Morgunblaðið - 05.12.2009, Qupperneq 34

34 Umræðan
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 5. DESEMBER 2009
Femínistar hafa barist fyrirmörgu merkilegu á und-anförnum árum. T.d. hafaþeir (þær) viljað finna
kvenkynsorð yfir ráðherra. Ég
græjaði málið í snarhasti fyrir þá
(þær) og kom
með orðið „ráð-
herfa“. Það orð
sló strax í gegn
og nú kallast allir
kvenkyns ráð-
herrar „ráð-
herfur“ og þær
gátu tekið gleði
sína á ný.
Smáralind-
arbæklingurinn
frægi fór mikið fyrir bæði brjóstin á
femínistum því þar sást ung stúlka
beygja sig eftir dóti. Málið var sett í
nefnd og komist að þeirri niðurstöðu
að það væri klámfengið og glæp-
samlegt að ungar stúlkur væru að
beygja sig eftir dóti í auglýsinga-
bæklingum.
Á femínistasíðunni smugan.is hafa
femínistar verið að telja typpin á
RÚV. Þar verði að koma á kynja-
kvóta sem og í öðrum fyrirtækjum.
Fyrirsögnin er mjög greindarleg:
„Hæst glymur í eintómum typpum.“
Á sömu síðu er barist fyrir því að á
Grundarfirði verði ekki talað um
„gulir, rauðir, grænir og bláir“, held-
ur verði þetta haft í kvenkyni: „Gul-
ar, rauðar, grænar og bláar.“
Biblíuna sjálfa er búið að fem-
ínisera. Þegar Kristur segir: „Bræð-
ur,“ þá ber honum að segja: „Bræð-
ur og systur,“ jafnvel þótt engar
kellingar hafi verið á staðnum. Engu
að síður er kristið fólk ekki velkomið
í raðir femínista eftir því sem trúað-
ur maður segir mér og má það undr-
um sæta.
Strax eftir hrunið fannst femín-
istum mikilvægast að berjast fyrir
því að hvítvoðungar klæddust fötum
í kynlausum litum á fæðingar-
deildum því það gæti haft alveg gríð-
arleg áhrif á launakjör þeirra í fram-
tíðinni. Einmitt. Greindarlegt allt
saman. Listinn er óendanlegur.
Á nýju plötunni minni er lag eftir
mig sem kallast Femínistinn. Hér er
textinn:
Ég er forljótur femínisti,
er fylgjandi Stalín og Kristi.
Ég er kvenrembukommúnisti
og kynjakvóta ég styð.
Ég er ófullnægð, bæld og bitur,
bráðum ég kafna úr fitu.
Ég varla get talist vitur,
en það venst eins og útlitið.
Ég láta vil loka stöðum
með léttklæddum stelpum gröðum.
Ég hlynnt er höftum og kvöðum
og hindrunum út í eitt.
Ég kála vil karlrembunöðrum
sem káfa á viljugum blöðrum.
Ég vil hafa vit fyrir öðrum
þó viti ég sjálf ekki neitt.
Það hyski’ætti’að hengja og brenna
sem hlutgerir líkama kvenna.
Ekki skal gantast og glenna
neitt grínklám í feisið á mér.
Mér líður svo ill’yfir öllum
ánægðum drulluböllum.
Ég vil’ekki vita af köllum
vera að skemmta sér.
Ég banna vil klám og bölvun,
ég banna vil kynlífsölvun,
ég banna vil blowjob í tölvum,
ég banna vil ljóskugrín.
Ég banna vil frjálslyndi’og frelsi,
ég fagna hér hverskonar helsi.
Þeim grýta’á í rammgirt fangelsi
sem grínast með kvenrembusvín.
Ef að ég gæti þá myndi
ég afnema mannréttindi.
Vil eingöngu kvenréttindi,
alls ekkert karllægt shit.
Ég’er hluti’af þeim gaggandi hænum
sem hírast í Vinstri grænum.
Í guðanna guðanna bænum
gefðu mér atkvæði þitt.
Ég er svo beisk og bæld,
ég er svo breið og spæld.
Helvítis rassinn á mér
hann þarf sér
póstnúmer.
www.stormsker.blog.is
Laugardagshugvekja Sverris Stormskers
Femínistinn
Sverrir Stormsker
ÞORVALDUR
Gylfason, prófessor við
Háskóla Íslands, skrif-
ar grein í Fréttablaðið
26. nóvember. Greinin
er eins og framhalds-
saga frá 2007. Hann
hjólar þar í Björgólf
Guðmundsson og Dav-
íð Oddsson og vitnar í
tölvupósta sem skrum-
skældir voru af um-
bjóðendum hans í áratug; Baugs-
mönnum.
Fréttablaðið er í eigu „dæmds
sakamanns“, svo að notaðar séu sömu
forsendur og Þorvaldur gefur sér.
Greinin endurspeglar reiði prófess-
orsins vegna nýrrar bókar Styrmis
Gunnarssonar, Umsátursins. Þro-
valdar er hvergi getið í bókinni.
Prófessorinn kippir sér ekki upp
við að vera fastur dálkahöfundur í
blaði sakamanns. Raunar skaut hann
sér utan aðild að rannsókn á máli
blaðeigandans með því að segjast
sem blaðamaður verða að veita heim-
ildarmanni sínum skjól! Prófessorinn
hefur um árabil varið þann hóp
manna sem lagt hefur þjóð þessa í
rúst. Ég verð að viðurkenna að grein-
ar hans hafa ítrekað gefið mér tilefni
til þess að fella tár því ég veit að Þor-
valdur býr yfir greind. Því miður mis-
notar hann hana til sögufölsunar og
afvegaleiðir þannig almenning þessa
lands.
Þorvaldur á engin styggðaryrði um
þá sem tryggja honum heiðurspláss í
Fréttablaðinu. Að ala á Davíðshatr-
inu finnst honum meira virði en gagn-
rýna dæmalausa aðför óreiðumanna
að þjóðinni. Þessi áralangi PR-leikur
prófessorsins hefur villt um fyrir al-
menningi.
Í tilefni af nýjasta framlagi Þor-
valdar Gylfasonar til varnar ósóm-
anum vil ég spyrja hann:
Sérðu ekki hvað flokksbræður þín-
ir eru að gera í ríkisstjórn Jóhönnu?
Selja fyrirtæki í ríkiseign til saka-
manna með kúlulánum. Raða flokks-
mönnum á garðann. Gefa velunn-
urum flokksins milljarða afslætti til
þess að þeir geti áfram átt 70% fjöl-
miðla í landinu.
Þorvaldur veit sem er að hverfi
Fréttablaðið í eigu annarra verður
ekki lengur þörf fyrir hann á heið-
ursessi í fjölmiðli Bónusfeðga. Til að
Þorvaldur geti áfram mundað leigu-
pennann, verður þjóðin að sitja uppi
með 1.000 milljarða skuld og heimila
Baugsliðinu að halda áfram að velta
gullegginu.
Þorvaldur komst ekki
í Seðlabankann. Komst
hann á blað meðal hæf-
ustu umsækjenda? Ég
held bara ekki. Flokks-
bræður hans bera
ábyrgð á úrræðaleysi
Seðlabankans, Icesave-
deilunni, rándýrri og
ótímabærri ESB-
umsókninni, Örygg-
isráðsmilljarðabullinu,
verðlausum gjaldmiðli
og skorti á gegnsæi í
starfsemi bankanna.
Til að halda því til haga, vegna orða
prófessorsins, vil ég enn árétta: Ég
bað Styrmi Gunnarsson um að sann-
færa mig og Jón Gerald Sullenberger
um að Jón Steinar Gunnlaugsson
væri ekki innmúraður í klíku Baugs-
manna eins og Tryggvi Jónsson og
Hreinn Loftsson höfðu gefið í skyn.
Þeir létu þannig við mig að Baugs-
menn hefðu ráð þessa arms Sjálf-
stæðisflokksins í hendi sér. Okkur
Jóni Gerald þótti miklu skipta að vita
hið sanna, áður en hann lagði gögn
um glæpsamlegt athæfi Baugsmanna
til lögreglu, að Jón Steinar væri óháð-
ur Baugi og Davíð væri óháður mafí-
unni. Finnst fólki sérkennilegt að við
Jón Gerald treystum því ekki að
Baugsmenn hefðu náð Davíð Odds-
syni og jafnvel Jóni Steinari Gunn-
laugssyni inn í klíkuna þegar millj-
ónahundruð voru í boði? Tengsl
Tryggva Jónssonar og Hreins Lofts-
sonar voru þess eðlis að full ástæða
var að tortryggja alla þessa menn.
Þessi varúð okkar Jóns Geralds
hefur verið afflutt árum saman af
Baugsliðinu með stuðningi lögmanna
og prófessors Þorvaldar Gylfasonar.
Og hann er enn við sama heygarðs-
hornið, gamli leigupenninn – módel
2007. Lögmennirnir hafa uppskorið
tugi eða hundruð milljóna fyrir við-
vikið. Dýrasta vörn sögunnar í þágu
hvítflibbaglæpa, sem almenningur
þarf nú að greiða sjálfur fyrir. Hve-
nær skyldi Þorvaldur fá nóg?
Hvenær leggur þú
leigupennanum,
Þorvaldur Gylfason?
Eftir Jónínu
Benediktsdóttur
Jónína Benediktsdóttir
» Finnst fólki sér-
kennilegt að við Jón
Gerald treystum því
ekki að Baugsmenn hafi
ekki náð Davíð Odds-
syni og Jóni Steinari
Gunnlaugssyni í klík-
una?
Höfundur er framkvæmdastjóri
detox.is.
SAGA verðtrygg-
ingar er sorgarsaga.
Það er ótrúlegt að svo
mörg ár hafi liðið og
verðtryggingu sé við-
haldið. Alþingismenn
virðast á sínum tíma
hafa farið af stað með
lagasetningu sem var
ekki fullhugsuð og svo
afskræmt hana. Enn
eru samt til hagfræð-
ingar og stjórnmálamenn sem verja
verðtrygginguna og virðast sumir
vera þeirrar skoðunar að ekki sé
hægt að fjármagna húsnæðiskerfið
eða verja innistæður öðruvísi en með
verðtryggingu. Nýlega sagði Krist-
rún Heimisdóttir í Silfri Egils að for-
sætisráðherra hefði skipað nefnd um
afnám verðtryggingar og nefndin
hefði komist að því að ekki væri
hægt að afnema verðtryggingu. Það
hefur lítið farið fyrir þessari nefnd
eða niðurstöðum hennar.
Tilurð verðtryggingar
Guðbjörn Jónsson hefur kynnt sér
tilurð verðtryggingar vel og segir
hann í skrifum sínum: „Allan átt-
unda áratuginn var vaxandi óánægja
með það að sparifé landsmanna væri
að brenna upp í bönkunum, eins og
það var kallað, þar sem þeir er tækju
lán til nokkurra ára, greiddu ekki
nema hluta verðmætisins til baka …
en lausna á því vandamáli var ekki
leitað í hinum raunverulega vanda,
sem olli þessu misvægi, sem var
efnahagsleg óstjórn stjórnmála-
manna. Lausna var leitað með því að
búa til formúlu sem fjölgaði krón-
unum sem greiddar væru til baka,
svo sparifjáreigandinn væri að fá til
baka „raunvirði“, eins og það hefur
verið kallað.“
Þegar Ólafslög voru skrifuð áttu
þau að verja innistæður
fyrir verðbólgubruna
og virtust alþing-
ismenn á þeim tíma
ekki skilja hvað það
væri sem styrkti eða
veikti gjaldmiðil okkar
og virðast ekki gera
enn. Sumir virðast falla
í þá gryfju að kenna
gjaldmiðli okkar um
gengissveiflur, slæm
útlán, litla verðmæta-
sköpun, viðskiptahalla,
fjárlagahalla o.s.frv.
Enn segir Guðbjörn: „Verðtrygg-
ing gjaldmiðils okkar gæti því helst
grundvallast af samsöfnuðum sjóði
gjaldeyristekna okkar. Var stjórn-
málamönnum ítrekað bent á að hið
raunverulega verðgildi gjaldmiðils
fælist í verðmætasköpun og þeim
tekjum sem verðmætasköpunin skil-
aði inn í þjóðarbúið. Bent var á að
verðgildi gjaldmiðils okkar gæti
aldrei falist í innlendum eða erlend-
um verðhækkunum vöru eða þjón-
ustu, því í slíku væri engin þjóð-
hagsleg eign.
Tilgangur laganna virtist eiga að
vera, að leggja grunn að hugsanlegri
verðtryggingu eignar. Fram-
kvæmdin varð hins vegar sú að
tryggja kaupgetu þeirra sem ættu
peninga til útlána; kaupgetu þeirra
umfram kaupgetu annarra þegna
þjóðfélagsins. Með því að binda
væntanlega verðtryggingu við vísi-
tölur útgjaldaþátta yrði grundvöllur
verðtryggingar fyrst og fremst að
tryggja kaupgetu þeirra sem ættu
peninga, umfram kaupgetu annarra.
Um lögeyrinn krónuna
Það er almennt viðurkennt að
langvarandi verðbólga upp fyrir 5%
stafi af of miklu peningamagni í um-
ferð miðað við vermætasköpun í
hagkerfinu. Þetta er ekki umdeilt at-
riði. Of mikið framboð af peningum
eykur eftirspurn eftir vörum og
þjónustu, og verð hækkar fyrir vikið.
Þannig verður verbólga til og svo
gengisfelling. Það er þess vegna ekki
lausn að biðja um annan gjaldmiðil.
Heldur er það okkar nærtækasta
lausn að láta ráðamenn og fjár-
málastofnanir bera þá ábyrgð sem
þeir réttilega og sannarlega eiga að
bera.
Samkvæmt 3. gr. laga nr. 22/1968
um gjaldmiðil Íslands er krónan
„lögeyrir“, sem þýðir að enginn, ut-
an Alþingis, á að geta fengið heim-
ildir til breytinga á verðgildi hennar,
gagnvart sjálfri sér, í viðskiptum
milli aðila innan samfélagsins og
verðgildi hennar verður að vera það
sama til allra sem nota hana.
Guðbjörn skrifar: „Rýrni raun-
gildi þess fjár (lögeyris) sem geymd-
ur er á bestu vaxtakjörum hjá inn-
lánsstofnun, stafar það líklegast af
slæmri frammistöðu ríkisstjórnar og
Alþingis, við stjórnun efnahagsmála.
Bæði því að gjaldeyrisnotkun haldist
innan þolmarka gjaldeyristekna,
sem og því að regluverk atvinnu- og
viðskiptalífs sé með þeim hætti að
eðlilegt jafnvægi ríki í hringrás fjár-
magns um samfélagið. Mikill vafi
leikur á að ríkisstjórn eða Alþingi sé
í raun heimilt, með vísan til sjálfs-
ábyrgðar þeirra á afleiðingum
gjörða þeirra – eða sinnuleysis – að
ákveða með lögum hvort tiltekinn
þjóðfélagshópur skuli greiða kostn-
aðinn af vankunnáttu þeirra. Eða
hvort þessir aðilar séu yfirleitt hæfir
til þess að sinna sómasamlega þeim
verkum sem þeir buðu sig fram til að
sinna, og voru kjörnir til að sinna.“
Breytum kerfinu – afnemum
verðtryggingu
Afnám verðtryggingar og lækkun
vaxta mun leiða til verðmætasköp-
unar í hagkerfinu. Þá lækka óraun-
hæfar kröfur og útbólgnar skuldir er
verðgildi krónunnar styrkist. Kröfur
Hagsmunasamtaka heimilanna eru
úthugsaðar og stuðla að styrkingu
krónunnar. Tillögurnar eru ekki
sniðnar að sérhagsmunum heldur
eru þær til góða fyrir allt hagkerfið
og fjármálalíf. Fyrir þeim liggja hag-
fræðileg rök og þær hafa samfélags-
legt mikilvægi.
Um fáránleika
verðtryggingar
Eftir Vilhjálm
Árnason »Kröfur Hagsmuna-
samtaka heimilanna
ganga m.a. út á afnám
verðtryggingar og eru
til góða fyrir allt hag-
kerfið og fjármálalíf.
Vilhjálmur Árnason
Höfundur situr í varastjórn Hags-
munasamtaka heimilanna.
MORGUNBLAÐIÐ birtir alla útgáfudaga aðsendar umræðugreinar
frá lesendum. Blaðið áskilur sér rétt til að hafna greinum, stytta texta í
samráði við höfunda og ákveða hvort grein birtist í umræðunni, í bréfum
til blaðsins eða á vefnum mbl.is. Blaðið birtir ekki greinar, sem eru skrif-
aðar fyrst og fremst til að kynna starfsemi einstakra stofnana, fyrirtækja
eða samtaka eða til að kynna viðburði, svo sem fundi og ráðstefnur.
Innsendikerfið
Þeir sem þurfa að senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega beðnir
að nota innsendikerfi blaðsins. Formið er undir liðnum „Senda inn efni“
ofarlega á forsíðu mbl.is. Einnig er hægt að slá inn slóðina www.mbl.is/
sendagrein
Ekki er lengur tekið við greinum sem sendar eru í tölvupósti.
Í fyrsta skipti sem formið er notað þarf notandinn að nýskrá sig inn í
kerfið.
Móttaka aðsendra greina