Morgunblaðið - 28.11.2009, Blaðsíða 22

22 Daglegt líf
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 28. NÓVEMBER 2009
J ó l a s ö f n u n
Mæðrastyrksnefndar Reykjavíkur
er hafin
Oft var þörf en nú er nauðsyn
Þeir sem vilja leggja nefndinni lið vinsamlega
hafið samband á skrifstofutíma í síma 551 4349
eða á netfangið maedur@simnet.is.
Einnig er hægt að leggja framlög inn á reikning
nr. 0101-26-35021, kt. 470269-1119.
Mæðrastyrksnefnd
Reykjavíkur,
Hátúni 12b.
Eftir Kristínu Heiðu Kristinsdóttur
khk@mbl.is
H
ér áður fyrr var sagt
að það sakaði ekki að
vera ósannsögull til að
fá gott bit í hníf. Lyg-
inn maður brýnir best
og bítur stolinn hnífur,“ segir Krist-
ján Jóhannesson rakarameistari og
hlær góðlátlega, en hann miðlaði af
kunnáttu sinni í rakstri og brýningu
rakhnífa eina kvöldstund í vikunni
hjá Torfa Geirmundssyni á Hárhorn-
inu. Og veitir ekki af, því sala á rak-
hnífum hefur margfaldast eftir að
kreppan skall á.
„Með góðri meðferð dugar rak-
hnífur alla ævina og af því má sjá
hversu mikill peningasparnaður felst
í því að kaupa sér slíkan hníf, en rak-
blöð eru orðin svo dýr að menn
kveinka sér undan verðlagningunni.“
Þónokkur kúnst
Kristján er einn af þeim fáu sem
kunna að brýna rakhníf en það er list
sem er að deyja út. Hann segir nauð-
synlegt að leiðbeina mönnum með
brýninguna vegna þess að það sé
ekki sjálflært að brýna rakhníf rétt.
„Þegar ég lærði þetta tók það sinn
tíma að fá tilfinningu fyrir því þegar
maður brýnir hníf á steini, hvenær
hann er fullbrýndur.“ Hann segir
þrjú áhöld notuð til að brýna rakhníf,
en það eru steinbrýni, pastól og slíp-
ól. „Þegar eggin kemur beint úr
skerpingu á steini, þá er hún eins og
oddmyndað vaff, með mjög veiku
horni. Það er ekki hægt að raka sig
með hnífnum beint af steini, maður
verður að hafa ól til að fá örlitla rúnn-
ingu á eggina til að gera hana sterk-
ari. Ef maður gerir aftur á móti of
mikið af því verður hún of rúnnuð og
þá þarf að byrja upp á nýtt með því
að brýna á steini. Þetta er því þó
nokkur kúnst.“
Skera en ekki rífa
Kristján vill meina að meirihluti ís-
lenskra karlmanna kunni ekki að
raka sig. „Margir vilja gleyma því að
áður en þeir raka sig þurfa þeir að
hreinsa fituna sem sest utan um
hvert skegghár. Þetta er grundvall-
aratriði, en það tekur raksápuna
tvær mínútur að komast inn úr þess-
ari fitu. Flestir maka á sig sápu og
byrja strax að raka sig. Þá eyðileggja
þeir bitið í rakblöðunum með því að
skrapa. Nauðsynlegt er að láta annað
hornið alltaf ganga á undan, hvort
sem það er rakvél eða rakhnífur, og
það á alltaf að skera skeggið en ekki
rífa það.“
Kristján lauk rakaranámi árið
1953 hjá Orla Nielsen sem var með
stofu við Snorrabraut. „Fyrst þegar
ég var að læra var mjög algengt að
menn kæmu á stofu til að láta raka
sig. Tíminn fyrir hádegi fór venju-
lega nær einvörðungu í rakstur.
Snemma á tuttugustu öldinni mættu
rakarar alltaf til vinnu á sunnudög-
um til að raka betri borgara en þegar
þeir vildu losna undan þessu og fá
sinn frídag kom Alþingi með svokall-
að rakarafrumvarp.“
www.straightrazorplace.com
www.classicshaving.com
Hnífrakstur er karlmannlegur
Ungur nemur gamall temur Kristján kennir sér yngri mönnum hvernig beita skal rakhnífnum af mikilli list.
Morgunblaðið/Kristinn
Áhugasamur Þessi ungi maður vandaði sig mikið þegar hann reyndi hníf-
inn á eigin skinni eftir að hafa meðtekið leiðbeiningar meistarans.
Með góðri meðferð dugar
rakhnífur alla ævina og af
því má sjá hversu mikill
peningasparnaður felst í
því að kaupa sér slíkan
hníf.
Hann segir rakhníf vera
tóla bestan til að skafa
skeggjaða kjálka. Krist-
ján Jóhannesson rak-
arameistari þekkir réttu
handbrögðin og kenndi
körlum að brýna og
skerpa rakhnífa sína með
steini, pastól og slípól.
Rakarafrumvarpið snerist um
afgreiðslutíma rakarastofa og
annarra vinnustofa sem voru í
viðskiptum við almenning.
Það var lagt fyrir Alþingi árið
1924 og samþykkt árið 1928.
Þetta frumvarp varð mikið
hitamál á Íslandi, og mikið um
það skrifað í blöðunum. Frum-
varpið var fellt á Alþingi fjög-
ur þing í röð, en náði loks sam-
þykkt árið 1928. Halldór
Laxness skrifaði um deilurnar
um rakarafrumvarpið í
Brekkukotsannál og notaði
það sem dæmi um hve Íslend-
ingar eyddu miklu púðri í titt-
lingaskít meðan aðalatriðin
yrðu útundan. Hann segir
hæðnislega frá rakarafrum-
varpinu í bókinni:
Átti að þolast bæjarfélaginu
að rakarastofum væri lokið
upp á morgnana klukkan sex
eða sjö og síðan haldið áfram
að raka fólk þángað til um
miðnætti? www.wikipedia.org
Rakara-
frumvarpið
Gestir þáttarins Orð skulustanda í dag eru FinnurArnar Arnarson myndlist-
armaður og Steinunn Knútsdóttir
leikstjóri. Þau fást m.a. við „vað-
horn“ og „mikið í húfi“.
Fyrriparturinn er eftir Þorkel
Skúlason í Kópavogi:
Lækkar ört á lofti sól,
líður að skemmsta degi.
Um nýliðna helgi var fyrripart-
urinn þessi, eftir að Hörður Jó-
hannesson las texta eftir Davíð
Þór:
Djarfur penni, Davíð Þór,
dró á blaðið letur.
Í þættinum botnaði Hlín Agn-
arsdóttir:
Ekki með neitt yfirklór,
assgoti hvað hann getur.
Þórarinn Þórarinsson:
Guðbergur og gamli Thor
gera varla betur.
Davíð Þór Jónsson roðnaði og
botnaði:
Að hafa uppi orðin stór,
það eina sem hann getur.
Ólafur Arnarson:
Guðfræðingsins glúrna klór
gleður oss í vetur.
Úr hópi hlustenda botnaði Tómas
Tómasson m.a.:
Ofursprækur andans jór
yrkir flestum betur.
Magnús Halldórsson á Hvols-
velli:
Þessi feikna fræðasjór
fyndinn verið getur.
Valur Óskarsson:
En annar Davíð yfirklór
iðkar nú í vetur.
Þorkell Skúlason var á öðrum
nótum:
En heldurðu ekki að Haukur Dór
hefði formað betur?
Kristinn Hraunfjörð:
Þetta er bara kattaklór.
Káinn orti betur.
Erlendur Hansen á Sauðákróki:
Guðfræðinga gekk í -kór.
Gapti Lykla-Pétur.
Ingólfur Ómar Ármannsson:
Ansi góður, feiknafrjór,
fáir skrifa betur.
Orð skulu standa
Lækkar ört á lofti sól
Hlustendur geta sent botna og til-
lögur að fyrripörtum í ord@ruv.is
eða til Orð skulu standa, Rík-
isútvarpinu, Efstaleiti 1, 150
Reykjavík.