unnið hefur verið að ritun
sögu safnsins og skráningu á safn-
eigninni í húsnæðinu sem Nýló hef-
ur verið í síðustu árin, á annarri
hæð við Laugaveg.
Nú hefur frést að safnið, undir
forystu Birtu Guðjónsdóttur, hafi
verið flutt af Laugaveginum niður
á Skúlagötu þar sem kexverk-
smiðjan Frón var áður til húsa.
Nýló er þar í stóru húsnæði við hlið
Reykjavík Art Gallery og Lista-
manna. Fyrirhugað er að sýn-
ingahald í nýjum salarkynnum Ný-
listasafnsins hefjist í lok janúar.
Nýlistasafnið er flutt
á Skúlagötu 28
 Nemendafélag Menntaskólans
við Hamrahlíð stóð um miðjan nóv-
embermánuð fyrir góðgerðarviku
til styrktar Barna- og unglingageð-
deild Landspítalans, BUGL. Meðal
þeirra sem lögðu málefninu lið var
Unnsteinn Manuel Stefánsson,
söngvari hljómsveitarinnar Retro
Stefson, sem hét því að aflita á sér
hárið fyrir 25.000 kr.
Nú hefur Unnsteinn aflitað á sér
hárið og því styrkt BUGL um
25.000 kr. Meðfylgjandi ljósmynd
setti söngvarinn knái svo á sam-
skiptavefinn Facebook, vinum sín-
um til mikillar kátínu. 44 hafa lýst
yfir ánægju með nýja hárið og 60
komið með athugasemdir.
Unnsteinn Manuel bú-
inn að aflita á sér hárið
Eftir Árna Matthíasson
arnim@mbl.is
ÞÓTT megnið af helstu plötum árs-
ins sé komið út þá eru plötur enn
að detta inn (eða út eftir því hvern-
ig á það er litið). Þar á meðal er ný
skífa hljómsveitarinnar Bloodgroup
sem margir eru orðnir óþreyjufullir
að fá að heyra, enda þótti kveða við
nýjan hljóm í dansvænni íslenskri
músík þegar platan Sticky Situa-
tion kom út í nóvember 2007.
Segja má að Bloodgroup hafi
verið á ferð og flugi allt þetta ár og
lengur reyndar. Að því sögðu þá
hefur ekki heyrst svo mikið til
sveitarinnar hér heima undanfarna
mánuði því liðsmenn hennar hafa
verið önnum kafnir við að koma
saman nýrri breiðskífu. Þeirri
vinnu lauk svo fyrir skemmstu og
platan, Dry Land, er væntanleg
næstkomandi þriðjudag.
Ættuð að austan
Hljómsveitin Bloodgroup er ætt-
uð að austan, skipuð systkinunum
Lilju Kr., Halli Kr. og Ragnari
Jónsbörnum og Janus Rasmussen,
sem er frá Færeyjum en ílentist
hér á landi fyrir löngu. Sveitin kom
eins og stormsveipur inn í íslenskt
tónlistarlíf með myljandi elektróst-
uð haustið 2007, en var þá eig-
inlega búin að vekja athygli ytra
áður en menn kveiktu almennilega
á henni hér fyrir sunnan.
Bloodgroup-liðinn Hallur Kr.
Jónsson segir mér í samtali að skíf-
an hafi verið í vinnslu í um hálft
annað ár, en sveitin settist meðal
annars að í Berlín þarsíðasta sum-
ar og vann þar að plötunni. „Þetta
var frábær tími, við bjuggum við
Tiergarten og gátum skokkað úti í
garði á morgnana áður en við fór-
um í stúdíóið að vinna,“ segir hann,
en þar var unnið af kappi á milli
þess sem sveitin skrapp heim til
tónleikahalds að ná sér í skotsilfur.
„Við unnum mjög mikið á þess-
um tíma, vorum meira og minna að
semja í stúdíóinu, enda var gott að
vera í burtu frá öllu sem var að
gerast á Íslandi og geta einbeitt
sér að því að þróa okkar sánd.“
Tónleikaferðalag um heiminn
Fyrsta skífa Bloodgroup kom út
fyrir tveimur árum og í kjölfarið
má segja að sveitin hafi verið á
tónleikaferðalagi um heiminn, enda
vakti hún athygli langt út fyrir
landsteinana. Þetta hafði eðlilega
nokkur áhrif á tónlistina og Hallur
segir að nokkur lög hafi einmitt
orðið til á sviðinu, svo að segja,
sem voru síðan hljóðrituð um leið
og færi gafst.
Hallur segir að sveitin hafi ekki
gefið sér neinn tíma til að spila,
platan hafi gengið fyrir, og þau sé
því farið að langa mikið til að halda
tónleika. Að því sögðu þá hafi allt
þetta tónleikahald eðlilega haft
talsverð áhrif á það hvernig sveitin
hljómar nú um stundir og þess sjái
stað á skífunni nýju.
„Það urðu nokkur lög nánast til
á tónleikum, lög sem við sömdum
og fórum strax að spila læf þannig
að þau breyttust á sviðinu og það
hefur eflaust haft einhver áhrif á
heildarmyndina, skilað ákveðinni
tónleikastemmningu. Við fáum
bæði að rokka út á sviði og að
nördast í einhverjum midi-
tengingum í stúdíóinu – maður er
nörd og töff í einu,“ segir hann og
skellir uppúr.
Annir framundan
„Við erum núna að pikka plötuna
upp til að spila hana læf, enda vor-
um við ekkert að spá í hvernig þau
myndu hljóma á tónleikum þegar
við tókum þau upp. Núna þurfum
við að útfæra lögin fyrir spila-
mennsku, en það er ekki flókið, það
er ekkert á plötunni sem við getum
ekki gert læf, nema strengja-
kvartettinn, við nennum ekki að
vera með hann á öllum tónleikum,“
segir Hallur og hlær, „við notum
hann ekki fyrr en á útgáfutónleik-
unum.“
Þeir tónleikar verða þó ekki í
bráð, því Hallur segir að þau vilji
taka sér meiri tíma til að undirbúa
þá tónleika, til að gera þá sem
glæsilegasta. „Við höldum örugg-
lega ekki útgáfutónleika fyrr en
eftir miðjan janúar eða í byrjun
febrúar, en við erum samt að fara
að spila í desember,“ segir hann
ákveðinn. „Við erum með þrenna
tónleika bókaða hér heima, eina
tónleika í Bretlandi og aðra í Hol-
landi, en svo tökum við okkur smá
jólafrí.“
Það verður síðan nóg að gera á
næsta ári, því Hallur segist sjá
fram á að næsta sumar verði
sveitin meira og minna á ferðinni á
tónlistarhátíðum um alla Evrópu og
víðar. „Við erum komin með svo
góð sambönd að það verður meira
en nóg að gera og um að gera að
þiggja það; það er æðislegt að eiga
kost á því að vera að þessu, maður
er þakklátur fyrir það.“
Morgunblaðið/Einar Falur
Elektro Bloodgroup-flokkurinn: Lilja Kr., Hallur Kr. og Ragnar Jónsbörn og Janus Rasmussen. Ættuð að austan og einn frá Færeyjum.
Bloodgroup tekur flugið
 Bloodgroup hefur unnið að skífu í hálft annað ár  Mikill áhugi á sveitinni
ytra og sífelldar óskir um tónleikahald  Settust að í Berlín um hríð
Frumraun Bloodgroup, breiðskífunni
Sticky Situation, var gríðarvel tekið hér
heima og erlendis. Í dómi hér í blaðinu
sagði meðal annars:
„Platan er svo sannarlega ein af
partíplötum ársins enda er efniviðurinn
útúrhress danstónlist þar sem hvergi er
slegið af. Hér er ekkert verið að tvínóna
við hlutina og varla uppfyllingarlag að
finna, 100% metnaður ... Núna þegar
myrkrið er sem mest og dagurinn svo
stuttur er ekkert betra en að láta dans-
inn duna og lýsa upp nóttina með flúorpinnum – Bloodgroup er með
réttu fjörefnin og sveitin er fremst í flokki: Ballið er byrjað!“
100% metnaður
Sticky Situation