Morgunblaðið - 28.01.2010, Blaðsíða 27

Umræðan 27KOSNINGAR 2010
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 28. JANÚAR 2010
FRAMUNDAN eru
mikilvægar bæj-
arstjórnarkosningar í
Hafnarfirði. Meirihluti
Samfylkingarinnar ræð-
ur augljóslega ekki við
hlutverk sitt. Ákvarð-
anafælni og stöðug
skuldasöfnun vegna
vanhugsaðrar fram-
kvæmdagleði hefur því
miður komið bæj-
arfélaginu í afar erfiða fjárhags-
stöðu. Fulltrúar meirihlutans
reyna nú að verjast af veikum
mætti og kenna efnahagshruninu
um, en hafa ekki getað svarað því
af hverju staðan er svona slæm í
Hafnarfirði samanborið við önnur
sveitarfélög.
Við bæjarfulltrúar Sjálfstæð-
isflokksins höfum á kjörtímabilinu
ítrekað gagnrýnt framkvæmda-
gleðina og bent á að á þenslutím-
um ættu opinberir aðilar eins og
sveitarfélög að ganga
hægt um gleðinnar dyr.
Ábendingar okkar um
ráðdeild þóttu gam-
aldags og leiðinlegar.
En nú þarf tiltektin að
hefjast! Ég býð mig
fram til að leiða lista
Sjálfstæðisflokksins.
Eftir setu mína í bæj-
arstjórn síðastliðin ár
hef ég öðlast dýrmæta
og nauðsynlega reynslu
og þekkingu á mál-
efnum bæjarins.
Hlúum að fjölskyldunum
Bæjarbúar eiga kröfu á að
skynsamlega sé forgangsraðað
þegar sameiginlegum fjármunum
þeirra er ráðstafað. Ég mun
leggja áherslu á að yfirvofandi
hagræðing eða niðurskurður í
skólakerfinu muni ekki bitna á
þjónustu við börn og fjölskyldur
og standa þarf vörð um velferð-
arkerfið. Öflugt íþrótta- og æsku-
lýðsstarf er ekki síst mikilvægt á
tímum sem þessum en einnig ber
að hlúa vel að eldri borgurum sem
eiga rétt á lífsgæðum eftir drjúgt
dagsverk.
Hagur Hafnarfjarðar
Góður hagur fyrirtækjanna er
hagur Hafnarfjarðar því næg at-
vinna er undirstaða alls. Þetta
bentum við bæjarfulltrúar Sjálf-
stæðisflokksins kröftuglega á í að-
draganda íbúakosningarinnar um
álversstækkunina fyrir tæpum
þremur árum. Kjarkleysi kjörinna
fulltrúa Samfylkingarinnar þá
hafði margra milljarða króna
tekjur af bæjarfélaginu og ýmsum
fyrirtækjum bæjarins. Ég hvet
Hafnfirðinga til að fjölmenna í
prófkjör Sjálfstæðisflokksins á
laugardaginn og hafa áhrif á skip-
an framboðslistans. Það er kominn
tími á nýtt fólk við stjórnvölinn í
Hafnarfirði.
Veljum sigurstrang-
legan lista í Hafnarfirði
Eftir Rósu
Guðbjartsdóttur
Rósa
Guðbjartsdóttir
Höfundur er bæjarfulltrúi í Hafn-
arfirði og sækist eftir 1. sæti í próf-
kjöri Sjálfstæðisflokksins.
REKSTRARFORSENDUR sveitarfélaga
eru gjörbreyttar frá því sem verið hefur síð-
ustu ár. Undanfarin ár hefur Mosfellsbær
kappkostað að veita íbúum sínum góða þjón-
ustu og svo mun verða áfram. Síðustu ár hafa
verið nýtt til að greiða upp skuldir sem gerir
sveitafélaginu auðveldara um vik að bregðast
við miklum samdrætti í tekjum nú. Í stað
þess að auka á skattbyrðar íbúa og hækka
þjónustugjöld hefur bærinn ákveðið að leggja
fyrst og fremst áherslu á hagræðingu og for-
gangsröðun verkefna. Í því starfi er mik-
ilvægt að standa vörð um grunnþjónustuna
og þjónustu við börn og ungmenni. Jafnframt er nauð-
synlegt að horfa til framtíðar og varast skamm-
tímalausnir sem kalla á enn meiri útgjöld síðar. Við verð-
um að leggja okkur fram við að hlúa að þjónustu við alla
bæjarbúa af ráðdeild og skynsemi.
Samstaða og samvinna kjörinna fulltrúa
Á síðustu árum hafa landsmenn fengið sig fullsadda af
pólitísku karpi kjörinna fulltrúa. Í Mosfellsbæ hefur tek-
ist að mynda þverpólitíska sátt um fjárhags-
áætlanir 2009 og 2010 en þær voru lagðar
fram sameiginlega af öllum flokkum. Slík
samvinna kallar á breytt vinnubrögð og sam-
starfsvilja hjá öllum aðilum. Allir sem gefa sig
í störf fyrir samfélagið eiga að hafa það að
leiðarljósi að standa vörð um góða hluti og
leitast við að gera enn betur. Stundum greinir
okkur á um hvaða leiðir eru bestar, um það
snúast stjórnmál, en það þýðir ekki að við get-
um ekki náð samkomulagi um farsælar lausn-
ir fyrir heildina. Kjörnum fulltrúum ber að
leita leiða til að vinna saman með hagsmuni
allra bæjarbúa að leiðarljósi og leggja við það
til hliðar flokkspólitískan ágreining. Nýir
tímar kalla á ný vinnubrögð þar sem fólk á að koma sam-
an og kappkosta að vinna að hagsmunum bæjarfélagsins
sem samstillt heild.
Frekari upplýsingar um mig og áherslur mínar má
finna á www.bryndisharalds.is
Ráðdeild og skynsemi
í rekstri bæjarins
Eftir Bryndísi Haraldsdóttur
Bryndís
Haraldsdóttir
Höfundur er varabæjarfulltrúi í Mosfellsbæ, gefur kost á sér
í 2. sæti í prófkjöri sjálfstæðismanna.
Borgarfulltrúar ættu
að hafa verulegar
áhyggjur af horfum í ís-
lenskum kvikmyndaiðn-
aði en nafn borgarinnar
er órjúfanlega tengt
kvikmyndahátíðum á við
Reykjavík Film Festival,
íslensk og erlend kvik-
myndaverk draga hingað
erlenda gesti og flest fyr-
irtæki í kvikmyndaiðn-
aðinum eru búsett í Reykjavík. Í
kvikmyndageiranum felast ekki að-
eins tækifæri til mikillar atvinnu- og
verðmætasköpunar heldur búa þar
líka ósagðar sögur okkar og sjálfs-
mynd.
Það er því erfitt að horfa þegjandi
upp á þessari mikilvægu atvinnu-
grein teflt fram sem peði í refskák
útvarpsstjóra við ríkisvaldið um
meiri peninga fyrir RÚV. Af yfirlýs-
ingum hans mætti ætla að
stærsti hluti útgjalda
stofnunarinnar færi til
kaupa á dagskrárefni frá
íslenskum kvikmynda-
gerðarmönnum. Því fer
fjarri. RÚV hafði 4,4
milljarða tekjur á liðnu
ári. Af útgjöldum fóru á
bilinu 120 til 150 milljónir
í innkaup á íslensku efni.
Brotabrot af útgjöldum
stofnunarinnar. Millj-
ónirnar 150 sem RÚV
ætlar nú að skera burt nema um
3,4% af rekstrarfé síðasta árs.
Sparnaðurinn er því sáralítill en
ákvörðunin setur í gang dóm-
ínóeffekt sem ekki sér fyrir endann
á.
RÚV hefur greitt eftir geðþótta
fyrir sýningarrétt á íslensku efni,
bæði heimildarmynda og kvik-
mynda. Fyrir heimildarmyndir að
jafnaði eina milljón og á bilinu tvær
til fjórar milljónir fyrir kvikmyndir.
RÚV hefur því nærst á kvikmynda-
iðnaðinum en ekki öfugt, því áratug
eftir áratug hefur íslenski kvik-
myndageirinn lagt stofnuninni til
dagskrárefni á spottprís. Hags-
munir beggja aðila hafa verið
tryggðir með ákveðinni samvinnu.
Samningur við RÚV, hversu smán-
arlegur sem hann hefur verið fjár-
hagslega, opnar aðgengi að fram-
leiðslufjármagni og samstarfsaðilum
annars staðar frá – bæði innlendum
og erlendum. Íslensk framleiðsla
getur ekki þrifist án þessa fyr-
irkomulags.
Menn geta ekki leyft sér að taka
íslenska kvikmyndagerð í gíslingu
eins og hér er gert. Það hlýtur að
vera eðlileg krafa að málin séu leyst
með öðrum hætti.
Refskák
Dofri Hermannsson
Dofri Hermannsson
Höfundur býður sig fram í 2.-3. sæti í
prófkjöri Samfylkingarinnar fyrir
komandi borgarstjórnarkosningar.
TAKIÐ eftir starfs-
aðferðum Samfylking-
arinnar í Kópavogi.
Það er forvalsfundur í
Smáraskóla og hefst
með skráningu kl. 10
fyrir alla sem hafa
skráð sig í Samfylk-
inguna fyrir 23. janúar
kl. 18. Berið þetta sam-
an við opið prófkjör
sjálfstæðismanna hinn
20. febrúar.
Þarna mega menn kjósa Guðríði
Arnardóttur í 1. sætið þar sem búið er
að ganga frá því að enginn annar býð-
ur sig fram í það sæti.
Sömuleiðis býður bæjarstarfsmað-
urinn Hafsteinn Karlsson skólastjóri
sig fram í annað sætið án teljandi
samkeppni, því settur er í mót-
framboð lítt þekktur óbreyttur fót-
gönguliði Þorsteinn Ingimarsson, sem
varla á nokkra möguleika á því sæti.
Flestir aðrir vilja svo 3. sætið.
Ánægju vekur að bæjarstarfsmað-
urinn Jón Júlíusson gefur ekki kost á
sér enda löngu tímabært að pólitísk-
um afskiptum hans sem bæjarstarfs-
manns í Kópavogi ljúki.
Það er því fyrirfram búið að gefa í
þessum kapli Samfylkingarinnar, sem
með þeirra eigin orðum lítur á bæj-
arstjórnarstörf sem ígildi þess að
flokkur sitji „sem fastast við kjötkatl-
ana hér í bæ …“ eins og lesa má á for-
síðu „Kópavogs“ . Og væna þar með
Framsóknarflokkinn og Sjálfstæð-
isflokkinn um að starfa ekki fyrir bæj-
arbúa heldur sjálfa sig og svelta aum-
ingja Samfylkinguna. Já, svöng hljóta
þau Guðríður og Hafsteinn að vera
orðin.
Akkúrat það, að éta upp úr opinber-
um kjötkötlum hefur löngum verið tal-
in helsta hugsjón kratanna. Helm-
ingaskiptareglan, sem þeir kratar
hafa alltaf tönnlast á um framsókn og
íhaldið er ekki til, því þeir gleyma því
alltaf að kratar hafa alltaf setið við op-
inberu kjötkatlana og veitt upp úr
þeim fyrir sig. Mestöll stjórnsýslu-
störf hins opinbera hafa verið á þeirra
höndum svo sem við blasir ef litið er
yfir sviðið og stærstu útgjaldastofn-
anir landsins. Þar hafa kratar yf-
irburðaþátttöku.
Dæmigerður fulltrúi
þeirra alikrata hér í
Kópavogi er bæj-
arstarfsmaðurinn Haf-
steinn Karlsson skóla-
stjóri. Hann vill
skiljanlega vera yf-
irmaður sjálfs sín í bæj-
arstjórn til þess að geta
varið það að sem skóla-
stjóri hefur hann huns-
að fjárhagsáætlanir
Kópavogskaupstaðar
ítrekað eftir eigin vali.
Það er auðveldara hjá honum að
kveða alla gagnrýni niður sitjandi
sem yfirmaður sjálfs sín og komast
þannig frá því sem undirmaður að
hlýða sjálfum sér sem yfirmanni og
meðhöfundi fjárhagsáætlunar. Það
væri óskandi að samfylkingarmenn
áttuðu sig á því að Hafsteinn Karls-
son ætti annaðhvort að vera bæj-
arfulltrúi eða skólastjóri. Ekki hvort
tveggja. Það er líklega til of mikils
mælst að Hafsteinn átti sig á þessu
sjálfur héðan af. En við Kópavogsbú-
ar eigum því láni að fagna að eiga úr-
vals skólastjóra í bænum.
Guðríður Arnardóttir er hins veg-
ar starfsmaður Garðabæjar sem
kennari. Hún á auðvitað heldur ekki
að vera í bæjarpólitík þó að hún sé
tæknilega ekki starfsmaður Kópa-
vogs heldur vinni hinum megin við
línuna. Opinberir starfsmenn eiga
ekki að sitja báðum megin borðsins
þegar verið er að semja um hluti eins
og kaup og kjör bæjarstarfsmanna.
Annars er þetta bara fríður og
föngulegur listi hjá Samfylkingunni
og margt um ágætis einkaframtaks-
fólk sem vert er að kjósa umfram
aðra. Vonandi meta kjósendur Sam-
fylkingarinnar þetta út frá réttum
forsendum, þó að góð tilraun hafi
verið gerð til að handjárna þá við
flokkseigendurna.
Samfylkingin
í Kópavogi
Eftir Halldór
Jónsson
Halldór Jónsson
» Berið saman próf-
kjör sjálfstæð-
ismanna og handröðun
Samfylkingarinnar.
Höfundur er verkfræðingur.
SÍÐASTLIÐINN
föstudag kom það
skýrt fram í Spegli
Ríkisútvarpsins hjá Ei-
ríki Svavarssyni, tals-
manni Indefence, að
samtökin gera ekki
ágreining um þá nið-
urstöðu að Íslend-
ingum beri að ábyrgj-
ast innstæður á
Icesave-reikningum í
Landsbankanum. Sam-
tökin telja einnig að greiða beri lág-
markstryggingu. Þar með eru Inde-
fence samstiga stjórnvöldum. Eftir
stendur aðeins ágreiningur um kjörin
á því láni sem Íslendingar þurfa að
taka, fyrst og fremst um vextina.
Eftir heils árs hörðustu deilur um
nokkurt mál í manna minnum kemur
í ljós að aðeins er deilt um vaxtakjör.
Bretar tóku lán til þess að greiða inn-
stæðueigendum og endurlána Íslend-
ingum með föstum 5,5% vöxtum,
óverðtryggt. Mismunurinn er liðlega
1%. Betri lánakjör bjóðast ekki ann-
ars staðar. Deilan stendur þá fyrst og
fremst um þennan vaxtamun, eitt
prósent. Samtökin söfnuðu undir-
skriftum tuga þúsunda kjósenda og
kröfðust þjóðaratkvæðagreiðslu út af
einu prósenti.
Icesave-innstæðurnar voru um
1.250 milljarðar króna. Ríkið ábyrgist
einungis um 52% af þeirri fjárhæð.
Eignir þrotabús Lands-
bankans munu duga fyr-
ir um 90% af þeirri upp-
hæð. Niðurstaðan
verður þá, ef það gengur
eftir, að um 75 millj-
arðar króna falla á ríkið.
Vextir af þessari skuld
geta orðið umtalsverð
fjárhæð. Rétt eins og af
300 milljarða króna tapi
Seðlabankans sem ætla
má að beri um 9% vexti.
Líklega mun stjórn-
arandstaðan á Alþingi
styðja afstöðu Indefence. Valið í þjóð-
aratkvæðagreiðslunni er þá um þessa
kosti: samþykkja samninginn með
þeim möguleika að geta síðar leitað
eftir betri lánakjörum eða fella hann
og hafa engan samning og ekkert í
hendi. Kannski árum saman. Það
ástand mun kosta skattgreiðendur
gríðarlegar fjárhæðir. Það ber að
horfa til þjóðarhags fremur en flokks-
hags og varast að gera illt verra.
Aðeins eitt prósent
Eftir Kristin H.
Gunnarsson
Kristinn H.
Gunnarsson
»Eftir heils árs hörð-
ustu deilur um nokk-
urt mál í manna minn-
um kemur í ljós að deilt
er um vaxtakjör, eitt
prósent.
Höfundur er fv. alþingismaður.