Morgunblaðið - 28.01.2010, Blaðsíða 30
30 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 28. JANÚAR 2010
✝ Jóhannes Þor-steinsson bifreiða-
stjóri fæddist í
Reykjavík 8. desem-
ber 1930. Hann lést í
Svíþjóð 31. desember
síðastliðinn. For-
eldrar Jóhannesar
voru Þorsteinn Ar-
berg Guðni Ásbjörns-
son prentari, f. 21.8.
1904, d. 13.7. 1971, og
Sæunn Jófríður Jó-
hannesdóttir hús-
móðir, f. 18.2.1908, d.
14.1. 1997. Systkini
Jóhannesar eru Helga, f. 16.12.
1931, Guðni Arberg, f. 29.4. 1934,
Málfríður Ólína, f. 2.12. 1935, d.
17.9. 2003, Steini Sævar, f. 28.6.
1939, og Árni Hreiðar, f. 29.12.
1950. Hinn 13. maí 1950 giftist Jó-
hannes Amelíu Magnúsdóttur, f.
16.11. 1951, d. 12.9. 2001. Jóhannes
og Amelía áttu átta börn: 1) mey-
barn f. 5.6. 1950, d. 5.6. 1950. 2)
Magný, f. 3.8. 1951, börn Linda
Hrönn, f. 7.6. 1971, Helena Dröfn, f.
2.7. 1974, og Sævar, f. 16.5. 1979. 3)
Sæunn, f. 27.11. 1954, börn Anna
Jóna, f. 31.1. 1973,
Birna Silvía, f. 21.11.
1976, Þórhallur, f.
19.4. 1983, og Magn-
ús, f. 13.4. 1988. 4)
Magnús Jóhannes, f.
24.7. 1957, d. 2.11.
1997. 5) Sólveig Jóna,
f. 17.11. 1 961, maki
Haraldur Jónsson, f.
4.12. 1950, dóttir
þeirra er Ásta Lauf-
ey, f. 29.3. 1989, d.
14.4. 1989. 6) Svala
Guðbjörg, f. 8.4. 1964,
börn Jóhannes, f. 7.4.
1981, Herbert Ásgeir, f. 30.10.
1984, Svanur, f. 11.5. 1990, og Guð-
mundur, f. 26.9. 1992. 7) Svanhild-
ur, f. 28.9. 1996, maki Gunnar Sig-
urðsson, f. 6.5. 1965, börn Sigurður
Snorri, f. 24.9. 1990, Vignir, f. 17.6.
1992, og Gunnhildur Dís, f. 23.1.
1998. 8) Sonja, f. 11.12. 1967, börn
Áslaug, f. 24.11. 1987, Kristín Amy,
f. 7.7. 1994, og Eva Lind f. 19.2.
1999.
Útför Jóhannesar fer fram í
Fossvogskirkju í dag, 28. janúar, og
hefst athöfnin kl. 13.
Elsku pabbi minn og elsku afi okk-
ar. Takk innilega fyrir öll árin sem
við höfum fengið að eyða með þér.
Allar ferðir sem við höfum farið með
þér og líka þegar mamma/amma
okkar var með okkur í lífinu. Sérstök
var ferðin á Íslandi þegar við fórum
með Svíana frá Norrköping. Ferðin
var tólf daga löng og allt vel und-
irbúið á rútu frá Teiti. Allir sem tóku
á móti hópnum, bæði fjölskyldan og
fólkið á þeim stöðum sem við gistum,
voru alveg ógleymanlegir. Í Norr-
köping í Svíþjóð er ennþá verið að
tala um þessa flottu ferð sem var far-
in til Íslands og mikið talað um Jó-
hannes bílstjóra. Þú varst svo góður
ferðafélagi og þægilegur við alla. Þú
og mamma kynntust á unglingsárun-
um ykkar og ég er barn númer þrjú.
Þú sagðir öllum að þú hefðir verið
heima þegar ég fæddist og að ljós-
móðirin hefði lagt mig í fangið á þér
og þú sagðir alltaf „þessi stóru augu
þín voru svo biðjandi“ og stundin
fyrir þig og Magný stóru systur
mína var víst alveg einstök á þessum
tíma. Þú varst hamingjusamur yfir
þessari stund. Pabbar og systkin
voru víst ekki með á þessum tíma
þegar börnin voru að koma í heim-
inn.
Það er af mörgu að taka pabbi
minn núna þegar maður lítur til baka
og skoðar lífið þitt. Þá eru áhuga-
málin þín mörg og fjölskyldan var öll
með í þeim áhuga, hvort sem það var
veiði, flug eða bílarnir og öll ferða-
lögin sem við höfum farið saman í.
Við fórum nýlega til Tallin og það
var með Baltic Queen, nýjasta skip-
inu þeirra Silja Line. Þú varst eins
og kóngur, alltaf svo sætur og fínn.
Þegar við fórum í fyrstu ferðina með
Silja Symphony fyrir fimmtán árum,
þegar þú og mamma komuð hingað
til okkar og ég vildi gleðja ykkur sér-
staklega, líka út af því að mamma
var mikið veik og ekki vissi maður
hversu mörg ár maður myndi fá að
hafa ykkur heldur, runnu tárin þín
niður kinnarnar þínar og þú sagðir:
„Maður er bara sjanghæaður“. Þú
varst svo glaður og við öll að sjálf-
sögðu. Þú fórst nokkrar ferðir til
Norrköping eftir að mamma dó og
svo ákvaðst þú að flytja hingað. Þú
sagðir: „Ég verð ánægður ef ég fæ
tvö góð ár hérna,“ og þau fékkstu. Þú
hafðir það best auðvitað. Þér fannst
gaman að koma til Tuppen og vera
með á danskvöldum og þegar mikil
músík var þar. Þú spilaðir líka oft á
nikkuna fyrir fólkið. Tungumálið
skipti þig engu, þú skildir alla og allir
skildu þig. Guðjón var svo góður að
hjálpa þér með tölvuna þína svo þú
gast verið í daglegu sambandi við
alla á Íslandi. Þú varst líka í fluginu á
tölvunni og þú varst að reikna út
hversu mikið eldsneyti vélin fór með
frá Reykjavík til Færeyja og þetta
var þitt áhugamál. Þú varst líka
glaður uppi á sjöttu hæð og sólin,
tunglið og stjörnurnar voru ná-
grannarnir þínir. Þú varst mikill
spekúlant þar. Þú varst, eins og mað-
ur segir, þúsundþjalasmiður. Þú
kunnir margt og allt sem þú gerðir
gerðir þú svo vel.
Elsku pabbi minn, mest af öllu
elskaðir þú okkur öll. Takk fyrir öll
árin sem við fengum saman.
Dóttir þín og barnabörn,
Sæunn, Anna Jóna, Peter og
Tinna, Birna Sylvía, Tommy
og fjölskylda, Þórhallur og
Magnús og Ása.
Mér tregt er um orð til að þakka þér,
hvað þú hefur alla tíð verið mér.
Í munann fram myndir streyma.
Hver einasta minning er björt og blíð,
og bros þitt mun fylgja mér alla tíð,
unz hittumst við aftur heima.
Ó, elsku pabbi, ég enn þá er
aðeins barn, sem vill fylgja þér.
Þú heldur í höndina mína.
Til starfanna gekkstu með glaðri lund,
þú gleymdir ei skyldunum eina stund,
að annast um ástvini þína.
Þú farinn ert þangað á undan inn.
Á eftir komum við, pabbi minn.
Það huggar á harmastundum.
Þótt hjörtun titri af trega og þrá,
við trúum, að þig við hittum þá
í alsælu á grónum grundum.
Þú þreyttur varst orðinn og þrekið
smátt,
um þrautir og baráttu ræddir fátt
og kveiðst ekki komandi degi.
(Hugrún.)
Þín dóttir,
Sonja.
Elsku pabbi, nú er komið að
kveðjustund og margs er að minnast.
Þú elskaðir að ferðast og þið
mamma voruð dugleg að fara saman
bæði innanlands og utan. Þegar við
vorum lítil var farið upp í sumó með
fullan bíl af fólki og þar var nú margt
brallað, farið í búleiki, tínd ber, farið
út í læk að sækja vatn til að sjóða
kakó og hella upp á kaffi, svo var far-
ið í yfir og snú snú og út í á að veiða.
Þú elskaðir að veiða með Magga Jóa
bróður og við stelpurnar fengum
stundum að vera með. Svo þegar
fiskurinn beit á þá kallaðir þú í okkur
og leyfðir okkur að klára að draga
aflann í land, þá vorum við afskap-
lega glaðar.
Við bjuggum á Kleppsveginum
þar sem var mikið af yndislegu fólki
og allir voru eins og ein fjölskylda og
allir pössuðu alla. Þú varst alltaf svo
mikið snyrtimenni, fórst aldrei út úr
húsi nema á nýpússuðum skóm og þú
varst alltaf að þvo og bóna bílinn. Þú
vildir alltaf vera á fínum bíl í leigu-
bílaakstrinum. Þoldir illa skítuga
bíla og það þurfti að pússa felgurnar
líka því þær voru tærnar á bílnum
eins og þú sagðir alltaf. Þú pússaðir
meira að segja ofan í húddinu og
varst aldrei ánægður nema allt væri
tandurhreint. Þú elskaðir að sýna
bílana þína og opna húddið þar sem
allt var glansandi hreint. Þú keyrðir
leigubíl í fimmtíu og tvö ár og þakk-
aði mamma fyrir hvern dag sem þú
komst heill heim úr umferðinni sem
var oft þung og dagarnir langir.
Við fluttum svo í Hamrabergið og
þar elskaðir þú að vera, gerðir garð-
inn fallegan, elskaðir að slá Amy og
Jói í grasflötina og gerðir hjarta í
kringum nöfnin. Garðurinn var mjög
fallegur og þar var snyrtimennskan í
fyrirrúmi eins og í öllu hjá þér.
Þú spilaðir á harmonikku, spilaðir
eftir eyranu og gast spilað hvað sem
var. Þið Maggi Jói spiluðuð saman,
þú á nikkuna og hann á trommurnar,
og þá var alltaf gaman hjá okkur.
Þú elskaðir að fljúga og fórst
stundum með okkur í flugtúra. Við
fórum kannski í sunnudagsbíltúr og
enduðum niðri á velli þar sem þú
leigðir vél og fórst með okkur í flug-
ferð. Við fórum líka á flugdaginn þar
sem við skoðuðum flugvélarnar og
horfðum á sýningarnar.
16 ára flutti ég að heiman, fór
norður í Skagafjörð þar sem ég bý
enn með mína fjölskyldu. Þið
mamma voruð dugleg að koma til
okkar bæði í Hofsós og á Krókinn.
Eftir að barnabörnin fæddust komuð
þið í öll afmæli og þú varst duglegur
að hjálpa til ef eitthvað þurfti að
dytta að og laga. Þú elskaðir að koma
á ættarmótin í Melsgilinu þar sem þú
hittir allt þitt fólk og áttir góðar
stundir með okkur. Við viljum þakka
þér fyrir að koma á ættarmótið í
sumar þar sem við fórum í frábæra
ferð saman í Hóla og á Sleitustaði
þar sem við skoðuðum virkjunina og
drukkum nesti í Fagralundi. Við
heimsóttum Gunnar og Sólveigu í
Stóragerði og skoðuðum bílasafnið.
Þar var yndislegt að koma og þar
varstu á heimavelli innan um bílana
með bræðrum þínum. Þið voruð eins
og kóngar í bílnum hjá Þorsteini
frænda þegar hann keyrði ykkur um
fjörðinn. Gott að þú komst pabbi.
Þú misstir mikið þegar mamma dó
en nú ertu kominn til hennar, í fal-
lega garðinn ykkar þar sem ljósið er
og allt er svo bjart og fallegt. Þar
getið þið dansað eins og þið gerðuð
þegar þið kynntust fyrst, ung og
áhyggjulaus.
Við fjölskyldan þökkum fyrir allt.
Þín dóttir,
Svanhildur.
Góður drengur er genginn,
góður maður er dáinn.
Minnir hann oft á máttinn
maðurinn slyngi með ljáinn.
Allra okkar kynna
er ánægjulegt að minnast.
Mér finnst slíkum mönnum,
mannbætandi að kynnast.
(Kristján Árnason frá Skálá.)
Elsku pabbi minn. Á kveðju-
stundu vil ég þakka þér samfylgdina
í gegnum lífið og það að þú reyndir
ávallt að kenna mér að breyta rétt og
verða þannig að þroskaðri og betri
manneskju. Innra með þér blundaði
ávallt mikið náttúrbarn. Þú kenndir
mér allt um veiðar og ófáar ferðir
fékk ég að fara með þér sem barn. Í
slíkum ferðum eru engin vandamál
til í huga barnsins og það móttæki-
legt fyrir allri tilsögn sem ég minnist
nú með mikilli hlýju.
Eftir að ég og Haddi minn höfðum
stofnað heimili okkar uppi á Skaga
komst þú ósjaldan við ásamt mömmu
og haldið var saman á undurfallega
staði í náttúru landsins okkar og
rennt fyrir silung. Þú kynntir mér
undur landsins okkar einnig úr lofti
þar sem þú að sjálfsögðu varst sjálf-
ur við stjórnvölinn í flugvélinni. Þol-
inmæðin þín að fræða mig um flug-
vélar var engu lík og að sjálfsögðu
fékk stelpan að prófa og hélt að hún
væri sjálf að fljúga vélinni. Það var
dásamlegt en að sjálfsögðu var sjálf-
stýring þín traust í þessu og mikið
hlógum við seinna að þessum minn-
ingum barnsins.
Tónlistin var ávallt áhugamál þitt
og spilaðir þú öll lög nótulaust. Þú
hafðir næmt tóneyra og miðlaðir fal-
legum lögum til okkar með harmon-
ikuleik þínum. Já, áhugmálin voru
mörg og fékk ég einnig að vera þátt-
takandi í fornbíladellu þinni. Að fara
á rúntinn með pabba í glæsilega
Ford-bílnum þínum toppaði allt, fá
að ýta á flautuna og vera númer.
„Ætlar þessi stelpa aldrei að róast?“
– kom oft hjá þér svo hlógum við
saman og nutum stundarinnar.
Þannig mun ég ávallt minnast þín,
elsku pabbi minn.
Nú við leiðarlok bið ég góðan Guð
að styrkja okkur öll. Ég vil færa sér-
takar þakkir til allra sem hafa veitt
okkur stuðning við fráfall þitt. Sér-
stakar þakkir færi ég til Guðjóns
Bjarnasonar og konu hans, ná-
granna pabba í Svíþjóð, en pabbi var
búsettur í Nörrköping síðustu tvö
æviárin sín.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífs þíns nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði nú sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Sólveig Jóna Jóhannesdóttir.
Elsku afi okkar
Við eigum minningar um brosið
bjarta,
lífsgleði og marga góða stund,
um mann sem átti gott og göfugt
hjarta
sem gengið hefur á guðs síns fund.
Hann afi lifa mun um eilífð alla
til æðri heima stíga þetta spor.
Og eins og blómin fljótt að frosti falla
þau fögur lifna aftur næsta vor.
(Guðrún Vagnsdóttir.)
Núna hefur amma tekið á móti þér
við eigum eftir að sakna þín mikið
eins og hennar.
Áslaug, Amy og Eva Lind.
Elsku afi minn. Margar góðar
minningar koma upp í hugann.
Sem krakki fór ég mikið í sund og
á eftir var gott að koma í afa- og
ömmuhús og fá súkkulaðiköku og
mjólk með, í boði var alltaf súkku-
laðikakan hennar ömmu, held að það
hafi ekki komið upp sá dagur sem
kakan var ekki nýlega bökuð á borð-
inu, þetta var líka uppáhaldskakan
okkar krakkanna.
Eftir bæjarferð 17. júní var alltaf
grillpartí í Hamraberginu og garð-
urinn skreyttur með blöðrum og öll
fjölskyldan saman komin og mikið
gaman.
Afi, þú passaðir upp á að eiga
Tomma og Jenna á spólu fyrir okkur
krakkana þegar við komum í heim-
sókn til ykkar ömmu. Flesta sunnu-
daga var líka komið til ykkar ömmu
og horft á Húsið á Sléttunni.
Sumarbústaðarferðir með veiði-
ferðum eru líka í minningunni.
Á jólunum var mikið skreytt hjá
ykkur og fallegasta jólaskrautið hjá
ykkur ömmu var bóndabærinn sem
þú bjóst til með rauðri seríu og svo
spilaðir þú, afi, á nikkuna, það var
svo gaman og amma bjó til heitt
súkkulaði, já, alvöru súkkulaði með
þeyttum rjóma, það var sko ekki
neitt heitt kakó í boði hjá ykkur,
bara aðeins það besta.
Garðurinn ykkar ömmu var sér-
staklega fallegur og á góðum sólar-
degi sat amma úti í garði að sóla sig
með kaffibollann en þú varst iðinn
við að gera fallegt umhverfi í kring-
um ykkur ömmu með því að huga að
gróðrinum eða úti að mála gluggana,
allt leit svo vel út hjá ykkur ömmu.
Einu sinni klipptir þú grasið í garð-
inum þannig að þú myndaðir nöfnin
ykkar ömmu „Amý og Jói“, glæsilegt
listaverk.
Afi minn ryksugaði og skúraði og
sá um heimilið þegar amma var orðin
mjög veik. Amma sagði líka einu
sinni við mig: „Helena mín, ég hefði
ekki getað átt betri mann en hann
afa þinn sem sér svo vel um mig í
veikindunum, hann afi þinn er sá
allra besti.“
Karen mín var skírð á afmælis-
deginum þínum 1996 og það gladdi
þig mikið þegar þú komst í heimsókn
frá Svíþjóð 2008 færðir þú Karen fal-
legt perluhálsmen sem hún mun
bera á fermingardaginn sinn 18. apr-
íl.
Elsku afi, takk fyrir allar
skemmtilegu myndirnar sem þú
sendir okkur eftir að þú fluttir til
Svíþjóðar, þar áttir þú góðan tíma og
skemmtir öðrum með því að spila á
nikkuna. Gaui og Kickan reyndust
þér mjög vel og þú varst heppinn að
eiga þau að. Þú og Gaui líka orðnir
mjög góðir vinir.
Afi minn. þú valdir aldeilis daginn
til að kveðja, amma hefur tekið vel á
móti þér nýlega búin að fara í lagn-
ingu í rauðu dragtinni með rauða
varalitinn tilbúin fyrir gamlárskvöld.
Nú eruð þið saman á ný. Þið eruð
klárlega flottustu englarnir.
Elsku afi, hvíl í friði ég bið að
heilsa elsku ömmu.
Kveðja,
Helena Levísdóttir.
Elsku afi okkar.
Takk fyrir allar góðu stundirnar
sem við áttum saman.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Farðu í friði.
Sigurður Snorri, Vignir
og Gunnhildur Dís.
Þegar sú harmafregn barst okkur
hjónunum á nýbyrjuðu ári, að Jói
vinur okkar væri allur, hann hefði
látist á gamlársdag, varð hljótt um
stund á heimili okkar á Eyrarbakka.
Í huga minn komu hendingar úr
ljóði, sem ég heyrði á uppvaxtarár-
um mínum í Eyjum:
Við leiðarendann vinur, hve
lágvær ég er
og langsótt í orðanna sjóð.
Mér finnst eins og allt hafi þagnað
með þér
og þrotið hvert stef og hljóð.
Við Jói kynntumst fyrir tæplega
hálfri öld þegar við störfuðum báðir
við akstur leigubifreiða og varð okk-
ur strax vel til vina. Síðan hefur vin-
áttan varðveist og verið mér og konu
minni mikils virði. Hann vakti strax
athygli mína, þessi prúði og hægláti
maður, fyrir hve duglegur hann var
til vinnu og fylginn sér. Tvö sameig-
inleg áhugamál áttum við, en þau
voru flug og harmonikkuleikur. Jói
var með einkaflugmannspróf og
minnist ég margra skemmtilegra
flugferða með honum. Hann var
einnig mjög lipur á nikkuna. Eftir að
Jói flutti til Svíþjóðar til dóttur sinn-
ar Sæunnar vorum við síðustu árin í
nær daglegu tölvusambandi með
hjálp tækninnar. Fastur punktur í
tilverunni var að heyra í Jóa og höf-
um við átt margar skemmtilegar
stundir í spjalli. Stundum höfum við
sýnt hvor öðrum eitthvað forvitni-
legt á skjánum.
Fyrir tveimur árum fórum við
hjónin í heimsókn til Svíþjóðar og
nutum þá gestrisni Jóa og Sæunnar
dóttur hans. Dagar okkar með þeim
eru ógleymanlegir og ætíð munum
við minnast þess með þakklæti hve
vel þau höfðu skipulagt heimsókn
okkar og hve vel þau hlúðu að okkur
og sýndu umhyggju og kærleika.
Þessi ferð var ævintýri sem varð-
veitist sem skínandi perla í fjársjóði
minninganna.
Þegar Jói kom í heimsókn til Ís-
lands á síðastliðnu sumri urðu á ný
fagnaðarfundir og áttum við góðar
stundir saman.Vorum við hjónin afar
þakklát fyrir að geta að nokkru end-
urgoldið honum gestrisnina frá Sví-
þjóðarferðinni góðu.
Við sendum afkomendum og ást-
vinum hans samúðarkveðjur og biðj-
um góðan Guð að veita þeim huggun
og styrk.
Við þökkum ljúfa samferð með
góðum dreng.
Sigurður Gottharð Sigurðsson,
Eyrarbakka.
Jóhannes Þorsteinsson